Utanıyorum Deyip Hatırlattı

Kılıçarslan’ın yazısını yorumsuz aktarıyoruz: 

“Utanıyorum

Öncelikle kendi adıma utanıyorum. O insanlar orada, o kahredici dumanın altında can vermişlerken sorguya çekiyorum kendimi. Bu lanet olası düzenin değişmesi için elimden geleni yapmadığım için utanıyorum kendimden. Yere batası kapitalist düzenin kölesi olarak çalışmak zorunda olan milyonlarca insan adına gerçekten hiçbir şey yapmadım/yapamadım. Orada, yerin yedi kat altında 'ekmek' için savaşan insanlar için esaslı tek bir cümle kurmadım/kuramadım. Bir sürü şey engel oldu bana.

Utanıyorum. Daha oradaki insanların cenazesi soğuk hava depolarındayken işi gücü bırakıp siyasi kavgalara girdiğim için utanıyorum. Sağa sola laf yetiştirmeyi insanların hayatından daha çok önemsediğim için utanıyorum. Her seferinde kendime yakalandığım için utanıyorum. 

Utanıyorum. Bir çeşit üzgünlük efektiyle ve bir çeşit çaresizlikle olanı biteni seyredip sonra sidikli hayatıma kaldığım yerden devam edebildiğim için utanıyorum. Kendimde olanı değiştirmeye uğraşmaktan çok başkalarını değiştirmeye uğraştığım için utanıyorum. 

Sonra başkaları adına utanıyorum. Mesela bir genç adam var. Başbakan müşaviri imiş... Birini tekmeliyor. Haklı olabilir, haksız olabilir. Olayın iç yüzünü inanın bilmiyorum. Ama o genç adam kendine geldiğinde 'her ne olursa olsun yaptığım yanlıştı, bana düşen istifa etmektir' demiyor ya. Utanıyorum onun adına. 

Mesela bir başka genç adam var. Bu olayın kahramanı olan müşaviri savunmak adına sosyal medyada 'her bir tekme bizim yerimize de atılmış bir tekmedir' yazıyor / yazabiliyor. Ya da bir başka genç kız 'Soma'da son seçimlerde AK Parti %43 oy almış. Bilmem anlatabildim mi?' cümlesini kuruyor. Utanıyorum her ikisi adına da. 

Mesela bir sunucu var. 'Bu arada madenin sahibi de bu kazanın kurbanlarından biri oldu' cümlesini kuruyor yayında. Utanıyorum onun adına. Başımı çevirecek yer arıyorum. 

Mesela bir bakan var. Denetlemesi bakanlığının sorumluluğunda olan bir madende 300'e yakın insan ölmüş. Hiç değilse o 300 insana saygısından 'zaten sağlığım da el vermiyor artık, benden bu kadar' demiyor ya. Utanıyorum onun adına. 

Mesela kendini gazeteci zanneden biri var. Seçimlerdeki AK Parti başarısının hemen ardından 'Manisa, İzmir ve çevresinde kiraz ve üzümler dolu sebebiyle zarar gördü. Zarar yüzde 40. Bu daha başlangıç, ben deprem bekliyorum' yazmıştı. Şimdi, Manisa'daki felaketin ardından hükümeti bütünüyle suçlu ilan edip veryansın ediyor. Bir de yıllardır kendini gazeteci zanneden bir başkası... Köşesinin yarısını bir yıl önce 'yaşam odaları kurdum' yalanını söyleyebilen maden sahibini aklamaya, diğer yarısını hükümetin katilliğini ispata ayırıyor. 'İnsan mı acaba bunlar' diye soruyorum kendime. Utanıyorum. 

Mesela güzel memleketimizde bin türlü hesabı bir kenara bırakıp 'saf insan' olarak Soma'dakilerle birlikte ağlayabilecek herhangi bir siyasi, herhangi bir gazeteci, herhangi bir uzman olmadığı için utanıyorum. 

Ne ara, hangi kahredici aralıkta böyle insanlara dönüştük biz? Acıyı bile ortaklaşa hissedemediğimiz, acımızın üzerinden bile şu dünya denen meretin beş para etmez hesaplarını güttüğümüz bir düzleme ne zaman eriştik? 

Daha cesetler kaldırılmadan, salaları verilip defnedilmeden 'kaza değil sabotaj' diyenlerle 'katil devlet' diyenlerin aslında 'aynı insanlar' olduğunu düşünmemem için bana geçerli bir sebep söyleyebilecek olanınız var mı? 

Giderek aklıselimin terk ettiği çorak topraklarda yaşamaya başlıyoruz. Türkiye çölleşiyor ve bu çölleşmeden sen de kaçamıyorsun sevgili dostum, ben de kaçamıyorum. Kendimizi kandırmayalım boşuna. 

Birbirimizi anlayabilecek, geçtik anlamayı, birbirimize tahammül edebilecek bir vasatımız kalmamış gibi davranmaktan özel bir zevk alıyoruz. Soma'daki faciada bu net şekilde anlaşıldı. O halde birbirimizi öldürmek için gerekli çalışmalara başlayalım. Bakarsınız daha güzel bir ülkemiz olur. 

Ne diyordu Hesse: 'O gün gelecek. O gün geldiğinde hatırlayın lütfen: Allah iktidardan da, muhalefetten de büyük ve adildir.' ”