Çocuklarımız “Tüketim”in Kölesi Mi Oluyor?

 

 

Çocukların adeta vazgeçilmezi haline gelen cips, kola, dondurma vb. ürünlerde cips paketinin içinden, kola kapağından, dondurma çubuğundan çıkan bedavalarla promosyon patlaması yaşanırken çocuklar farkına varılmadan bedavacılığa alıştırılıyor.

 

 

‘Bedava sirke baldan tatlıdır’ hesabıyla küçük yaşta reklam ve promosyonlarla alın teri dökmeden, emek harcamadan kazanmaya alıştırılan çocuklar bu yolla tüketim kölesi haline getiriliyor.

 

 

Emek harcamadan kazanmaya alışmış çocukları, yetişkin olduklarında toplumda çalışmadan para kazanılan gayri meşru yollar bekliyor. Mafya türü yapılanmaların çokluğu, kumarın toplumda gittikçe yaygınlaşması ve ‘iddia’ ile evini geçindirmeye çalışan insanların varlığı bunu ispatlıyor.

 

 

Reklam ve promosyonlar geleceğin toplumunu oluşturacak çocukları bedavacılığa alıştırırken böylece her işte çalışmayan bireylerden oluşan tembel bir toplumun temelleri atılıyor.

 

 

Reklam ve promosyonlar vasıtasıyla çalışmadan, alın teri dökmeden kazanmaya küçük yaşta alıştırılan çocukların psikolojileri, ailelerin farkına varmadan çocuklarını nasıl yanlış yetiştirdiği hakkında eğitimci yazar İbrahim Ünal’dan görüş aldık:

 

 

 

Bu tür aslında alışkanlık yapan ürünleri önce ucuzmuş gibi gösteriyor, sonra çocuk alışkanlık kazanınca da çok daha pahalıya mal olduğu gerçeğini saklıyorlar. Çocukları aslında bu yolla alışverişe çekiyorlar ve daha fazla mal satıyorlar. Çünkü alışverişte bir tür bağımlılıktır. Artık insanlar alışverişle tatmin olmaya çalışıyorlar. Örneğin kadınların bir kısmının alışverişi fazla yapmasının nedeni evdeki sıkıntılardan, eşiyle iletişimsizlikten kaynaklanıyor” şeklinde konuştu. 

 

 

-Bu uyarma çocuklarımızla iletişim halinde olduğumuz zaman olur. Çünkü biz iletişim kuramazsak başkaları reklamlar vasıtasıyla çocuklarla iletişim kuruyor. Şimdi cimri bir anne-babayı düşünün; onlar vermedikçe çocukta dışarıda bedava buldukça oraya meyledecektir. Burada çocukları alabildiğine, fazlasıyla doyuralım, açlığı olmasında demek istemiyorum.

 

 

-Evet. Üstelik hiçbir karşılık beklemeden yapılan bir davranıştır. Bu güzel alışkanlık çocuklara kazandırılabilir. Fakat karşılığı olmaksızın tanımadığı bir yerden verilenler karşısında çocuklara izahat yapılmalı. Bu da ancak açıklama yapılarak çocuklarla iyi bir iletişim kurarak olur. 

 

 

-Burada çocuğun televizyon ve internetin başına bırakılması gibi başından savma durumu söz konusu. Çünkü anne baba çalışıyor, ona ayıracak vakti yok. Çocuğun beslenme alışkanlığında örneğin sebzenin yeri olmuyor. Fakat gayretli anne bu sebzeleri hamurlu yiyeceklerin arasına koyarak bile çocuğuna yediriyor ve bu bile bir emek istiyor. Anne çocuğunun önüne emek harcayarak bir şeyler koyarsa çocuk dışarı gitmez. Markette çocuğun tercih ettiği bedava yiyeceklerde tiryakilik yapan tatlandırıcılar içeriyor. Örneğin bugün anne çocuğuna nasıl süt içirebileceğini ne yapıp edip bulabilmeli.

 

 

-Dünya nimetlerinden çocuklarımız faydalansınlar fakat bu şuurlu olsun. Çocuklarımız nimetlerin içerisinde fakat bunu onlara özellikle annenin göstermesi gerekiyor. Ailenin alternatif olarak ne yapabiliriz? şeklinde düşünerek çözümler üretmesi gerekiyor.

 

 

Çocuk marketten çıkartılmasa, her istediği alınsa bile çocuk aslında anne ve babaya doymuyor. Çocuğun istediği anne baba sevgisi ve ilgisi. Fakat anne ve baba fazla zaman ayıramadığından vay çocukların haline.

 

 

 

-Esasında çocukları minnetsiz, alın teri ile çalışarak kazanmaya alıştırmamız gerekiyor. Hem bunun verdiği bir mutlulukta var. Fakat günümüzde sokak ve caddelerde dilenen çok sayıda insan var. Toplum olarak kendimizi en baştan çok yönlü muhasebe etmeliyiz.

 

Habervaktim / K. Bahaeddin Carda