Bayramlar, ruhumuza açan hanımeli kokulu bahar güneşleridir, ısıtır. Sıcacık bir iklimdir, sarıp sarmalar. Yaz sıcağında da olsa zemheri soğuğunda da olsa bayramlar şefkattir. Yüreğimizi ısıtır, bizi ısıtır. Bir Harput gülüdür, kokusu geniz yakan, rengi göz kamaştıran. Bayramlar içe yolculuktur. Düne, bugüne, yarına yolculuk. Masum zamanlara yolculuk. Bayramlar bir laledir. Süleymaniye’de Çini, Yahya Kemal’de şiir. İmamı Gazali’de fıkıh. İmamı Rabbani’de tasavvuf ufku, Şahı Muhammed’de ahlâkın nakışlanması, İmamı Caferi Sadık’ta vefa, Ahmet Namıki Camide himmet, Abdülkadiri Geylani’de tebessüm. Seyyidet Nefise’de zarafet, Cüneydi Bağdadi’de edeb, Aziz Mahmud’da yol, Abdülhakim Arvasi’de ölçü.
Bayramlar kendimizi keşfetmektir, tefekkürdür.
Hayatı.
İnsanları.
Mezarları.
Komşuyu, arkadaşı, yoksulu keşfetmektir. Şayestedir denilse/Âlem senin mezarın./Hâlâ gelir zeminden/Tekbir-i zar-ü-zarin uğultusunda Fatih Türbesinde huzur, Abdülhak Hamid’e rahmet, Yavuz Selim’de haşmet. Neş’eyi, affetmeyi yaşamaktır. Burun direğinin sızlaması, bazen iki damla gözyaşıdır. Yanık bir Kur’an sesi, meleyen bir kurban sesi, bir çocuğun gamzesi, annelerin geceden hazırlığıdır. Bayramlar, yerli hayatların bizi ayakta tutan Sultanahmet sütunlarıdır. Kâbe’de revak, Kâbe’de aşk, Kâbe’de lebbeyk/Allahümme lebbeyk, Medine’de serapa hasret, alabildiğine sevdadır.
Bayramlar kocaman Gümülcine çınarları gibidir. Ufukları sarar, bizi toparlar. Bayramlar merhamet mıknatısıdır. İnsanlığımızı yeniden öğretir. El öpmedir, kucaklaşmadır. Fatihanın enginliğine sığınmaktır. Duanın gök kubbesinden sağanak. Bayramlar biraz da kendimizden uzaklaşıp diğerkâm olmaktır. Cimri yanları yenmek, cömertliği sınamak, paylaşmayı tatmaktır. Biraz Gazze olmak, biraz Urumçi, Giray Han’la Bahçesaray, Kosova’da Sultan Murad, İmam Şamil’le Kafkaslar. Sükûta mahkum Ayasofya, Endülüs’te hançerlenmiş Kurtuba Camiini yaşamak, bayramlar biz olmaktır. Evimizin sıcaklığı, hasretin kavurmasıdır. Bir düğündür. Şükrü hatırlamaktır. Nefsin yılan kabuğu bırakmasıdır.
Bayramlar, fikrin okyanus ötesini aşmasıdır.
Bir karanfil narinliğidir.
Bayramlar gurbettir.
Askerde hasret.
Hastanede şifa.
Ziyarette şenlik
Allah’a açılan elde bereket.
Bayramlar, azıcık da hüzündür. Bıçak önündeki kurbanlık gibi kadere teslimiyet, Eyüb Peygamber sabrından icazet.
Yeri-göğü dolduran o sesi işitmektir:
El-hükmü lillah!..
*
DOSTLAR, DUA DİLEKLERİYLE BAYRAMINIZI TEBRİK EDİYORUZ...