> Washington DC

Ermeni meselesine dair bizde kabul edilen görüş, mukateledir/karşılıklı boğazlaşma.
İki tarafın da kaybı büyüktür.
İki taraf da çok acı çekmiştir.
Ermeniler göçüp giderken Anadolu halkıyla Ermeni komşuları kucaklaşıp ağlamış, asırlar süren sıcak komşuluklar gözyaşlarıyla noktalanmıştır.
Onun için sayın Başkan, Büyük Felaket iki taraf içindir.
Ermeni diasporası dışarıdan karışmasa, politikacılar onların oylarına tenezzül etmese Türk ve Ermeni devletleri, Türk ve Ermeni halkı şu veya bu şekilde bu acıyı paylaşacaktır. 100 bin Ermeni aç kalınca eski komşularına sığınıyor, bir başka yere değil. Çare karşılıklı bayrak yakma yanlışlığı da değil, çare aynı masa etrafında toplanıp bir diğerini dinlemektir.
Ermeniler Türkçe’yi güzel konuşurlar. İkinci nesil bazı Türkler Türkçe bilmezken üçüncü nesil Ermeniler bile Lübnan, Arjantin ve ABD’de fasih şekilde Türkçe konuşmaktalar.
Deyim nasıldı?
-Kanı kanla yumazlar, kanı suyla yurlar...
Ermeniler bu sözü bilirler.
Maksat barışı tesis ise bundan böyle, “iki tarafın da yaşadığı Büyük Felaket” denmesi adilâne olacaktır. Çünkü gerçekten Churchill’lerin “bir damla petrol, bir damla kandan yeğdir” diyerek çıkarttıkları Harbi Umumi dönemi tenvire/aydınlatılmaya muhtaçtır. İngilizlerle Almanlar topraklarımızda kuvvet mücadelesi yapmış, bundan Müslümanlarla Ermeniler ziyan görmüştür. Tarihi gailenin/dramın hülasası bu cümledir. Ermeni ırkçıları, Berlin’de Talat Paşa’yı şehit etmiş ama asıl sebebe dair hiç fikir yürütmemişlerdir.
Küçük devletler hep kullanılır.
Avcı, büyük balık için küçük balığı yem yapar.
Bu tabiat olayı devlet hayatında da bire bir tekrarlanır. Yalnızca Hampartsum Gelenyan “Güvercinim Harput’ta Kaldı” demiyor. Sözümüzün izahı TTK’nın Harput’ta Misyonerlik Faaliyetleri isimli kitabında.
Türkiye konuyu çözmek için kararlı.
Fakat Ermenistan yine popülizme kaydı. Müzakereleri dondurduğunu açıkladı. Bu ne demektir? İkinci 100 bin Ermeni de Türk şehirlerine ekmek için gelecek. Kendisi de bir Anadolu Türküne fizik olarak fevkalade benzeyen Robert Koçaryan’ın sağduyu ile hareket etmesi beklenirdi. Ermenistan, şu çağda tarihî bir vak’ayı kan davası haline getirerek açık hava hapishanesine dönmüştür. Türkiye’ye karşı kin, Azerbaycan’a işgal.
Bu saplantıları terk etmeyen Ermenistan’ın fakirlikten kurtulması imkânsızdır.