35 yaşında sporla meşgul olan bir bayanım. Geçen yıl yeni bir kurumda işe başladım. İşe girerken aracı olan arkadaşıma kariyerimle ilgili bazı yalanlar söylemek zorunda kaldım. Çünkü bu yalanları söylememiş olsaydım, beni işe almazlardı. Aslında bunlara beyaz yalanlar da diyebiliriz. Neyse işe girdim ve burada çok başarılı oldum. Ama bir süre sonra söylediğim yalanlar ortaya çıktı. Bunu da yine işe alınmamı sağlayan arkadaşım yaptı. Ona o kadar öfke duydum ki, bütün ilişkilerimi bitirdim. Bir arkadaş arkadaşına böyle bir zarar verebilir mi? Sanki benim kötülüğümü istiyor. Bu olaydan sonra beni daha küçük bir birime verdiler, şimdi burada işimi en iyi şekilde yapmaya gayret ediyorum. Ama arkadaşımı da hiçbir zaman affetmiyorum.S.Y

Yalanın siyahı beyazı olmaz

Allah bizden özümüzde ve sözümüzde doğru ve dürüst olmamızı istiyor. Dolayısıyla, yalanın büyüğü küçüğü ya da beyazı siyahı olmaz. Dinimiz sadece birkaç yerde yalana cevaz vermiştir onlar da bellidir. Her şeyden önce burada hata yaptığınızı kabul etmeli ve yalanı hayatınızdan çıkarmalısınız. Unutmayın ki doğru söz çok tesirlidir ve sahibine onur verir... Arkadaşınız belki bu hatanızı yaymakla hata yapmış olabilir ama sizin işe girmenize vesile olmuş, onunla iyi günler geçirmişsiniz bu nedenle ona sadakat gösterip kırıldığınız noktaları ifade edebilirsiniz. Arkadaşınızın davranışından ziyade kendinizi analiz edebilir ve niçin yalana başvurma ihtiyacı hissettiğinizi tanımlayarak bu davranışlarınızı değiştirebilirsiniz... Büyüklerimiz gözden düşmek dağdan düşmekten daha kötüdür demişler. Gerçekten insanların gözünde belli bir tanımlamaya sahip olmak zor bir şeydir. Çünkü burada insanların bize olan güveni sarsılmıştır ve bizler ancak güven ilişkisi içinde olduğumuzda kendimizi iyi hissederiz. Bu anlamda insanların bizimle ilgili düşüncelerine önem veririz ancak her şeyden önce Allah'ın emir ve yasaklarını dikkate alırız...

İşinizi küçümsemeyin, burada ilerlemeye çalışın ve ne olursa olsun hiçbir şekilde yalan konuşmamaya gayret edin.

Küçük bir şeyde küsüyor
10 yıllık evliyiz. Eşimin sürekli küsmelerinden yoruldum. O kadar alıngan ki, küçük bir şeyde küsüyor ve iki gün eve gelmiyor. Onunla konuşurken dikkatli konuşmaya çalışıyorum ama bazen nerede kırılacağını kestiremiyorum. Çünkü normal bir cümleden de farklı anlamlar çıkarabiliyor. Eşim normalde merhametli bir insandır onun tek kusurlu tarafı alıngan olması. Kızım da babayı örnek alıyor ve istediği bir şey olmadığında kapıyı çarpıp gidiyor, benimle konuşmuyor. Ben çok sabırlı bir insanım ama eşimin surat asmalarına, küsüp gitmelerine sabretmekte zorlanıyorum. Ona bu rahatsızlığımı nasıl anlatabilirim bilmiyorum... Tavsiyelerinizi bekliyorum... K. M

Aslında bir tür kaçış

İletişim kurmak en temel ihtiyaçlarımızdan biridir. Ancak, ilişkilerimizde yapılan bazı hatalar, iletişimin önünü tıkıyor ve çeşitli sorunlara neden oluyor. Buna bağlı olarak kişiler açıkca iletişim kurmak ve meramını dile getirmek yerine, iç dünyalarına kapanarak pasif bir tepkide bulunuyorlar ve kendilerini dış dünyaya kapatıyorlar...

Anladığıma göre eşiniz de aynı şekilde, size öfkelendiğinde ya da hoşlanmadığı bir durum ortaya çıktığında iletişim ağlarını keserek sessizliğe çekiliyor. Aslında öfkesini kendisine çevirerek tepkilerini bu şekilde ortaya koyuyor. Bu durumda onunla konuşarak, daha çok nelere öfkelendiğini sorabilir ve öfkelendiğinde duygularını açıkca ifade edebileceğini belirtebilirsiniz. Ayrıca tartışma durumlarında küsüp aile bireylerinden uzaklaşmasının sizi ne kadar üzdüğünü dile getirebilir ve ondan nasıl davranmasını beklediğinizi belirtebilirsiniz. Eşinize bu durumun çocuğunuza da zarar verdiğini belirterek ona yardımcı olmak istediğinizi vurgulayın. Eğer bu şekilde yaklaşırsanız, eşinizin sizi anlayacağını ve sorunlarını çözme noktasında gayret göstereceğini düşünüyorum.