Hamileyim, iki ay sonra doğum yapacağım. Son iki ayda çok kilo aldım, giysilerim olmuyor, kendimi çok çirkin hissediyorum. Mutsuz bir kadın oldum, doğumu dört gözle bekliyorum. Kocam kilo veremezsin diye tutturuyor. Çok gücüme gidiyor, beni hiç anlamıyor, şişko diye alay ediyor. Doğumdan sonra kilolarımı veremeyeceğim diye korkuyorum. Bir de sezeryan olacağımı bildiğim halde doğumdan çok korkuyorum, korkularımı nasıl yenebilirim?

İ. E

Her sorunun bir çözümü var

Doğum sürecinde kiloların artması doğal bir durumdur. Bu süreçte, giysilerinizin olmaması ve doğumla ilgili kaygılar yaşamanız da beklenen sonuçlardır. Ancak burada kendinizi mutsuz ve çirkin hissedeceğiniz bir durum yok. Aksine anne olmak dünyanın en onurlu en güzel duygusudur. Olaya bu tarafından bakmaya çalışın. Bir bebek dünyaya getiriyorsunuz, onun maddi manevi bütün bakımını üstleniyor ve sevginizden veriyorsunuz. Bu süreçte verdiğiniz kadar da alıyor ve siz de kendinizi geliştiriyorsunuz. Bütün bunlar sizin mutlu ve umutlu olmanız için yeterli değil mi?

Her dönemin kendi içinde zahmeti ve güzellikleri vardır. Hamilelik sürecinde, anne adayının kiloları artabilir, anne fiziksel olarak bazı zorluklar yaşayabilir. Ama bütün bunlar doğumla birlikte sona erecektir.

Eşinizin kilolarınızla alay etmesi kaygı durumunuzu arttırıyor. Bu rahatsızlığını ifade edebilirsiniz. Niçin bu şekilde davrandığını sorabilirsiniz. Ayrıca eşinizle konuşarak bebeğinizin geleceğiyle ilgili hayaller kurabilir ve ortak kararlar alabilirsiniz.

Kilolarınızı bu kadar takıntı etmeye gerek yok. Doğumdan sonra diyetisyen eşliğinde yapacağınız bir diyetle eski kilolarınıza ulaşabilirsiniz. Hayatta her sorunun bir çözümü vardır. Allah dermanı olmayan dert vermesin.

Görüşmeyi düşünmüyorum

İki yıldır görüşmediğim bir yengem var. Yengem çok patavatsız bir kadındır. Bunu söylediğimizde hatasını kabul etmiyor. Evleneli beri kavga ediyoruz. Bize yeğenlerimizi göstermiyor, bizi abime şikayet ediyor. Abim bize inanmıyor, karısına inanıyor üstümüze yürüyor. Ailemizin düzeni bozuldu. Üzülüyorum, çaresizim... Onunla daha hiç görüşmeyi düşünmüyorum. Tavsiyelerinizi bekliyorum.

A. E

Kestirip atmayız

l Kültür olarak çocuklarımıza fazlasıyla bağımlı bir toplumuz. Buna bağlı olarak, çoğu zaman çocuklarımızın büyüdüğünü kabullenmeyip onların sınırlarını ihlal etmeye kalkarız. Oysa bu tür ihlallerin sonucunda aile içinde çeşitli sorunlar ortaya çıkacak ve bütün aile bu sorunlardan etkilenecektir. Burada, kendi haklarımızı koruduğumuz gibi aile bireylerinin haklarını da dikkate almamız almamız gerikir.

Yaşadığımız çağın bize getirdiği bazı sorunlar var. Bunlar arasında ailenin dejenere olması ve bireylerin birbirlerini anlamamaları önemli bir yer tutuyor. Bütün bu sorunların kavşağında ise çeşitli sorunlara muhatap olan aileler var. Gelin kayınvalide ya da gelin görümce sorunlarına gelince bunun tarihi çok eskilere dayanır. Sorunun kaynağı ise, kıskançlık, durumu kabul edememe, kişisel çatışmalar, görüş farklılıkları ve geleneklerin etkilerine dayanıyor. Öncelikle sorunun neden kaynaklandığını anlamaya çalışın. Yengenizle konuşmamanıza neden olan şey ne? Hangi konularda ya da neden kırıcı oluyor. Ya da insanlarla ilişkilerinde de aynı şekilde kırıcı mı? Aranızı ayıran ve sizi birbirinizden uzaklaştıran şeyi bulmanız gerekir. Bu noktadan sonra oturup konuşmak ve uzlaşmakta fayda var. Onunla ebedi görüşmeyeceğinizi söylüyorsunuz, akrabalık ilişkilerimizi bu şekilde kestirip atamayız, bu doğru olmaz. Eğer böyle yaparsanız yeğenlerinizle ve abinizle ilişkileriniz de de sorunlar yaşamaya başlarsınız. O nedenle siz belli ölçüler dahilinde de olsa onunla konuşun ve sorunların çözümü konusunda uzlaşma yoluna gidin, yeğenlerinizi görme hakkınızın olduğunu uygun bir dille ifade edin.