Tunus hadiseleri üzerine Mağrib’de bir ateş yandı demiş ve bu ateşin Maşrık’a kadar devam edeceğini söylemiştik. Aynen doğru çıktı. Toprak sarsılıyor, su yatağını arıyor, besleme diktatörler birer birer yıkılıyor.
Şu an sahnede öncelikli olarak Libya’nın soytarısı var. Bilmiyoruz soytarılıktan başka kanlı katilliğe de soyunan Kaddafi’yi kim kabul edecek?
Yeni süreçte sürpriz Irak Kürdistanında yaşandı. Kuzey Irak Kürtleri, Mesut Barazani’yi devirme çabasında. İyi ederler. Böylece ipotekten, aşiret töresinden kurtulurlar.
Ya Türki Kürtler, Türkiye Kürtleri?
Türkiye Kürtleri ne yapacaklar?
Komşu Kürtler Barzani’yi devirmeye çalışırken buradakiler Apo’nun fotoğrafını asıp, heykelini yapmak ritüeli mi yaşayacak, paketlendiği gün yası mı tutacak, ‘sen hapisten çık ben yatam!’ dalkavukluğu mu sergileyecekler?
Kürt kardeşim, sıra sende. Sen de Apo’yu devirmelisin. Hürriyet senin de hakkın. Anarşi ve taşkınlık göstermeden onu kalbinden silerek, arkasından gitmeyi terk ederek, gündeminden çıkartarak, rüşvet isteklerini reddederek, yolladığı talimatları çöpe atarak ipini çek.
Bizim Kürt’ümüz ülkemizin en dindarlarındandır. Namuslu ve faziletlidir. Vatanperverdir. Bir avuç ideolojik grup, çoğunluğu bölgesel terör ve ırki baskıyla yönlendirmekte. Apo sanki bütün Kürtlerin temsilcisiymiş gibi yalan bir hava yayılmakta. Adı geçenin Kürtçülerle iş birliği olabilir ama Kürtlerle alakası yoktur. Yakın tarihin tartışmasız en güçlü araştırmacısı Kadir Mısıroğlu, hançeresini paralarcasına açıklıyor. Dediği şu: ‘Apo’da zerrece Kürt kanı yoktur...’ Dinle alakası olmadığı kendi beyanı. Hapse girer girmez Kürtlere verdiği ilk talimat: ‘Çocuklarınıza İslam öncesi isimler koyun’ demek oldu. Ahmet, Mehmet, Hasan hatta kendi ismine bile düşman bir adam.
Apo, Ergenekon’un bir parçasıdır. Mülkiye’de talebe iken keşfedilerek güneydoğuya istihbarat amaçlı olarak yollanmış, fakat o sırada bölgede cirit atan Sovyet ajanlarına kaptırılmıştır. Marxist illegal parti kurması bundan sonradır. Sovyet istihbaratı ve Suriye muhaberatının güdümüyle Şam’da yıllarca saltanat sürdü. Gaddar talimatlarıyla Türk ve Kürt çocuklarını birbirine kırdırdı.
Yüksek enflasyon, düşük yoğunluklu savaş ve ve Ergenekon faşizmi belli maşalar eliyle gerçekleştirilerek Türkiye’nin ayağa kalkması geciktirildi.
Apo, Sovyetlerden sonra batının kullandığı bir maşa olmuştur. Son kullanma tarihi bitince de 28 Şubat projesinin bir parçası olarak Ecevit’i iş başına getirmek için paketlenip Ankara’ya teslim edildi.
Apo için TCK’dan idam cezası çıkartılmıştır.
Beklediklerini yapamayınca da Ecevit öldürülmeye kalkışılmıştı.
Kürtlere ‘lider’ diye dayatılmaya kalkışılan isim bugün İmralı’da muamma bir hayat yaşamaktadır. Güneydoğuda özerklik ilan ettiremedi ama İmralı Dukalığında beş yıldızlı bir özerklik hüküm sürmekte.
Kürt olmayan, İslamla da alakası olmayan Apo, 75 bin Türk ve Kürt’ün katilidir. Ergenekon ile doğulu ve batılı devletler onun eliyle Kürtleri kontrol etmek istediler. Böylece Türkiye’yi olmaz ve ölmez bir noktada bırakacaklardı.
Uluslararası uyuşturucu ticareti, silah kaçakçılığı, istendiği zaman patlak veren terör eylemleri, Çekiç Güç tiyatrosu, böylece hayat buldu...
İşte dünya yeni bir çağa giriyor.
Ucube heykeller devrilmekte.
Kürtler de bir sahte kahramandan kurtulmalı.
Kürtler de Apo’yu devirmeli.
Devletin idam edemediğini vicdanlarında asmalılar.
Ezberlerin bozulma vaktidir.
Hiçbir Türk, Ağca’yı izah edemez.
Hiçbir Kürt de Apo’yu.