Bu hafta hanımlarımıza çocuklarımızı dış dünyadan gelebilecek zararlardan koruyabilmek için neler yaptıklarını sorduk. Hanımlarımız, bu konuda çocuklara gerekli bilgileri verdiklerini ama onları tamamen dış dünyadan soyutlayamayacaklarını ifade ettiler.

Her şeyden korkuyoruz

Benim dört çocuğum var, dördü de okula gidiyor. Her sabah onlara tembihliyorum, sakın tanımadığınız birinden bir şey almayın, gel derlerse gitmeyin, sağınıza solunuza bakmayın diyorum. Bu konuda onlara o kadar çok şey anlattım ki, artık çocuklar yolda yürürken bile korkuya kapılıyorlar. Ama ne yapayım haberlerde dinliyorum, çocuklar evlerinin önünden kaçırılıyor ve aileler bir daha bu çocuklara ulaşamıyor. Biz anneler artık her şeyden endişeye kapılıyoruz. Habibe T. (ev hanımı)

Sevgi dolu bir dünya bırakmak istiyoruz

Bizim çocukluğumuz köylerde geçmişti. Sabah evden çıkardık akşama kadar bahçelerde oynardık, yolda kaybolsak köylülerden biri bizi alır evimize getirirdi. Şimdi kimseye güvenemiyoruz. Çalınan, kaçırılan çocukların sayısı belli değil. Biz anneler korkuyoruz. Çocuklarımız güvenli bir dünyada yaşamıyorlar o yüzden onları hırsızların, arsızların ve ruh sağlığı bozuk insanların şerrinden korumak için bilgilendiriyoruz. Biz bu şekilde çocuklarımıza korku vermek istemiyoruz onlara sevgi dolu bir dünya bırakmak istiyoruz. Ama sadece bizim istememizle olmuyor, bunu bütün insanların istemeleri gerekir. Ben oğullarıma kötü arkadaş edinmeyin, kötü alışkanlıklardan uzak durun, tanımadığınız insanın peşine takılmayın kimseyle kavga etmeyin diyorum ve arkalarından dua ediyorum. Allah onları korusun Emine D. (halkla ilişkiler)

Çocuklarımıza nerede nasıl davranacaklarını öğretmeliyiz

Ben kızlarıma küçük yaştan itibaren nerede ne yapacaklarını öğrettim. Yazın İzmir'e annaannelerinin yanına giderler, tatil yaparlar. Ama kimseye yaklaşmazlar. Tanımadıkları insanlarla samimi olmazlar, tanımadıkları yere gitmezler akşam eve geç gelmezler. İki kızımın da saat beşten sonra eve geldiğini bilmem. Küçükken ne verirseniz büyüdüklerinde çocuklar onlarla besleniyorlar. O nedenle, nelere dikkat etmeleri gerektiğini küçük yaşta onlara vermeliyiz. İşte o zaman çocuklarımız nerede olurlarsa olsunlar kendilerini koruyabilirler. Büşra Y. (İş kadını)

Çocuklarımızı eve kapatamayız

Çocuklarımızı bekleyen onlarca risk faktöröleri var bunu biliyoruz. Ama bunu bir paranoyaya dönüştürmemeliyiz. Çünkü o zaman çocuklar her şeyden korkar hale geliyorlar ve kendilerine güvenemiyorlar. Ne yapalım dışarıda kötülük var diye çocuklarımız okula gitmesinler mi, alış verişe çıkmasınlar mı, kütüphaneye gitmesinler mi? Bence çocuklarımıza tedbiri elden bırakmamayı öğretelim ama bunu yaparken korku vermeyelim. Aksi taktirde onların ruh sağlığını etkileyebiliriz. Mesela benim kızım üniversiteye gidiyor, üç saat yollarda kalıyor. Bazen anne peşime biri takıldı dediği de oluyor. Ona böyle durumlarda nasıl davranması gerektiğini anlatıyorum, gerekirse bir polis karakoluna gir ya da beni ara diyorum. Ama dışarıda bunlar oluyor diye çocuklarımızı eve kapatacak da değiliz. Bunlarla nasıl yaşamaları gerektiğini öğreteceğiz. Nergiz Ç. (aile danışmanı)