Dün kaldığımız yerden devam edeyim.

Şu üniversiteye hazırlık kursları kalkmalı artık..


Ne gerek var bu kurslara. Çünki öğrenciler okulda yeteri kadar hazırlanamıyor. Niçin? Çünki bir sınıfta 40 kişi var, zeka seviyeleri farklı ve öğretmen hepsi ile baş edemiyor.


Bu Üni.’ye hazırlama kursları okul olsun o zaman, öğrenci sayısı normale iner. Kursların fiziki mekanı var, donanımı var, insan kaynakları da var. O parayı verecek öğrenci de var, o zaman niye bunlar okul olmuyor? Hem okula git, hem kursa, bu kadar para, zaman. Çocuklar aynı şeyleri okumaktan bıkıyor. Kitap allerjisi oluşuyor gençlerde..


Üni.’ye hazırlanma için interaktif eğitim programları oluşturulabilir. Açık lise değil IP lise, ister realtime izlesin, ister download etsin ve aynı zamanda anlamadığı yeri VOIP’den sorsun. Arkadaşları ile özelleştirilmiş bir MSN platformu üzerinden haberleşebilsin.


Her okula sanal kütüphane kurmak çok zor değil. Her yerden, her zaman erişim imkanı olmalı..


Dahası ilköğretimden başlayarak, hayat boyu, mesleki, kültürel, sanatsal, her türlü teorik eğitim internet üzerinden verilebilir. Anlaşmalı, akredite uygulama merkezleri de kurulabilir.. Yüzlerce dal, sinema, fotoğraf, 40 dil ve lehçe ya da 100 dil.. İlk yardım, gitar, tiyatro, kanun, had, ebru, Osmanlıca.. Örgün eğitime bu sanal eğitim entegre edilebilir. Sınavla sertifika verilebilir ve bunlar eğitim gördüğü dönem içinde seviyesine göre karnelerine işlenebilir. Hepsi de öğrencinin toplam kredisini etkiler.. İsteyen Kur’an-ı Kerim okur, isteyen İncil, isteyen Tevrat..

Hatta tüm dünyadan öğrenci kaydı alınabilir. Bugün bir Türk öğrenci British Council üzerinden mesela Cambridge Üni.’ye kaydolup oradan tek ders temelinde, lise seviyesinde ya da bağımsız sertifika için kayıt olabiliyor, ders alabiliyor, realtime izleyebilir. Buradaki BC’de sınava girip kağıdınız İngiltere’de okunup sertifikanız size aynı yolla gönderilebiliyor.. Bu sertifikalar Türkiye’de de geçerli. Peki biz niye aynı şeyi yapmıyoruz. Biz daha İSMEK’i örgün eğitime entegre edemedik.. Japonya’da Hat, Ebru, Minyatür eğitimi. Sınavlar anlaşmalı eğitim kurumları ve kültür sanat merkezleri ve eğitim ataşelikleri üzerinden de yapılabilir.. Kayıt parası, sınav harcı, eğitim danışmanlık ücreti derken sistem kendini oto finansman yoluyla sürdürür hale gelir..


Bizde de lise yıllarında gece ya da yaz aylarında bu sertifika programlarına katılanlar, akademik branşlarını seçerken kendilerine şans getirir.. Tercih sebebi olur..


Ana dil yanında her türlü teorik eğitim için IP Okul destek görevi verebilir.. Dün yazmıştık, gençlerin okudukları kitapların parasını devletin karşılamasını. E-Kitapta kitap maliyetleri beşte birden daha az. Hatta bütün zaman için değil, dar bir zaman aralığı için kiralarsanız bu maliyet onda bire kadar düşer.. Burada isteyen yemek tarifi öğrensin, ister bahçe kültürü, isteyen ikebana dersi alsın.. Her meslek için sağlık, pratik mevzuat, meslek etiği, çevre, kalite ve verimlilik dersi de alabilir..


Açık lise var da niye IP Lise yok. Neden bazı okullarda dersler realtime, internet üzerinden yayınlanarak IPTV üzerinden eğitim desteği sağlanmıyor.. Özel kurumların sanat ve diğer eğitim programları da MEB’in oluşturacağı veri madeni databasesine entegre edilebilir.


Belki bakanlık bu anlamda elektronik eğitim için bir şûra da düzenleyebilir. Ya da bu konuda kapsamlı bir stratejik plana ihtiyaç var. Yani konu sadece e-kitapla başlayıp bitmiyor..


YÖK’ün de bu sürece katılması gerek. Bütün doktora çalışmaları E-BOOK olarak yayınlanabilir. Bunun için de bir beyin envanteri ve akademik envanter çalışması yapıp bu verileri özel, kamu, yerel yönetim ve uluslararası markete açacak bir ajans kurulabilir.. Belki TÜBİTAK ve TUBA’nın asıl yapması gereken bu.


Bu konuda bir master plan gerekiyor.. Mesela, Bizans üzerine İngiltere’de sertifikasyon programından ön lisans, lisans, yüksek lisans ya da doktora seviyesinde 43 yıl eğitim almak mümkün.


Bu kadar Vakıf Üni. var, Açık Üniversiteden daha ileri bir Üni. sistemi olan IP Üni. konusunda neden Vakıf Üni.’lerin bir girişimi yok. Bu Üni.’lerin derslerini internetten yayınlamasından ibaret değil bu konu.. IP Üni., Ekonomi hocasını Japonya’dan, Tıb hocasını İngiltere’den, Siyaset hocasını ABD’den klasik sistem bir üniversitenin derslerini internet üzerinden aktarabilmeli, bazı dersleri de bağımsız bir şekilde bu isimlere ABD’den bağlanarak alabilmeli ve yine destek dersleri de stüdyoda download sistemi yanında live desteği ile sürdürebilmeli..


Bu konuda yeni ve kapsamlı bir çalışmaya ihtiyaç var. Bu sertifikasyon programı hayata geçirilecek olursa, Üni. giriş sınavı filan da artık anlamsız hale gelir. Madem herkes Üni.’li olacak, çalışırken eğitim için de bu şekilde ömür boyu sürecek yeni bir eğitim altyapısı oluşturulmuş olur. Selâm ve dua ile.