Bayram boyunca İstanbul'un köprü geçişleri ve otoyol bağlantılarında trafik felç oldu.
Ve anladım ki...
Bizim medyada "halk sahillere hücum etti, vatandaş denize giremedi" mantığı hâlâ hüküm sürüyor.
Bazen açık bir elitizm bu, bazen örtülü!
Meseleleri anlıyormuş, çözüm öneriyormuş gibi yapan ama geniş yığınların talep ve arzularını dışarda bırakan bir bakış açısı.
Halka "siz olmasanız, her şey ne güzel olacaktı!" demenin bir başka yolu aslında!
***

Doğru!
Ben de her bayramda yaşarım bunu. İki yaka arasında gidip gelmek saatlere mal olur. Bu sefer gece 23 sularında Ümraniye'den Fatih Sultan Mehmet Köprüsü ayağına kadar gelebilmem bile bir saati buldu.
Ama şaşırdım mı? Hayır!
Bizim medyanın gizli veya açık elitist kanaat önderlerine sorarsanız, halk otoyollara hücum ettiği için vatandaş yolda kalmış!
Bunun da nedeni bayramlarda otoyol geçişlerinin ücretsiz yapılmasıymış!
Hani sanırsınız ki...
Bayram değil, seyran değilken milyonlarca beleşçi yollara düşüp işinde gücünde insanların gününü mahvetmiş...
El insaf!
***

Bebek'ten, Bağdat Caddesi'nden, Nişantaşı'ndan dışarı çıkmayan ve bayram tatillerinde etrafa bakıp "şehir boşaldı vallahi!" diyenler belki, fark etmiyordur ama İstanbul çok kalabalık bir metropol.
Üstelik coğrafi bakımdan içinden tam üç metropol çıkartacak kadar geniş bir alana yayılıyor.
Beylikdüzü'nden kalkıp Pendik'teki akrabalara gitmek, nasıl bir şey hiç düşündünüz mü!
Bunu yıl içinde aklımızdan bile geçirmeyiz. Ama bayramda yola düşer ve zorluğuna katlanırız.
***

Sen kalk bütün bu trafik yoğunluğunda bayram ziyaretlerinin rolünü görme ve bütün suçu köprü geçişlerinin ücretsiz olmasına yükle!
Olmaz ki!
Ha! Bir de popülizm suçlaması var.
Hıncal (Uluç) abi gibi düşünenler bayramlarda ücretsiz geçiş uygulamasını halkın bütçesinden popülist hovardalık olarak değerlendiriyor.
Bir görüştür, saygı duyarım.
Ama katılmıyorum.
Hem bırakalım da, her şeyin kat kat ücretlendirildiği liberal düzende hiç değilse bayramlık popülizmlerimiz olsun!
Asıl olan şu ki...
İstanbul'un toplu ulaşım sistemi hâlâ karmaşık, dağınık ve özendirici olmaktan uzak!
Esas mesele orada!