Bugün bir dostumun gönderdiği yazıyı özetleyerek yayımlıyorum:En baştan söyleyeyim; İbrahim Güçlü birçoklarının "Kürtlerin Don Kişot'u" tanımının ötesinde, benim kahramanımdır.


Severim ve saygı duyarım. 6 Nisan'daki Kenan Evren ve 12 Eylül darbecileri duruşmasında dile getirdiklerimle ilgili, duruşma arasında bana tepki gösterdi. Bana; "Mehmet Yürek sen beni iyi tanırsın, ben de seni. Ülkücü aklayamazsın." dedi.

Duruşmada müdahillik talebimi dile getirirken, burada sağ-sol darbe mağdurlarının birlikte davacı olduklarını, aynı mahkemenin duruşma tutanaklarına dilek ve taleplerini birlikte kaydettirdiklerini söyledim ve bunun önemli olduğunu kısaca vurgulamaya çalıştım. Onu da şu saikle söyledim. Bizim sol cenahtan biri kalkıp, "Burada ülkücü faşistlere söz veriliyor, biz devrimcilere söz verilmiyor. Bu mahkemeyi protesto ediyorum." dedi ve salonu terk etti. Baktım darbecilerle hesaplaşmaya gelmiş sağ-sol mağdurlar, darbecileri bırakıp yine birbirleriyle uğraşacaklar. Onun için o açıklamayı yaptım.

1966-67'de aktif bir başladığım sol siyasi mücadelem, değişik sol ve Kürt siyasî hareketleriyle devam ederek günümüze kadar geldi ve hâlâ devam ediyor. 12 Mart ve 12 Eylül darbelerini belimde çift silahlarla karşıladım. 12 Eylül darbesi olduğunda TİKKO mensubuydum. Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesinde gözaltına alınan öğretmen kardeşim Ali Ekber Yürek işkencede katledildi.

Sonra nasıl değiştim? Kenan Evren, "Bize bir şey olursa, sağcıları ve solcuları ayırmadan hepsini öldürürüz." demişti. Bu soru kafamı karıştırdı ve beni yoğun düşündürmeye ve araştırmaya sevk etti. Baktım ülkücü faşist diye bize saldıranlar ve saldırdıklarımız da, benim gibi yoksul işçi-köylü çocukları. Saldırmadıklarını, derin güçler tarafından saldırtıldıklarını anlamam uzun sürmedi. Yıllar ilerledikçe onların konuşulabilinenleriyle konuşmaya başladım. Epeyce anladım ve anlaşıldım.

Bugün geldiğim noktada; "Devlet beni kandırdı ve kullandı, geçmişte yanıldım ve yanlışlar yaptım." diyen her eski ülkücüyle konuşuyorum. İçinde iyi dost olduklarım var. Bu konuda kendimin de geçmişteki hatalarımı açıklıkla kabullendim ve deklare ettim. Sevgili İbrahim; ben geçmişte "faşist ülkücülerle" sınırlı olan algımı, faşist darbecilere evirdim ve evrildim.

Bana göre Muhsin Yazıcıoğlu, ülkücülerin uyanmasında rol modeldir. 12 Eylül'den önceki rolü, sorumlulukları ve yanlışlarıyla yüzleşebilmiştir. Muhsin Yazıcıoğlu'nun Mamak zindanında yanı başındaki devrimciye işkence yapılmasına karşı duruşu, Sivas Madımak'ta yakılanlardan en az 40-50 kişiyi partililerine talimat vererek kurtarması (Arif Sağ bu gruptan olup canlı tanığıdır), önemli ve değerlidir. Ben eskisi değil, bu yeni Muhsin Yazıcıoğlu'gillerle ilgiliyim. Yazıcıoğlu'nun uyandırdığı bu yeni ülkücüler, referandumda benimle aynı oyu kullanarak beni ve seni Kenan Evren'in yargılandığı duruşma salonunda buluşturdular. Bunun neresi kötü İbrahim?..

Referandumda benimle aynı oyu (evet) kullanan bu yeni ülkücüler benim için, Kenan Evren ile aynı oyu (hayır-boykot) kullanan TKP, İP, ÖDP, CHP'den daha ileride ve soldalar. Benim "faşistler" algım, günümüzün Ergenekon, Balyoz darbecileriyle, onları destekleyen ve darbecilere karşı direnmeyenler, olarak değişti.

Vesayetçilerin kapadığı sağ gözümle, sağ kulağımı açtım. Sağda da, sol gözü ile sol kulağını bu tıkanıklılıktan kurtaranlar, beni/bizi gördü. Konuşurken ayrılan yönlerimizden çok, örtüşen yönlerimizi önceliyoruz. Bu içtenlikle yaklaştığım samimi dindarlar ve uyanmış ülkücülerle konuştukça, kaynaştım, karıştım ve kardeşleştim. Sen de (siz de) denesenize... Korkmayın gericileşmezsiniz. Daha çok ve daha doğru devrimci olursunuz. Dostça hoşçakal İbrahim'ciğim.

Mehmet Yürek Çoban. Dersim Munzurlarında Sürdürülebilir Yaşam Derneği Başkanı.


h.gulerce@zaman.com.tr