Dünya Sağlık Örgütü'nün yaptığı araştırmalar, intihar olaylarında ciddi anlamda bir artışın olduğunu gösteriyor. Bu oran gençler ve yaşlılar arasında daha da yükseliyor. İnsanlar kutsaldan uzaklaştıkça, varoluşsal bir boşluğun içine düşüyor ve acıya teslim oluyor. Çaresizliği had safhada yaşadığı dönemlerde dua, tevekkül ve teslimiyetten yoksun olan insanın ilk düşündüğü şey intihar oluyor. Böyle zamanlarda kişi, yapıştığı bütün beşeri iplerin tek tek koptuğunu hisseder, sığınacağı, hâlini arz edeceği ve yardım isteyeceği bir merciye dönmediği sürece de çözümsüz kalır. Çözümsüzlük insanın en büyük çıkmazıdır ve insan çözümsüz kaldığında en sevdiği varlığına, yani canına kıyabilecek kadar ileri gider. Tarihi süreç içinde görülmüştür ki, inançlı insanların intihar eğilimleri yok denecek kadar azdır. Çünkü bu insanlar yaşadıkları sıkıntıların bir imtihan olduğunu bilirler ve imtihana sabırla karşılık verirler.

Bütün toplumlarda intihar bir çaresizliğin sonucu olarak ortaya çıkıyor.

İntihara götüren nedenler:

Fark edilmek ve geride kalanlara beni fark edin mesajını vermek.

İşe yaramadığını düşünmek.

Terk edilmek ve şiddete maruz kalmak.

Başkalarına yük olduğuna inanmak.

İnsan yaradılış olarak zayıftır ve yaşanan imtihanlar karşısında direncini yitirebilir. Ancak, Allah'a teslim olan ve yaşanan sıkıntıların birer imtihan olduğuna inanan insan bu konuda kendisine yetecek kadar sabır üreterek direnç gösterebilir.