Fener, MTK’ya 5 gol atarak bir üst tura çıkmanın keyfini yaşıyor. Yaşasın elbette. Anasının ak sütü gibi helalinden yaşasın hem de. Fener bu galibiyetlerden tabiki moral kazandı. Şimdi Partizan ile çok zorlu geçeceğe benzeyen yeni bir sınava hazırlanıyor. Partizan, eski Yugoslav ekolünün üst düzey takımlarından birisi. Ama Fenerbahçe de artık Avrupa’nın yeni süper takımlarından birisi oldu.

Fener’in kadro yapısına bakıyorum, Aragones ile olabildiğince büyük değişiklikler yaşadı. Topu ayağa oynayıp, top kayıplarından uzaklaştırmak istiyor takımını. Alex’i bildiğimiz yerden biraz daha geriye çekerek orta sahada ön liberoymuş gibi oynatıyor. Alex’in bu görüntüsünü zamana bırakarak Aragones’in kararını; iyisini, kötüsünü gelecek maçlarda tartışmaya bırakmak istiyorum. Fener çift santrfor asla oynamıyor. Güiza tek santrfor. Semih, Alex’in eski yerinde. Ama bu Semih hem orta saha yardımlaşmasında, hem de gol bölgelerinde başka bir Semih görüntüsü veriyor. Semih leblebi gibi goller atıyor. Bazı yazar arkadaşlar, ‘Semih son dakikalarda oynarsa nöbetçi golcü olarak daha yararlı olur’ iddiasında bulunuyor. Ben bu görüşlere asla katılmıyorum. Semih nasıl oynarsa oynasın, ama ilk 11 başlasın, 90 dakika bitene kadar da sahada kalsın. MTK maçında Semih’in attığı goller bir yana, Güiza’nın kaçırmış olduğu çok kolay gol pozisyonlarını tartışmaya açıyorum. Bu oyuncu İspanya gol kralı. Semih de Türkiye Ligi’nin gol kralı. Bizim çocuk Semih gollerini sıralarken; Güiza goller kaçırmaya devam ediyor. Birileri çıkıp ‘Güiza’ya sabır gösterilsin’ diyebiliyor. Ancak Güiza’ya verilen para, kaçan gollere sabır göstermeye asla ve asla izin vermez.

Yazımın son paragrafını Colin Kazım’a ayırıyorum. Topla mükemmel işler yapmaya başladı. Karşısındaki rakip futbolcuları birer birer ipe dizer gibi çalımlayarak geçiyor. Ama hep aynı kulvarda oynuyor. Biraz içeri katederek yeteneklerini gösterse; gol atan adam olma durumuna düşer. Onun için Kazım, Süper Lig ve Milli Takım’da sağ kanatta içeri doğru katederse süper bir yıldız olur...