“Ü­ze­ri­mi­ze çok ge­li­yor­la­r” di­ye­rek­ten Ho­ce­fen­di­’nin ağ­la­dı­ğı­nı in­ter­ne­t­ten iz­li­yo­ruz. 

Bu ağ­la­ma işi iki tür­lü ola­bi­lir.

Bir­isi ger­çek­ten yü­rek­ten ge­lir...

Bir­isi de rol ica­bı­dır...

Yü­rek­ten ge­len için ko­nu­şur­sak, ar­ka­sı­nın şu şe­kil­de gel­me­si­ni bek­ler­dik.

Bir piş­man­lık be­lir­ti­si ve­ya yan­lış­la­rı iti­raf et­me gi­bi.

Bu ka­dar güm­bür­tü, bu ka­dar mağ­du­ri­yet ki­min ha­ta­sı­dır?

Or­ta­da el­bet­te ki ha­ta­lar var­ken, yan­lış­lık­lar var­ken ku­ru ku­ru­ya ağ­la­mak, sız­la­mak da pa­ra pul et­mez. Önem­li olan za­ra­rın ne­re­sin­den dön­dün.

Dön­dün mü? Yok­sa kim­se­ler ay­ra­nım ek­şi­dir de­mi­yor.

De­mek la­zım. “Pa­pa­’nın aya­ğı­na git­mek­le, ya­nım­da­ki­ne eli­ni öp­tür­mek­le, Din­lerara­sı Di­ya­log de­ni­len çar­pık­lı­ğa onay ver­mek­le, ‘la­ik çiz­gi­den ay­rı­lı­yo­r’ di­ye, Tür­ki­ye­’yi ga­vur­la­ra şi­ka­yet et­mek­le, sü­rek­li aleyh­te pro­pa­gan­da­lar yap­mak­la ha­ta et­ti­m” de­mek la­zım.

Es­tağ­fu­rul­lah çek­mek la­zım.

Müs­lü­man ha­ta­sı­nı ka­bul eder, töv­be eder, he­lal­le­şir...

Bit­me­di ta­bi, ce­ma­ati su­lan­dır­mak da var...

O gü­ze­lim ev ça­lış­ma­la­rı ile eği­tim iş­le­ri yo­lun­da yü­rür­ken ar­tis­ti, sa­nat­çı­sı, ate­is­ti, Mark­sis­t’i ne­re­den zu­hur et­ti? Bir sü­rü gün­lük­çü dal­ka­vuk baş­kö­şe­ler­de...

Müs­lü­ma­n’­dan hiz­met di­ye top­la, bun­la­ra akıt.

Bun­lar ki­me ne ka­zan­dır­dı­lar? 

Ken­di­le­ri­ne ha­yır­la­rı yok... Ak­si­ne yık­tı­lar, dök­tü­ler, ta­kış­tır­dı­lar...

Be­nim ga­ri­bi­me gi­den Mus­ta­fa Ka­ma­lak ho­ca­nın “Dün­ya­nın bü­tün ço­cuk­la­rı­na Türk­çe öğ­ret­sen bun­da Tür­ki­ye'nin ne za­ra­rı olur ki?” şek­lin­de­ki açık­la­ma­sı.

An­la­dım ki kıy­met­li Ho­ca­mız, ya po­pü­list si­ya­set ya­pı­yor, ve­ya gi­di­şat­tan bi­ha­ber.

O za­man ha­tır­la­ta­yım. Yurtdı­şın­da Mil­li Gö­rüş gi­bi teş­ki­lat­la­rının hem Türk­çe, hem de İs­la­mi­ye­t’­i öğ­re­ten on­lar­ca okul­la­rı var. Bun­lar­dan el­bet­te ki za­rar gel­mez.

Ama bir kı­sım­la­rı pro­je da­hi­lin­de, ya­nı İran po­li­ti­ka­sı­na kar­şı­lık baş­ka­la­rı ta­ra­fın­dan ku­ru­la­rak yön­len­di­ri­li­yor­sa o za­man ne di­ye­ce­ğiz Ka­ma­lak Ho­cam?

Ho­ca­yı bil­mem de ben bu ce­ma­atin için­de bu­lu­nan­lar­dan bi­ri­si sa­yı­lı­rım.

Ha­len de sa­mi­mi dost­lar­la ili­şi­ği­mi kes­miş de­ği­lim...

On­la­rın sec­de ediş­le­ri­ni gör­dü­ğüm sü­re­ce kes­mem de...

Bu be­nim ki­şi­sel du­ru­şum, an­la­yı­şım...

An­cak şu var... Ha­ni bir za­man­lar ta Ni­zam Par­ti­si za­ma­nın­da ba­şı­mız­da rah­met­li Er­ba­kan Hoca ol­du­ğu hal­de yol­la­ra düş­müş­tük.

İşin ga­ri­bi, biz­le­ri an­la­yan pek yok­tu,  ken­di ma­hal­le­miz­de bi­le ga­rip­tik.

Son­ra da Se­la­met Par­ti­si ile de­vam eder­ken bu ce­ma­at hep kar­şı­mız­da ol­du. 

Yan­lış bir iş yap­ma­dı­ğı­mız hal­de ce­ma­atin kar­şı dur­ma­sı­nı me­rak eder­dim...

Yi­ne de kar­deş­lik hu­ku­ku der al­dır­maz, ders­le­re gi­der­dik...

Şim­di ba­kı­yo­rum, Saa­det Par­ti­si hiç­bir za­man ya­nın­da ol­ma­yan ce­ma­atin ya­nın­da...

Hey be rol­ler mi de­ğiş­ti, gol­ler mi de­ğiş­ti?..

Bu iş­ler bir ke­nar­da kal­sın da gi­di­şa­ta bir göz ata­lım.

Pa­ra­lel te­miz­le­me ola­yı­na ge­lin­ce, be­nim ol­duk­ça çe­kin­ce­le­rim var...

Hep söy­le­dim, yi­ne de tek­rar­la­mış ola­yım. 

Or­ta­da olup bi­ten­ler salt bir ce­ma­at işi de­ğil­dir. 

Bu iş­le­rin bir de ar­ka pla­nı var, ya­ni ko­ta­rıp pi­şi­ren­le­ri. 

Tan­zi­ma­t’­tan be­ri baş be­la­sı De­rin Dev­let Ya­pı­lan­ma­sı...

Bu ya­pı ye­ri­ne gö­re se­ni de be­ni de kul­la­nır.

Gö­re­bil­di­ğim, ha­zır pa­ra­lel te­miz­li­ği ya­pı­lır­ken ki­mi­le­ri iş­ba­şın­da.

Gö­rev­le­rin­den alı­nan bir kı­sım­la­rı­na ba­kı­yo­rum. Ye­ri­ne ko­nu­lan çok­la­rı pa­ra­lel­den da­ha pa­ra­lel... Açık söy­le­ye­yim, ulu­sal­cı sol ve MHP kad­ro­laş­ma­sı...

O za­man ne olur bi­li­yor mu­su­nuz?

Bir pa­ra­lel­den kur­tu­la­yım der­ken da­ha pa­ra­le­li­ni sa­rar­sın ba­şı­na...