Dün­kü ya­zı­mız­da An­ka­ra­’da­ki Türk­men­le­rin du­ru­mu­na de­ğin­miş­tik. Bu­gün ko­nu hak­kın­da bi­raz da­ha de­tay ve­re­ce­ğim. Çün­kü so­run gi­de­rek bü­yü­yor ve gör­mez­lik­ten ge­lin­dik­çe “me­se­le” ha­li­ne dö­nü­şü­yor. Ar­tık bi­ri­le­ri­nin eli­ni ta­şın al­tı­na koy­ma­sı ge­re­ki­yor. 

Bi­ri­le­ri kim­ler mi? Hü­kü­met, si­ya­si par­ti­ler, STK’­lar, ga­ze­te­ci­ler, ay­dın­lar, va­tan­daş­la­r… He­pi­mi­ze bü­yük so­rum­lu­luk­lar dü­şü­yor ve kay­be­di­le­cek bir da­ki­ka bi­le yok.

Yo­ğun­luk­lu ola­rak Te­la­fe­r’­den Tür­ki­ye­’ye ge­len Türk­men­ler, An­ka­ra baş­ta ol­mak üze­re çe­şit­li kent­le­re da­ğıl­mış du­rum­da­lar.

Özel­lik­le kül­tü­rel bir prob­lem­le kar­şı kar­şı­ya­lar. Ken­di­le­ri­ne “Su­ri­ye­li” gö­züy­le ba­kı­lı­yor. Da­ha doğ­ru bir ifa­de ile Su­ri­ye­li mül­te­ci­ler­den ra­hat­sız olan va­tan­daş­lar, Türk­men­le­ri de ay­nı ke­fe­ye ko­yu­yor.

Mad­di ola­rak bü­yük sı­kın­tı­lar çe­ken Türk­men­ler, ma­ne­vi ola­rak da bü­yük zor­luk­lar­la kar­şı­la­şı­yor­lar.

YA ÖDE, YA GİT!

Has­ta­ne­le­re git­tik­le­rin­de ken­di­le­ri­ne çı­ka­rı­lan fa­tu­ra­lar­la ic­ra­lık olu­yor­lar, öde­me du­rum­la­rı ol­ma­yan­lar sı­nır dı­şı edi­le­bi­li­yor­lar.

Ha­mi­le ola­rak Tür­ki­ye­’ye ge­len çok sa­yı­da Türk­men ka­dın var, do­ğum ön­ce­si kon­trol için bi­le has­ta­ne­ye gi­de­mi­yor­lar. Do­ğum anın­da has­ta­ne­ye git­tik­le­rin­de ise ken­di­le­ri­ne çı­ka­rı­lan 2 bin TL’­lik has­ta­ne üc­re­ti do­la­yı­sıy­la ne ya­pa­cak­la­rı­nı bi­le­mi­yor­lar. 

Çün­kü el­le­rin­de avuç­la­rın­da hiç­bir şey­le­ri yok, iş im­kan­la­rı sı­nır­lı, ha­yat pa­ha­lı­…

“Türk­men­ler Tür­ki­ye­’ye gel­sin” di­ye kam­pan­ya ya­pan­lar, An­ka­ra baş­ta ol­mak üze­re Tür­ki­ye­’nin her ya­nı­na ya­yı­lan Türk­men dra­mı­nı da sa­hip çık­ma­lı­lar.

Ko­nu, ka­mu­oyu­nun gün­de­mi­ne ge­le­bi­lir­se, si­ya­si­le­re ge­rek bi­le kal­ma­dan önem­li bir me­sa­fe kat edi­lir. Çün­kü Türk in­sa­nı, ken­di soy­da­şı­nın, ken­di din­da­şı­nın yar­dı­mı­na ne za­man ih­ti­yaç ol­sa koş­muş­tur. 

Bos­na­’da, Fi­lis­ti­n’­de, Ira­k’­ta, Do­ğu Tür­kis­ta­n’­da ol­du­ğu gi­bi­…

MED­YA­NIN “KO­BA­Nİ” KO­ME­Dİ­Sİ

Ko­ba­ni­’den can­lı ya­yın­lar­la, PKK’­lı te­rö­rist­ler­le rö­por­taj ya­pan ana akım med­ya Baş­ken­t’­te­ki in­san­lık dra­mı­nı gör­mez­den gel­me­ye de­vam edi­yor.

Tür­ki­ye­’nin ger­çek gün­de­mi­ni, so­kak­la­rı­nın se­si­ni di­le ge­tir­me­den ya­yın yap­mak, ha­ber­ci­lik de­ğil, “i­liş­ti­ril­miş ga­ze­te­ci­lik”­tir. 

Tür­ki­ye­’de­ki ga­ze­te­ci­lik al­gı­sı da her ge­çen gün bu yön­lü bir de­ği­şim ya­şı­yor. 

Ko­ba­ni­’de te­rö­rist­ler ma­sum­laş­tı­rı­lır­ken, Tür­ki­ye­’nin önü­ne “ye­ni bir Ku­zey Irak” çı­ka­rı­lı­yor.

1991’de­ki Kör­fez mü­da­ha­le­si sı­ra­sın­da çi­zi­len 36.pa­ra­lel “u­çu­şa ya­sak böl­ge” den son­ra, Türk med­ya­sı Ira­k’­ın ku­ze­yin­den “Ku­zey Irak” di­ye bah­set­me­ye baş­la­mış, Ira­k’­ı ha­ber di­liy­le böl­müş­tü. 

Son­ra­sın­da Ira­k’­ın ku­ze­yi PKK ve Bar­za­ni­’ye tes­lim edil­miş, Tür­ki­ye­’ye sı­zan sal­dı­rı­la­rın te­me­li bu böl­ge­den gel­me­ye baş­la­mış­tı.

Bu­gün de Türk­men­le­ri gör­mez­den ge­lip, Ayn el-Ara­p’­ı “Ko­ba­ni” ya­pıp, son­ra da böl­ge­yi PKK’­ya ar­ma­ğan eden­ler ay­nı or­tak dü­şün­ce­nin ço­cuk­la­rı­dır.

Bu dü­şün­ce Tür­ki­ye­’nin aley­hi­ne­dir. 

“Ku­zey Su­ri­ye” di­ye bir böl­ge yok­tur, “Su­ri­ye­’nin ku­ze­yi” var­dır.

NOT: Bu fo­toğ­raf­la­rı bi­ze ulaş­tı­ran ve Türk­men soy­daş­la­rı­mı­zın du­ru­mun­dan biz­le­ri de­tay­lı bir şe­kil­de bil­gi­len­di­ren Emekli Müftü Ahmet Naim Sarı Bey’e, Os­man Ce­za­ir ve Ali Çağ­lar Ön­cel kay­deş­le­ri­mi­ze ve on­la­rın şah­sın­da Türk­men­ler için se­fer­ber olan tüm ar­ka­daş­la­rı­mı­za te­şek­kür ede­rim. Ken­di­le­ri ge­ce­le­ri­ni gün­düz­le­ri­ne ka­ta­rak Türk­men­le­re ko­şu­yor, Va­rol­sun­lar.