30 se­ne­den be­ri ya­şa­nan te­rör­den son­ra şim­di ba­rı­şı ve çö­zü­mü PKK’­nın et­ki­si­ne ve in­sa­fı­na bağ­lı kıl­mak, iler­de pat­lak ve­re­cek ye­ni ya­ra­la­rın se­bep­le­rin­den bi­ri ola­cak­tır. Kim ne der­se de­sin PKK ni­ha­ye­tin­de bir te­rör ör­gü­tü­dür ve hiç­bir ku­ral, ya­sa ve yö­net­me­lik din­le­mez. Din­le­me­di­ği za­man da onu bağ­la­yan ulus­lar ara­sı bir hu­kuk da yok­tur. Te­rö­rün ve eş­kı­ya­lı­ğın hu­ku­ku mu olur?  

Ge­çen haf­ta­lar­da S. De­mir­taş, “PKK’­ya si­la­hı HDP bı­rak­tı­rır.” De­miş­ti. O cep­he­den ba­kıl­dı­ğın­da, De­mir­ta­ş’­ın söy­le­di­ği doğ­ruy­du ama şu şart­la: “Si­lah bı­rak­ma­dı­ğın­da ve in­san ca­nı­na kıy­dı­ğın­da da siz so­rum­luy­sa­nız, de­di­ğin doğ­ru.” de­me­miz şar­tıy­la.

PKK’­nın si­lah kul­lan­ma­sıy­la De­mir­taş gi­bi­le­rin si­ya­set yap­ma­la­rı­nın ara­sın­da sa­de­ce kul­la­nı­lan araç far­kı var­dır. Ni­ha­ye­tin­de iki­si de “Kürt ulus dev­le­ti­” ama­cıy­la ha­re­ket eden ör­güt­ler­dir. Bi­ri le­gal­dir; öte­ki il­le­gal.

“Ço­cuk ka­ti­li 2015 Nev­ru­zun­da ne di­ye­cek?” di­ye ku­lak ke­sil­di Tür­ki­ye. San­ki, Tür­ki­ye po­li­ti­ka­la­rı­nı “mil­lî ira­de­”nin be­lir­le­di­ği si­ya­sî güç de­ğil de, İm­ra­lı ve şü­re­kâ­sı be­lir­li­yor. Yok dün­ya­da­ki baş­ka ör­nek­le­rin­de te­rö­rist­le gö­rü­şü­le­rek so­run çö­zül­müş de­… Yok mü­za­ke­re yo­luy­muş da­… Yok İm­ra­lı­’ya mü­za­ke­re­ci ro­lü ve­ril­me­siy­miş de­… Dün­ya­nın hiç­bir ye­rin­de, te­rör grup­la­rı, ge­nel po­li­ti­ka­ya da­yat­ma­lar ya­pa­ma­mış­tır ama Tür­ki­ye­’de çö­züm, İm­ra­lı­’dan ge­le­cek me­sa­ja bağ­lı kı­lı­na­rak, le­gal si­ya­sî güç ikin­ci pla­na itil­miş­tir. Tür­ki­ye bu­nun be­de­li­ni öder.

2 yıl­dan be­ri kan ak­ma­ma­sı; Meh­met­çik ce­na­ze­le­ri­nin gel­me­me­si el­bet­te mil­lî vic­da­nı ra­hat­lat­mış­tır ama so­run te­rö­rün bit­me­sin­den do­ğa­cak si­ya­sî so­nu­cu, te­rö­rü des­tek­le­yen­le­re kap­tır­mak ol­ma­ma­lıy­dı. İk­ti­dar, bi­linç­li ve­ya bi­linç­siz bir şe­kil­de, ikin­ci plan­da ka­la­rak ka­mu­oyu­nu 2015 Nev­ru­z’­una ki­lit­le­ye­rek mu­ha­lif­le­ri­ne bü­yük koz­lar ver­miş­tir. Ha­bur re­za­le­tiy­le bi­ten ilk açı­lım­dan son­ra ik­ti­da­rın al­dı­ğı ya­ra, şim­di da­ha da de­rin­le­şir­se, çö­züm sü­re­ci­nin ge­ne yan­lış yü­rü­tül­dü­ğü or­ta­ya çı­ka­cak­tır.

İk­ti­dar tez el­den ted­bir­ler alıp top­lum­sal al­gı­nın sav­rul­ma­sı­nı en­gel­le­mez ve sü­re­cin ar­ka­sın­da­ki si­ya­sî ira­de­nin gü­cü­nü gö­rü­nür hal­de top­lum­sal­laş­tır­maz­sa, 7 Ha­zi­ran ik­ti­dar için zor bir dö­ne­meç ola­bi­lir. Ta­bi­i bu­nu da ni­te­lik­li bir mu­ha­le­fet ya­par ama ner­de­ee o mu­ha­le­fet!?... (AK Par­ti bü­tün risk­li ka­rar ve du­rum­la­ra rağ­men ge­ne dört ayak üs­tü­ne dü­şer bu se­çim­ler­de.)

Şu iki haf­ta­da ik­ti­da­rın yap­ma­sı ge­re­ken şey, kriz ve risk kon­tro­lü­nün ken­di­sin­de ol­du­ğu­nu gös­ter­mek ve en his­siz top­lum­sal kat­man­la­ra bi­le his­set­tir­mek­tir.  Ge­li­nen ye­ni du­ru­mun olum­lu et­ki­si en çok Do­ğu-Gü­ney­do­ğu­’da gö­rü­le­cek­tir. Bu böl­ge­ler­de ya­şa­yan Kürt­ler, ba­rı­şın ko­ku­su­nu ve ta­dı­nı da­mar­la­rın­da his­set­me­ye baş­la­dık­la­rı an­da, te­rö­re prim ver­mez hâ­le ge­le­cek­ler­dir. Za­ten Tür­ki­ye­’nin de te­mel so­ru­nu te­rö­rün bes­len­di­ği ta­ban ile te­rör ara­sı­na set çek­mek­tir. Yok­sa, ya­şa­nan ba­rış dö­ne­min­de, PKK’­nın için­den da­ha mar­ji­nal grup­la­rın çık­ma­sı ve kan dö­kül­me­si­ni de­vam et­tir­me­si ka­çı­nıl­maz bir du­rum­dur. Ye­ni du­rum, bu mar­ji­nal­le­rin kö­kü­nün ku­ru­tu­la­ca­ğı sos­yal ze­mi­ni ha­zır­la­ma­lı­dır.

Kı­sa­ca­sı ik­ti­dar, ge­li­nen ye­ni saf­ha­da “muk­te­di­r” ol­du­ğu­nu, dosta düş­ma­na açık­tan gös­ter­me­li­dir. Bun­dan düş­man­lar kor­ka­cak, dost­la­rın ise gü­ven duy­gu­la­rı ar­ta­cak­tır.