Tevekkül ile sabrı, çalışarak kazanma ile “rızkı alan da veren de Allah’tır” yaklaşımlarını hep birbirine karıştırıyoruz. Bazen Allah’ın işine karışıyor, bazen de kendi işimizi ona havale ediyoruz.

Şeyh Sadi Şirâzî bütün doğunun gelmiş geçmiş en büyük şairi ve mutasavvıfı olarak bize hep kaynak olmuş, ufkumuzu aydınlatmıştır.

Mehmet Âkif’imizin onsuz geçirdiği bir gün olmamıştır. Onun şiirleriyle yatıp kalkmıştır. 
Şeyh Abdülkadir Geylani’nin meclisine devam etmiş bulunan Sadi, Haçlılara karşı da savaşmış hatta bir aralar esir düşmüştür. Nizamiye Medresesinde tahsil görmüş bulunan Sadi’nin fıkıh, hadis ve tefsir bilimlerinde de söz sahibi olduğu bilinmektedir.   

Onun tilki ile aslan hikâyesi biz ağaç dalları üzerinde rızık bekleyenlere ne büyük derstir. Onun hikâyesini kendi şiirimizce şöyle anlatayım dilerseniz:

Şeyh Sadi’den nakledelim evvela
Var mı şarkta bir şair ondan âlâ

Gidelim bir güzel hikâyesine
Tevekkül ne, sây ne, tembellik ne  

Tilki ile aslan öyküsüdür bu
Doğanın insana bir dersidir bu

Bir âdem kırlarda kalmış bir gece
Korkmuş da ağaca çıkmış gizlice

Yırtıcılar varmış çünkü her yanda
Görmüş hepsini ağaca çıkanda 

Bir de tilki görmüş yatar kötürüm
Belli ki başından geçmiş bir cürüm

Ne yer ne içer bu garip hayvan
Diye düşünmüş bakarken ağaçtan

Bir ceylan görünmüş uzakta yalnız
O mahur gözleriyle edalı kız

Derken bir aslan peyda olmuş birden
Avına sine sine ilerlerken
Adam demiş vay ceylanın haline
Düşer birazdan aslan pençesine
Aslan parçalamış bir güzel yemiş
Aç tilki de beriden seyredermiş

Kral doyduktan sonra kalkıp gitmiş
Tilki de artığın yanında bitmiş

Sofranın artığı yetmiş tilkiye
Bu ders Hüda’dan adama hediye

Ağaç tepesinden felsefe yapmış
Kendi kendine bundan bir ders kapmış

Ne gerek var koşturup çalışmaya
Âleme minnet edip yanaşmaya

Bekle ona buna yüz sürmektense
Yat uzan bir kenarda temiz ense

Hak tilkiye nasıl rızık verdiyse
Elbet seni bulacaktır öyleyse

İnmiş daldan mağaraya gizlenmiş
Rısk ağzına gelir diye beklemiş

O gün boyu gelen giden olmamış
Elma bile düşüp onu bulmamış

Erte gün de rızık mızık gelmemiş
Talih kuşu ona niye gülmemiş

Üçüncü gün açlık cana tak etmiş
Mide kaldırmamış infilak etmiş

Baygın düşüp mağarada uyumuş
Karşısına ak sakallı pir çıkmış

Ne yatarsın bre ahmak budala
Niçin ders almazsın aslandan hala

Sakat tilki misin, sen bir insansın
Aslan ol başkası sana dayansın

Saye sarıl bütün hikmete ram ol
Tilki olma fıtrata uy aslan ol