İnsanı bazen Allah ile aldatan şeytan, kimilerine Allah’ın cehennemini, kimine de Allah’ın cennetini unutturmaya çalışır. Kim nereyi unutursa Allah’tan uzaklaşmış olur… Özellikle de Allah’ın cehennemini unutan insan, bütün haram olan odalara korkusuzca girer ve asla burnuna cehennem kokusu gelmez…

Şeytan, bu gibi kimselere cehennemin sadece Hristiyan ya da Yahudiler için hazırlandığını düşündürür… Oysaki hiç de zannettikleri gibi değildir… Cehenneme her memleketten insanlar girebilir… Bu Mekke’den olabileceği gibi Medine’den de olabilir…

Ahirete iman konusunda zayıf olan insanlar ahireti merak etmezler… Cehennemi kısa süren bir işkence odası zannederler. Bu sebepten cehennem mekânı kendileri için caydırıcı olmaz… Böyle düşünenlere özel Allah’u Teâlâ cehennemdeki insanların bazı durumlarından bahseder;

 “Şüphesiz ayetlerimizi inkâr edenleri gün gelecek bir ateşe sokacağız; onların derileri pişip acı duymaz hale geldikçe, derilerini başka derilerle değiştiririz ki acıyı duysunlar! Allah daima üstün ve hakîmdir.”[1]

Evet…

Cehennem, ateş ve insan…

Ateşin insan derisine olan temasında vermiş olduğu acıyı bu dünyada tatmayan var mıdır bilmiyorum… Sahih olan bir hadiste cehennem ehlinin derisinin kalınlığı hızlı bir süvarinin üç günlük yol mesafesi kalınlığındadır… Yani Türkiye’nin diğer ucu mesafesinde bir deri kalınlığı…

Kim dayanabilir ki bu acıyı?

Ve o deri acıta acıta yola çıkıyor… Tam bitti derken taptaze yanmamış bir deri daha yaratılıyor… Hadi bir daha!

Ve bu ebediyen devam ediyor… Ve insan da hafife aldığı cehennemi merak edip araştırmıyor… Çünkü insan ahirete iman etmiyormuş gibi yaşıyor…

Ey insan!

Seni rabbinin sözlerine karşı gafil kılan neydi?

Seni dünya sevgisine batıran neydi?

Ölmeden önce, hatta hemen şimdi ahiret hayatını şöyle bir gözden geçir… Tabi zamanınız varsa!