AKP çatısı altındaki fikri ayrışma o hale gelmiş bulunuyor ki taraflar birbirlerini “çocuk kandırır” gibi “kandırmaya” daha doğrusu “avutmaya” çalışıyorlar!

Malum; son dönemlerde Bülent Arınç, Hüseyin Çelik, Sadullah Ergin, Suat Kılıç ve Nihat Ergün gibi isimler şikâyetlerini “yüksek sesle” dile getirir oldular!

Onların “yüksek sesli” şikâyetleri ötekiler tarafından hemen bastırılmaya çalışılıyor ve birbirlerine fena halde giydiriyorlar!

Bu karmaşa içinde AKP Genel Başkan Yardımcısı Mehmet Ali Şahin de topa giriyor ve duruma el koyarak sözüm ona bu isimleri savunarak, “Kovsanız gitmezler” diyor!

Ne demektir, “Kovsanız gitmezler” demek?

Tabii ilk etapta böyle bir soruya, “Partiye o kadar bağlılar ki, kovsanız gitmezler” diye başlayan cümleler ile cevap verilmeye çalışılacaktır!

Ama işin asıl cevabının bu olmadığı besbelli!

Aslında bu isimlerin “gidecekleri bir kapı” olmadığı gibi onları “kimsenin kabul etmeyeceği” vurgulanmak isteniyor!

“Kaş yapayım derken göz çıkartan” bu ifadelerin devamında söz konusu isimler hakkında başka öneriler de sıralanıyor!

AKP Genel Başkan Yardımcısı Mehmet Ali Şahin, “Bu arkadaşlardan bölge çalışmalarında yararlanacağız” diyor!

Yani A takımının as oyuncularına genç takımın çalışmalarına katıl demek gibi bir durumdan bahsediyor!

Genel Merkez politikalarından uzaklaştırılan bu isimler bölge çalışmalarında yararlı olmayı(!) kabul ederler mi?

Kendilerini “ulu çınarlara” benzeten, “Himalaya dağları” gibi gören isimlere “gelin bölge çalışmalarına katkı vermekle yetinin” denildiği zaman nasıl bir cevap belli değil mi?

AKP yönetimi parti yönetimi ile ilgili şikâyetlerini dile getiren isimleri böyle çocuk kandırır gibi kandırmaya çalışmak yerine yapılmış olan eleştirilere kulak verse fena mı olur?

Bugün, “Kovsak gitmezler” diye bakılan isimler yarın, “Bıçak kemiğe dayandı” diyerek kapıyı parti yönetiminin suratına çarpıp ayrılırlarsa bu kimse için sürpriz teşkil etmemelidir!

Evet, AKP çatısı altındaki fikri ayrışma giderek önü alınamaz boyutlara ulaşma eğilimine girmiş durumda!

Böylesine dönemlerde taraflardan hiçbiri olayı yatıştıracak birkaç kelam etmediği gibi bir de yangını körükleyecek söylemlere ağırlık veriliyor olması parti içi uzlaşmanın giderek imkânsız hale geldiğini ortaya koyuyor!

İşin içine bir de çocuk kandırır gibi kandırmacalar katılınca parti içi uzlaşma hepten hayal haline geliyor!