Bugün maalesef gerçek ile yaşananlar arasındaki tezat içimizi yakıyor. Çünkü hayatta öyle insanlar gördük ki, “niçin Müslüman olduklarını” hiç düşünmemişler. “Neden Müslümansın?” sorusu karşısında afallayıp duruyorlar.

Mesela siz hiç kendi kendinize “ben neden Müslümanım?” diye sordunuz mu? Sormadıysanız biz soralım;

- Sahi, yeryüzünde bu kadar din varken, siz neden İslam’ı seçerek Müslüman oldunuz?

- Diyelim dininizi siz seçmediniz. Aileniz sebebiyle anadan doğma otomatikman Müslümansanız.  Peki, daha sonra akıl ve büluğa erince iradeli bir tercih yaptınız mı?

- Yapmadıysanız, “Ben neden Müslümanlığı devam ettiriyorum? Acaba daha güzel bir din var mı? Ben neden bunu araştırmadım?” diye düşünmeniz gerekmez miydi?

- İslam’ı ve başka dinleri az çok bilmeden, “canım neden araştırayım ki? En iyi din İslamdır” diye hüküm vermek ne kadar doğrudur?

- Eğer başka dinlerin mensupları da aynen bizim gibi düşündülerse, onları İslam’a davet etmek ne derece içimize siner? Bu davet ediş, doğru bir davranış olabilir mi?

- Acaba ülkemizde kaç insan, “ben neden Müslüman oldum?” diye düşünmeden yaşıyordur?

- Bu kadar düşünmeye değer olmayan bir şeyin insan yanındaki kıymeti ne olabilir? Yani Müslüman olmak ne kadar bir değer ifade ediyordur kendisi için? Mesela dinini kaybederse ne kadar üzülür? Ya da şöyle soralım; kaybetmeme uğruna neleri ne kadar göze alabilir?

- İsterseniz şöyle soralım; dinini kaybederse hayatında ne değişir? Bu konuda ciddiyetini hiç düşünmüş ve değerlendirmiş midir?

Herkesin bir dünya görüşü vardır elbette. Bir yaşama biçimi, bir birey ve toplum anlayışı, beklentisi bir sosyal yaşama ve yapılanma vardır herhalde. Buna göre mesela bir komünist, bir sosyal demokrat, bir kapitalist, bir faşist, bir milliyetçi, bir riberal, bir laikçi, bir Batıcı, acaba kullandığı kavramlar, dikkat ettiği ilkeler, hayat tarzı, yaşama biçimi, sosyal yapısı ile İslam arasında bir karşılaştırma yapmış mıdır? Yaşadığı hayata İslam’ın onayı nedir biliyor mudur acaba?

Öyle ya, mesela komünist Müslüman olamaz. Bir insan cidden “ben komünistim” dediğinde dinden çıkar. Hem de kesinlikle. Konu hakkında Ezher alimlerinin fetvası da aynen böyledir. Geniş bilgi ve kaynaklar için bkz. Cemal Nar, İnançta Arınma.

Aynı durum laiklik ve sosyalizm, faşizm, kapitalizm, liberalizm için de geçerlidir. Fakat sizler kendilerini öyle niteleyen nice Müslüman görürsünüz. Hatta camiye gelir namaz kılarlar. Oruç tutar, hacca giderler. Bunlar kesinlikle ya İslam’ı bilmiyorlar, ya da bu düşünce ve ideolojileri. Yol gidiyor, kör gidiyor hesabı, bilmeden, düşünmeden, muhasebe yapmadan öyle gidiyorlar. İşte biz de onların eteklerinden tutup çekiyoruz:

Durun kalabalıklar, bu sokak çıkmaz sokak. Bu sokak sıratı müstakimden sapmış yollara çıkar. İslam yolu olmadıktan sonra, bu yolun sağında veya solunda kalmış eğri büğrü bir kısım sağcı veya solcu yollar, cehenneme çıkar. Başlarındakine iyi bakınız, onlar Allah Teâlâ’ya davet eden Peygamberimiz Efendimiz (sav) değildir. Hepsi birer kafirdir, deccaldır, sapık ve saptırıcıdır. Lideri kafir olan yol nasıl olur da cennete çıkar? Azıcık olsun düşünmez misiniz?