Her bir seçim sathı mailine girildiğinde Türkiye de her platformda ve her kesimden insanlalar tarafından ateşli bir şekilde siyaset tartışmaları başlar. Belki başka ülkelerde de bu tartışmalar vardır elbette ama bizimki gibi olur olmaz her yerde ve ilgili ilgisiz her kes tarafından böylesine pervasızca tartışılması gerçekten de düşündürücü bir durum.
Peki böylesine önemli bir konu tartışılmasın mı? Elbette tartışılacak. Ancak her konu gibi bu konuda da tartışmanın usulüne uygun yapılması önemli. Sıradan vatandaşın kendisini ilgilendirdiği kadarki kısmıyla ilgili tartışmalara girmesi, asıl konuyu ise işin ehli olan uzmanlara bırakması ve kendisinin de bu ehil uzmanların söylediklerine göre hareket etmesi daha uygundur.
Aksine bir yerde her konuda her kes konuşursa işler içinden çıkılmaz olur. Nitekim Türkiye de siyaset ve dini konular gibi bazı konuların içinden çıkılması güç hale gelmelerinin bir sebebi de bu olsa gerek.
İşin İslami yönüyle ilgili asıl konuşması gerekenler İslam alimleridir. Bu konuda uzman olmayan sıradan insanların tartışmaya sınır tanımaksızın dalmaları ve oy kullanmayı küfür sebebi sayacak kadar ileri gidişleri acınacak bir tablodur. Halbuki tekfir konusu çok hassas ve bir o kadar da tehlikeli bir konudur. Çünkü tekfir edilen insanda küfür sebepleri yoksa o tekfirin sahibine dönmesi tehlikesi barizdir. Öyle ki bu konuda bizzat Resulullah (sav) uyarı yapmakta ve şöyle buyurmaktadır: "Kim bir insanı kafir diye çağırırsa yahut öyle olmadığı halde ey Allah’ın düşmanı derse söylediği söz kendisine döner” (Buharî, “Feraiz”, 29; Müslim, "İman", 27)
"Bir insan müslüman kardeşine ey kafir diye hitap ettiği zaman, ikisinden biri bu sözü üzerine almış olur. Şayet söylediği gibi ise küfür onda kalır, değilse söyleyene döner" (Buharî, "Edeb", 73; Müslim, "İman", 26).
Oy kullanma işi fıkhi, ameli bir konu olup tartışmaya açıktır. İctihada açık konularda ise farklı görüşlerin ortaya çıkması doğaldır. Dolayısıyla her iki tarafında anlayışlı davranarak birbirinin görüşüne tahammül göstermesi esas alınmalıdır. Aksi halde değil asgari, azami müştereklerde dahi ittifak düşünülemez. Önemli olan konuyu değerlendirenlerin konuda uzman ve ehliyetli olmalarıdır.
Bir diğer yersiz tartışma da İslami cenahtan değişik parti bünyesinde çalışan Müslümanların tartışmasıdır. Daha doğrusu bir tarafın diğerini tekfire yeltenmesi veya münafıklıkla suçlaması. İnanç açısından tehlikeyse bu her ikisi içinde geçerli olup bu konuda biri diğerinden daha şanslı değildir.
Doğru olan siyasetle uğraşan Müslüman’ın siyaseti yalnızca bir araç olarak görmesi. Amaç ise Allah (cc) ın dinini ihya ve ikame etmektir. Bunun için asıl olan nebevi metot olan davet, tebliğ, eğitim vb tüm meşru vasıtaların kullanılmasıdır. Siyaset ise nebevi metotla çalışırken yolumuza çıkan ve çıkması muhtemel engelleri aşmada bir vasıtadır. Yoksa davanın kendisi değildir.
Siyaset özellikle Türkiye’de çirkef halini almıştır. Buna rağmen bir sürü şaibelerle kuşatılmış bulunan herhangi bir partiyi İslami davanın kendisi diye algılayıp öylece lanse etmek her şeyden önce İslam’ın kendisine hakarettir. Zira İslam’ın kaynağı vahyi ilahidir. Partilerin tüzükleri ise beşeri sistem ve ideolojilere dayanır.
Ancak şurası da unutulmamalıdır ki burada yaşayan bir insan için oy kullanmaktan kaçmak, o kişiyi sorumluluktan kurtarmamaktadır. Müslümanların oy kullanmaması tam tersine İslam düşmanlığını şiar edinen bir partinin kazanmasına zımnen destek vermektir ki bu daha büyük bir vebaldir… (bu konudaki fikhi delilleri isteyen kardeşlerimle paylaşabilirim)
TAVSİYELER
Nebevi metodu yol edinen, siyaset fanatizmine bulaşmayan, taasuptan uzak, her konu gibi bu konuya da objektif yaklaşan basiretli Müslüman’lara şunları tavsiye ederiz.
• Asıl uğraş ve çabamız nebevi metot çerçevesindeki ameller olsun. İnsanları partiye değil İslam’a davet edelim. Gerekli İslami şuuru kavrayan bir mü'min kime oy vereceğini zaten bilir.
• Siyaseti amaç değil araç olarak değerlendirme, imkan ve meşruiyet ölçüleri dahilinde davet yolundaki engelleri aşmada vasıta kılma.
• Konuya fanatik siyasetçi üslubuyla değil tarafsız bir davetçi vakarıyla yaklaşma. Dolayısıyla hangi parti İslam’ın ve Müslümanların maslahatına uygunsa desteğimizi ona verme…
• Tekfir konusunun hassaslığını bilerek insanları tekfir etmekten sakınma. Unutmayalım ki hiç kimseyi tekfirle görevli değiliz. Mahşer günü herhangi bir insanı niçin tekfir etmediğimiz sorulmayacak. Aksine bir mü’min i tekfir etmişsek bunun hesabı çok zor olacaktır…
• Bu konunun kardeşliğimizi zedelemesine asla izin vermeme, unutmayalım ki partiler, seçimler, parlamentolar vs. geçicidir ama kardeşlik bakidir.
• Tartıştığımız zaman sözümüzün üste çıkmasını değil sadece hakkın ortaya çıkmasını hedefleme. Hak namına değil de nefis namına tartışma münafıklık alametlerinden sayılmıştır…
• Oy kullanılması ve hangi bir partiye verileceği ictihada dayalı bir fetva konusudur. Fetva ise zaman mekan ve şahsa göre değişebilir…
• Her fıkhi konu gibi bu konuyu da işin ehli olan alimlere bırakalım ve gerektiğinde onlara müracaat edelim. Bilgimizin yeterli olmadığı konuları tartışmak hem zaman kaybıdır, hem de ciddi sorumluluklara sebep olabilir.
• Oy kullanan ve kullanmayan taraflar olarak birbirimizi hoş görme, kendi görüşümüzü tek doğru olarak kabul edip karşı tarafı dalalette görme ve rencide etme yoluna gitmeme…
• İslami Saiklerle oy kullanma dolayısıyla İslam a ve Müslümanlara faydalı olacak veya onlara gelebilecek zararlara engel olacak bir partiyi tercih etme.
• Her amelimizden hesaba çekileceğimizi unutmama, siyasi tavrımızı belirlerken de bunu aklımızdan çıkarmama…
• Desteklediğimiz partinin İslam adına Müslümanlara verdikleri sözlerinde durup durmadığını takip etme ve değerlendirme. Gerektiğinde sorgulayıp uyarma…
• İslami camiadan ikinci bir pati varsa bir tarafın kendi partisini mutlak doğru diğerini de mutlak yanlış görmemesi..
Allah (cc) kalplerimizin arasına ülfet ve muhabbet kılsın. Ümmeti Muhammed in saflarını birleştirsin ihtilaflarımızı iftiraka dönüştürmekten muhafaza eylesin. Amin!..