Bir Çin atasözü der ki: "Çang çin çong, dang din dong!" Dilimize meal edersek: "Alma mazlumun âhını, çıkar aheste aheste!"

Anlamı açık, izaha ne gerek.

Mazlumun âhını alırsan, pişman olursun. Burnundan fitil fitil gelir. Aheste aheste ödersin bedelini.

Aheste... Yani, ağır ezgi, fıstıkî makam...

* * *

Alman ordusunun, gettolarda ve toplama kamplarında Yahudilere neler yaptığını hatırlayalım.

Nasıl insanlık sınırlarını zorlayan bir zulümdü o?

Hatırlayalım diyoruz ama filmler, belgeseller hiç unutturmuyorlar.

Bizim futbol delisi bir enişte var sağolsun. Futbol sezonu olmasa da, ne yapar eder, bir kanalda futbol yayını bulur mutlaka.

Hafta sonuymuş, hafta içiymiş fark etmez onun için.

Tıpkı o enişte gibi, Nazi zulmünü anlatan filmlere meraklı biri eline kumandayı alsa, kanal kanal dolaşsa, her gün her saat seyredecek bir yayın bulur.

* * *

Almanlar Birinci Dünya Savaşı'nda yenildi... Yetmedi, İkinci Dünya Savaşı'nda dümdüz oldular.

Buna rağmen bizden çok ileri noktada seyrediyorlar.

Hitler'in savundukları doğru mu yoksa? Bu adamlar hakikaten zannettikleri gibi üstün ırk mı?

"Üstün ırk, altın ırk" meselesine olumsuz bakmak da olumlu bakmak da bir yerde birleşebiliyor. Irkçılıkla hiç işimiz olmaz.

Fakat mazlumun âhı aheste aheste çıkarsa, biz Alman ahalisinin burnunda niye hiç fitil görmedik? İkinci savaş dediğin, şunun şurasında daha kaç yıllık mesele?

Zaten başta zikrettiğimiz sözün aslı Çin değil, Türk kaynaklı. Latife olsun diye öyle söyledik.

* * *

Yahudiler kendilerine zulmeden Almanları bıraktı, Arapların üzerine çullandılar.

Adresi şaşıran Yahudiler mi, fitil mi? Fitil ile kurşun arasındaki bilinç farkı nedir?

21. yüzyılda yeni bir utanç duvarı örmek...

Orantısız güç kullanmak...

Zulmetmek...

Sivil halkı aç bırakmak...

Onlara ulaşacak yardımları keserek yavaş yavaş toplu ölüme terk etmek...

Bütün bunlar çağdaş, modern ve daha bunlar gibi daha birçok sıfatla anılan dünyanın gözü önünde yaşanıyor.

* * *

Şu tabloya bir bakın... Filistin, Afganistan, Pakistan, Çeçenistan, Keşmir...

Müslümanlar hangi coğrafyada rahat, huzurlu, müreffeh?

Arabanın arkasına "Huzur İslam'da" yazısını yapıştırmak mesele değil.

Huzur İslam'da fakat Müslümanlar huzursuz... O halde bir yerde vahim bir yanlış var.

Irak'ta Bay Buş'a bir çift ayakkabı fırlatılda diye insanların kavrulan yüreğine su serpiliyor.

* * *

Tamam, bu bir semboldür. İster ayakkabının ve fırlatan gazetecinin heykeli dikilsin, isterse adına her yıl büyük ödüllü yarışmalar düzenlensin... Kim ayakkabıyı isabetli fırlatır cinsinden.

Fakat bir çift ayakkabı ile avunmak biraz ayıp olmuyor mu?

Ayrıca gazetecinin görevi ayakkabı değil, soru fırlatmaktır.

Şimdi 7 yıl hapis ve üstüne şu kadar milyon dolar ödül ile ne Irak işgalden kurtulmuş olur, ne o halkın çektiği acılar diner.

Semboller sadece semboldür. Gerçek çözüm ise makul ve mantıklı şekilde akıl ve ter ile olur.