Ortalık süt liman, siyasi partiler var güçleriyle seçim çalışması yaparken, sahneye YSK çıktı; BDP’nin kimi bağımsız adaylarının milletvekili olamayacaklarını açıkladı. Bunların içinde halen milletvekili olan Sebahat Tuncel’in de yer alması kafaları iyice karıştırdı. Herkes YSK kararına yasal tepkisini dile getirmeye çalışadursun, terörü ekmeklerine katık yapanlara gün doğdu! Apo’nun posterini kapan, şişeye benzin doldurup ağzına fitil takan, PKK bayrağını eline alan sokağa fırladı. Ve “Hoşgeldin Şiddet” adlı oyun gene sahnelendi! Bismil’de ölü; Diyarbakır’da yaralılar. Hadi gitsin şimdi Emine Ayna’yla Osman Baydemir, Bismil’de ölen İbrahim Oruç’un ailesine “haklı davalarını” anlatsınlar; bakalım dinleyen bir kişi çıkacak mı?

Bakın bir yandan “demokrasiye darbe vuruldu!” diye bağırırken öte yandan polise molotof kok
teylleri fırlatır, taşlı sopalı saldırılar düzenlersen seni destekleyen ve de desteklemeye hazırlananlar o saat bir adım geri çekilir.

“Şiddet kullanan, haklı olduğu davada bile haksız sayılır kamuoyu önünde” desek ne olur demesek ne olur aslında!? Şiddeti savunan ve uygulayan kişi ya da kişiler, bir süre sonra şiddetin büyüsüne öylesine kapılıyor ki, bırakın YSK yasaklaması gibi ciddi bir olayı, incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerde bile çözümü kanda arıyor! Ve tabi haklı olsalar da haksız çıkıyor kamuoyunun gözünde.