Bakara Sûresi'nin 213'üncü ayeti hiç dikkatinizi çekti mi? Dikkkatinizi çeksin veya çekmesin gelin bu ayeti birlikte mütalaa edelim: Önce ayetin mealini görelim.

"İnsanlar tek bir ümmetti. Allah, müjdeciler ve uyarıcılar olarak Peygamberler gönderdi ve beraberlerinde, insanların anlaşmazlığa düştükleri şeyler konusunda, aralarında hüküm vermek üzere hak kitaplar indirdi."

"Tefsiru'l-Kur'ân" isimli eserinde Ebu'l-Leys Semerkandi hazretleri bu ayeti açıklarken şu beyanda bulunmuştur:

"İnsanların tamamı, Nuh aleyhisselam döneminde bir din ve bir ümmet üzere idiler. Allah'a iman etmeyip, Nuh (a.s.) ile gemiye binmeyenlerin tamamı helâk olmuşlardır. Yeryüzünde tek bir kâfir bile kalmamıştı. Sadece kurtulanlar, gemiye binenler olmuşlardı. Bunların zürriyetleri çoğaldı. Dinleri ayrıldı. Kabilelere bölündüler. Bir kısmı dinlerinden uzaklaştı Allah (c.c.) onlara tekrar Peygamberler gönderdi. Hak yola davet etti."

Konuyla ilgili beyanlarda bulunan İslâm âlimlerinin görüşlerini de özetleyen Tesfir sahibi diyor ki: Bir kısım âlimler konuyu ele aldıklarında demişlerdir ki:

Nuh (a.s.) zamanında bütün insanlar kafir idiler. Bu bakımdan dinsizlikte birleşmişlerdi. Allah (c.c.) bunları hak yola davet etmek için Nuh (a.s.)'ı ve diğer peygamberleri gönderdi. Gönderilen peygamberler, Allah'a itaat edenleri cennetle müjdelediler. İsyan edenleri de ebedi cehennem ile cezalandırılacaklarını bildirdiler. Allah (c.c.) kitablar da gönderdi; ibadet şekillerini öğrensinler, ihtilafa düştüklerinde meselelerine onunla hükmetsinler diye (c/1. sf: 238. İstanbul-1993)

Peygamberlerin vazifeleri: Allah'tan başka hüküm koyucu hâle gelmiş egemen olmaktan kurtarıp Allah'a kul etmektir. (Nisa: 64. Mü'minun: 44. Al-i İmran: 184. Nahl: 113)

Buna rağmen kafir ve müşrik toplumlar Peygamberlere akıl almaz zulümler etmişlerdir. Rasulleri öldürenler bile olmuştur. Abdullah İbni Mesud'un beyanına göre, israiloğulları, bir günde üçyüz peygamber öldürürler, ardından o günün sonunda sebze pazarlarını kurarlardı. (İbni Kesir. İbni Kesir Tefsiri. c/2. Sf: 495. Terceme: Savaş Kocabaş. İst-2010)

Bütün şirk toplumları aynı hareketle peygamberlerini ya öldürmüşler ya da yurtlarından çıkarmışlardır.

İbni Hacer el-Aşkalani rahmetullahi aleyh Sahih-i Buhari Şerhi'nde (c/8, sf: X 131. Terc. B. Eryarsoy. H. Aldemir) şöyle bir açıklama yapıyor:

"Peygamberler de dünyevi bir takım arizi sıkıntılar musibetlerle karşı karşıya kalabilirler. Bu durumlar onların derecelerinin yükselmesine sebep olunur. Ayrıca bunlar, hoşa gitmeyen hâllere karşı sabır hususunda onlara tabi olanların da uyması içindir. Güzel âkıbet takva sahipleri içindir."

Şirk ve cahili toplumlar, kendilerini Allah'a davet eden Nebi'lere ve Rasuller'e zulüm ettikleri gibi, Nebilerin varisleri olan muvahhid mü'minlere de zulüm etmişlerdir.

Allah-u Teâlâ Kur'ân-ı Kerim'de, her şirk ve kafir toplumunun, kendilerini Hakk'a, hayra çağıranları düşman gördüklerini beyan eder. (Mü'min Sûresi, ayet: 1-5)

Şirk ve cehalet toplumlarının Rasullere ve Nebilere karşı tavırları tarih boyu hiç değişmemiştir. Bunlar mü'minlere karşı aynı tavrı göstermektedirler. Acımasız ve düşman olarak davranıp eziyet etmektedirler. Zulüm ve işkenceler yapmaktadırlar. Şirk ve küfür cephesinde değişen birşey yok. Aynı karakter devam ediyor.

Zulüm ve işkencelerden bunalan Nuh (a.s.) kavmine beddua ederek şöyle yalvardı: "Rabbim, yeryüzünde kafirlerden yurt edinen hiç kimseyi bırakma" (Nuh suresi, ayet: 26) Allah (c.c.) o toplumun kafirlerini su ile helâk etti.

Bu konuyu ele almamız günümüz Müslümanları Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in sünneti üzere hareket etmeli, cihadta çok sabırlı olmalı, cehd ve gayrete devam etmeli, demek içindir.

Muvahhid mü'minler, imandan hiç taviz vermeden Peygamberimiz gibi davranarak insanları uyandırmaya devam etmelidirler. Akıbet hayır olur, inşaallah...