BATI ile özellikle de Amerika ile aramızda çok ciddi görüş ayrılıkları var.

Biz onları “stratejik dost ve müttefik” olarak görüyor, onların da bizi böyle görmeleri gerektiğine inanıyoruz.

Sonra da yaptıklarına bakıp, “Bu dostluğa, müttefikliğe hiç yakışır mı?” diye sitemde bulunuyoruz.

 

Ancak durum hiç de sandığımız gibi değil. Adamların bizi “dost ve müttefik” hatta “stratejik ortak” falan gibi gördükleri yok. Bizimkiler, “Batı’dan kopacak falan değiliz” şeklinde açıklamalar yaparken Amerikalı komutan ne diyor?

“PKK bizim en iyi müttefikimiz” diyor, değil mi? Adamlar kimin dostları, kimin düşmanları olduğunu daha nasıl söylesinler? Adamlar her şeyi açıkça söylüyorlar ama anlamayan ya da anlamamış gibi yapanlar bizimkiler.

Batı’ya bağlı olduklarını ve asla Batı’dan kopmayacaklarını tekrarlayarak ömürlerini tüketiyorlar.

 

Ama kabul etmek gerekir ki bu konuda; PKK, PYD ve YPG onlardan çok daha başarılılar! Ne yapmışlar, ne etmişler Amerikalıların gözüne girmeyi becermişler.

Bizimkiler bırakın Batı’dan kopmayacakları yolunda taahhüt üstüne taahhüt vermeyi ağızlarıyla kuş tutsalar yine onlara yaranacak gibi görünmüyorlar.

Dış politika iç politikadan çok daha fazla gerçekçi olmayı gerektiriyor!

 

Dış politikada kâr-zarar hesabının iyi yapılması ve ona göre tavır alınması icap ediyor. Şu anda PKK, PYD ve YPG gibi unsurlar Amerika’nın işine çok daha fazla yarıyor ve Amerika en iyi müttefikleri olarak onları işaret ediyor.

Bizim siyasilerimizin, bizim devlet adamlarımızın bunu görmeleri ve ona göre politika geliştirmeleri gerekiyor.

Onlar yıllardır tekrarlayıp durdukları sözleri bir daha söylemekten başka bir şey yapmıyorlar.