Şu sıralar ortalık Noel baba kaynıyor. Her mağazada, otelde, markette, sürüsüne bereket. Türkiye’deki Noellerin en babası Turizm Bakanı Ertuğrul Günay olmalı!
Arkadaşım “yakışır haspaya” dedi. Neden böyle söylediğini açıklamasını beklerken başka bir şey söyledi. “Adam tıpkı Tandoğan, ‘lâzımsa biz yaparız’ modunda.”
Tandoğan, şimdilerde Ankara’da bir meydanın adı. Oradan biraz yukarı gidilirse, Anıtkabir’e varılır. Galiba bir de aynı adda cadde var.
Bakanı meydana veya caddeye benzetmek elbette düşünülemez. Ama bugünün Ankaralısının zihninde başka bir Tandoğan yok. Oysa yazılı hafızada yaklaşık yirmi yıl Ankara’yı “ilbay” ve “şarbay” olarak demir yumrukla yöneten Nevzat Tandoğan var.
“İlbay ve şarbay, bunlar da ne demek oluyor” diyebilirsiniz, elbette!
Albay, yarbay oluyor da ilbay ve şarbay neden olmasın? Biri vali, diğeri belediye başkanı demek!
Anlayacağınız, albay ve yarbay da ilbay ve şarbay gibi uydurma. Nedense bu sivil rütbelerde devlet ısrarcı olmamış. Ama askerî rütbelerin uydurukçasını yerleştirmiş.
Ne demiş Tandoğan? Gerçek bir Mehmet Âkif dostu olan, onun hakkında yazılar yazan, konferanslar veren Osman Yüksel Serdengeçti’ye, 1944 tutuklamaları sırasında?
“Ulan safdirik Anadolu’lu bu memlekete komünizm lâzımsa da, faşizm lâzımsa da biz getiririz, sana ne oluyor.” (mealen)
Bu tek parti diktatörlük mantığının en veciz ifadesi. Memlekete, millete lâzım olanı devletlular keşfeder ve ona göre icabına bakar. Gerektiğinde hapse atar, gerektiğinde kahraman ilan eder. Bu vatandaşın aklının ereceği iş değildir.
Dostum sadede gelmesini beklediğimi fark etti. Şöyle devam etti: Kültür Bakanı da onun izinde. Malûm çok koyu Nazım Hikmetçi’dir. Eski siyasi görüşüyle Nazımcılık iyi uyuşurdu. Komünizm tarafı değil elbette, materyalizm yönü.
CHP’de barınma imkânı kalmayınca, fırsatı iyi değerlendirip bazı arkadaşlarıyla AK Parti’ye kapağı atan Günay, partinin meşruiyet sancılarının pansuman tedbiri olarak önce vekil, sonra bakan yapıldı.
Eh bakan olunca da, davasına hizmet için epeyce zemin buldu. Nazım Hikmet de bu hizmet alanlarından biri idi. Kültür Bakanlığı’nın Türk edebiyatında en baş şair ve yazarı Nazım Hikmet’tir. Bakanlık onunla ilgili her fırsatta kitaplar yayınlar, bağlı kurumlar Devlet Tiyatroları ve Opera Balesi kesintisiz Nazım Hikmet oyunları, operaları vs. sahneye koyar.
Eh 2011 Mehmet Âkif Yılı İlan edilince, herkes durumun bir nebze değişeceğini sandı. Nazım’a hizmet 2011’de tam gaz devam etti. Ama siyaseten de Mehmet Âkif nutukları atmak lâzım. Bakan çıkmış kürsüye, “Mehmet Âkif kimsenin tekelinde değil” demiş!
Tabii devletin, dolayısıyla Turizm Bakanı olarak senin tekelinde olabilir. Nevzatgil bakan! “Nazım Hikmet Ersoy” yılını böylece değerlendirmiş olursun!
Bakan bir taraftan Mehmet Âkif tekelini kırıyor, diğer taraftan da, dinî konuları din adamlarının tekelinden kurtarıyor!
Keşan müftüsü, hani “Noel Baba uyduruk bir şahsiyettir” demişti ya. İlk tepki ondan geldi!
Bakın ne buyurmuş: “Arkadaşımızın birisi galiba üstüne vazife olmayan bir konu üzerinde konuşmuş. Hani Anadolu’da bir söz vardır, ‘Cahille bal yenmez, âlimle taş taşı’ diye. Kendine göre bir iş yapmış, ama Diyanet hakkında soruşturma açmış. Diyanet’e teşekkür ederim.”
Adam, müftüyü câhil ilan ediyor. Hangi ilimle, hangi dinî bilgiyle, ey echel?
Sonra bir de efsane: Güya, batılılar Türkiye’ye Noel baba ülkesi diye geliyorlarmış! Bu palavra, Noel baba efsanesi ile yarışacak bir yalan.
Noel Baba Türkiye’de veya başka bir ülkede yaşamış, bu ayrı fasıl, memlekette gavur âdetlerinin Noel baba kılığında girişine karşı duracak olan kurumların başında hangisi gelir?
Kültür Bakanlığı değil mi?
Bakan Noel kültürünün bakanı! Bakan da yılın Noel babası! Kendileri de zaten AK Parti’de siyasete kapıdan değil, bacadan girmişti!
Diyanet’e boşuna teşekkür etmiş. Başkan açıkladı, “müftü hakkında soruşturma açılmadı” diye. Bu sefer biz Diyanet İşleri Başkanımıza teşekkür ediyoruz. Bir hayali şahıs yüzünden bir din adamının ezilmesine müsade etmediği için!