Böyle bir tablo, aslında cumhuriyet karşıtlarının birbirini yiyeceği bir dönemin başlangıcı demektir. Başta ana muhalefet olmak üzere, cumhuriyetten yana olduklarını söyleyenlerin amaçlarını gerçekleştirmelerine son derece elverişli bir zemin oluşmuştur.”

Kemalist-Ulusalcı çizginin sembol ismi Mümtaz Soysal’ın Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlanan “Çatlak ve Sonuç” başlıklı köşesinin son bölümü yukarıda alıntıladığım paragraf.
Soysal, “AK Parti ve Tarikatçılar” arasında son dönemdeki durumu “çatlak” olarak niteliyor.
“Sonuç” olarak nitelediği ise; Bu çatlak sayesinde CHP ve Cumhuriyetçi/Ulusalcı kesimin amaçlarını gerçekleştirmelerine elverişli zemin oluşması.
Soysal ortaya çıkan durumdan o kadar memnun ki, zil takıp oynamadığı kalmış.
Hoş, Mehmet Yakup Yılmaz, Ahmet Hakan, Mustafa Balbay, Şener Eruygur, Hurşit Tolon gibi isimler, tekmili birden bütün Ergenekon ve Balyoz’cular, Soysal’ın yerine zilleri takmış vaziyetteler.
Bel bağladıkları temel nokta kardeş kavgası...
Soysal bu fırsatın çok iyi değerlendirilmesi gerektiğini söyleyip, şöyle uyarıyor: “Cumhuriyetçiler, boş laflarla ve nafile törenlerle çelenk koymaları bir yana bırakıp, o gelişmeleri doğru izleyip fırsatları değerlendirme yolları üzerinde düşünmeyi öğrenmelidirler.”
Ortaya çıkan yeni ses kayıtları da hemen hemen aynı paralelde.
İçerdeki Balyoz’cular “Kurmay Zeka” ile hareket ediyor ve fikir ayrılıklarını çatlağa dönüştürüp yapısal sonuçlar almak istiyorlar.
Soysal, Özel Yetkili Mahkemeler’in kaldırılmasını “Cumhuriyet karşıtlarının birbirini yiyeceği bir dönemin başlangıcı” şeklinde tanımlıyor.
“Kurmay Zeka” ise harekat planını çoktan belirlemiş görünüyor.
Mehmet Yılmaz gibi isimler “Başbakan bizimle aynı çizgiye geldi. Biz gitmedik, o bizim yanımıza geldi” diyerek “çatlak” oluşturma yolunda kritik hamleler yapıyor.
Ali Bayramoğlu, açıkça Özel Yetkili Mahkemeler’in kaldırılmasını, kadrolarının tasfiye edilmesini yazarak çatlak oluşturuculara “içerden” omuz veriyor.
Taha Akyol gibi hep dost gibi konuşanlar ise daha teknik ilerleyip, “iştirak halinde suç” ile “örgüt” arasındaki düzlemi değiştirip Balyoz’culara toplu tahliyenin hesapları peşinde koşuyor.
Kardeş kalemlerin kimi ÖYM’lerin kaldırılması konusunda adeta şahin kesilip, gazetelerinde “kaldırılsın korosu” oluşturuyor.
Karşıda ise özellikle Twitter üzerinden hareketlenen 5-6 kişilik bir grup özensiz ve hoyrat üsluplarıyla aynı işleve farklı biçimde hizmet ediyorlar.
Bu süreçte kartel medyasına neredeyse iş düşmüyor.
Keyifle borularını tüttürüp çatlağın büyümesini seyrediyorlar.
Mümtaz Soysal’ın sevinç yazısı ve CHP tabanını uyarıcı vurguları bu çevrenin hemen bütününde gözlemleniyor.
Yükseklerde halkalar çizerek sabır içinde dönen akbabalar gibi, çatlağın büyümesi, yaraya dönüşmesini bekliyorlar.
Bir şeylerin yanlış yapılmakta olduğunu anlamak için sadece Mümtaz Soysal’gillerin sevincine, Balyoz’cuların tahliye tarihi verecek kadar kendilerinden emin ve neşeli konuşmalarına bakmak yeterli.
Sevindirici olan şey henüz büyük yanlışların yapılmamış olması.
Manevra alanı da hamle sırası da halen mevcut.
Türkiye’de vesayet sisteminin belini kıracak fırsatları elimizle heba etmemeli, küçük şeyler büyütülerek çatlaklara çevrilmemeli.
Büyük Türkiye, büyük davalar, büyük mefkureler...
Kişisel mevzular bunların yanında konuşulmayacak kadar kıymetsiz.