Ailevî mutluluğun şu yollardan geçtiğini unutmamalıdır:
* Kadın, kocasında fenalık ve sadakatsizlik görse, elinden geldiği kadar kocasının kusurunu ıslâha çalışmalıdır ki, ebedî arkadaşını kurtarsın. Yoksa, o da kendini açıklık ve saçıklıkla başkalara göstermeye ve sevdirmeye çalışsa, her cihetle zarar eder. Çünkü hakikî sadakati bırakan, dünyada da cezasını görür. Çünkü nâmahremlerin nazarından kadının fıtratı korkar, sıkılır, çekilir. Nâmahrem yirmi erkeğin on sekizinin nazarından istiskal eder. Erkek ise, nâmahrem yüz kadından, ancak birisinden istiskal eder, bakmasından sıkılır. Kadın o cihette azap çektiği gibi, sadakatsizlik ithamı altına girer, zaafiyetiyle beraber; hukukunu muhafaza edemez. (Bediüzzaman, 24. Lem’a, s. 204.)
“Kadınların saadet-i uhreviyesi gibi saadet-i dünyevîyeleri de ve fıtratlarındaki ulvî seciyeleri de, bozulmaktan kurtulmanın çare-i yegânesi, daire-i İslâmiyedeki terbiye-i diniyeden başka yoktur. Rusya’da o biçare taifenin ne hâle girdiğini işitiyorsunuz...” (Bediüzzaman, Age, s. 203.)
* Kadın, bu zamanda aile hayatının ve dünya ve âhiret saadetinin ve kadınlarda güzel ahlâkın, huy ve karakterin inkişafının, yalnız Kur’ân ve Sünnet dâiresindeki âdâb-ı İslâmiyetle olabildiğini hatırından çıkarmamalı.
* Beyinin cinsî ihtiyacını karşılamalı. Bu, yemek, içmek gibi fıtrî bir ihtiyaçtır. Kadınlık maharetini kullanarak onu cismen ve rûhen mutmain etmeli. Araştırmaların, geçimsizliğin önemli sebepleri arasında, cinsî tatminsizliği gösterdiğini unutmamalı. Bu vazifesini bir silâh olarak da kullanmamalı.
* Kadın, kocasının malını, parasını, şerefini, nâmusunu korumalı ve sahip çıkmalı.
* Kocasının maddî durumunu aşan isteklerde bulunarak onu zor durumda bırakmamalı.
* Âile sırlarını başkasına anlatarak, kocasını küçük düşürmemeli.
* Hanım, beyinin babasına, annesine ve akrabalarına karşı saygılı ve güler yüzlü olmalı.
* Kocasının misafirlerine karşı iyi davranmalı. Mutfak maharetini esirgememeli. İkram ve izzetiyle beyinin itibarını yükseltmeli.
* Kocasının eve döneceği saatte, kendisine çeki düzen vermeli, güzel giyinip süslenmeli, onu güleryüzle karşılamalıdır.
* Kocasının sevincine ve acısına ortak olmalı. Âile yükünü onunla birlikte omuzlamalı.
* Hastalık ve mazeret vakitlerinin dışında, kocasının meşrû isteklerini yerine getirmeli. İşte bu esasları, asırlar ötesinden şöyle ders verir muallimlerin muallimi:
“‘Ey Allah’ın Resulü!’ dendi, ‘Hangi kadın daha hayırlıdır?’
‘Kocası kendisine bakınca onu sürura garkeden, emredince itaat eden, nefis ve malında kocasının hoşuna gitmeyen şeyle ona muhalefet etmeyen kadın!’ diye cevap verdi.” (Nesâi, Nikâh, 14.)