Sistem tartışılıyor, hatta başkanlık teklifi Meclise geldi bile. Ne olsun, parlamenter sistem mi, başkanlık sistemi mi, yarı başkanlık sistemi mi?
Hiç fark etmez. Başkanlık sistemi Suriye’de de var. Seçim, eski SSCB’de de vardı...
Önemli olan sistemin içinin nasıl olduğu, nasıl uygulandığıdır. Yani, “Meşrûtiyet (cumhuriyet, demokrasi) ki, adâlet ve meşveret ve kanunda inhisar-ı kuvvetten ibarettir. Kuvvet kanunda olmalı. Yoksa istibdat tevzî olunmuş olur.” (Bediüzzaman Said Nursî, Tarihçe-i Hayat, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 57)
Buna göre:
* Hukukun üstünlüğü, hakka teslimiyet ve kanun hâkimiyeti sağlanmalı.
* Hukukta eşitlik getirilmeli.
* Meşveret, danışma yapılmalı, halka sorulmalı.
* Huzur, emniyet, istikrar sağlanmalı.
* Adalet sağlanmalı.
* Toplumun manevî, moral ve kültür değerleri korunmalı.
* Sosyal adâlet gerçekleştirilip, âdil bir gelir dağılımı sağlanmalı.
* Devletler arası ilişkiler, İlâhî irâde istikametinde kurulmalıdır. Yani, İslâm’da aslolan barıştır. Savaş, ancak fitne ve fesadı, zulmü, kötülüğü ortadan kaldırmak ve nefsi müdafaa ve adâleti yerleştirmek için yapılır.
* Din, inanç, fikir, vicdân olmak üzere her türlü hürriyet sağlanmalı.
* Baştan ayağa yasaklarla dolu 12 Eylül 1980 darbesinin anayasası, kanunları, YÖK’ü yok edilmeli.
* Siyasî partiler kanunu, politikacılara dayatmalarda bulunmamalı, ellerini kollarını bağlamamalı. Vatandaş, ön seçimle istediğini seçmeli, yoksa parti başkanının önüne koyduğu listeyi tasdik etmemeli.
* Bir ziraat ve hayvancılık ülkesi olan Türkiye, et, süt (süttozu), şeker dahil birçok temel gıda maddelerin ithalatından kurtarılmalı.
* Ülkemiz GDO’lu (genetiği değiştirilmiş) gıdalar pazarının küresel kuşatmadan kurtarılmalı.
* İçeride (PKK’ya karşı düşük yoğunluklu), dışarıda komşu sınırlarımızda savaş sona erdirilmeli.
Bunlar yapılsın da, adı ne olursa olsun! Zira, “tebeddül-ü esmâ (isimlerin değişmesi) ile hakikat tebeddül etmez (değişmez)!”