Nasıl bir ülkede yaşıyoruz anlamak mümkün değil. En hayırlı işlerin bile karşısına dikilen,muhalefet eden birileri çıkıyor.

Son zamanlarda özellikle Jitem vasıtasıyla cemaatlere, tarikatlara karşı sinsi bir karalama kampanyası yürütülüyor. Yalan-yanlış bilgilerle kanaat önderleri hakkında istifhamlar yaratılmaya çalışılıyor. İçimizde her yalana inanmaya müheyya bazıları da bu çirkin kampanyanın bir parçası oluyor. Kulaklarına üfürülen derin ama yalan bilgilerin borazanlığını yapıyor.

Kimse yapılan işlerin büyüklüğüne, hakkın kitabına uygunluğuna bakmıyor. Fısıltı gazetesi ile uçurulan balonların peşinden koşuyor.

Jitem bugüne kadar bu ülkenin hayrına hangi işi yapmış?. Görevi PKK ile mücadele olanlar 30 yılda bir tek PKK liderini bile tasfiye edemediler. Apo kimle yola çıktıysa bugün hepsi hayatta. Bunun biricik sebebi bazı kurumların hiçbir zaman PKK’yı öncelikli tehdit olarak görmemeleridir. Geçen yıl iki ilkokul öğrencisi ilahi söyledi diye 27 Nisan muhtırası verilmedi mi? Bu ülkede bazıları için tek tehdit vardır; İslam.

Onun için İslam kokusu gelen her şeyi karalamak, aşağılamak, lekelemek mücadelenin bir parçası haline gelmiş. İrtica ile mücadele dedikleri şey kanaat önderlerini,

cemaatleri karalamaktan, gözden düşürmekten başkası değildir.

Bu ülkede az insan mı andıçlandı? Şemdin Sakık’ın ifadesine eklenen yazarların, çizerlerin isimleri ne çabuk unutuldu?.

Geçmişte ülkücülere, milliyetçilere giydirilen faşizm gömleği de aynı psikolojik savaşın bir sonucuydu.

Sırayla ahlaksız, ölçüsüz, çirkin bir saldırıya muhatap oluyoruz. Birimizin işi bitiyor, öteki başlıyor ama bir türlü aklımız başımıza gelmiyor.başkalarının düdüğünü çalmayı marifet biliyoruz.

Eğer bu ülkede cemaatler olmasaydı, İslam’da olmazdı.

Dini hayat ancak,aynı değerleri paylaşan bir çevrede neşv-ü nema bulur. Balık sudan çıkarsa yaşayamaz. Cemaatler, tarikatlar balığı suda tutmak, onu yaşatmak için örgütlenmişlerdir. Gidin Avrupa’ya, bir zamanlar Osmanlı’nın at koşturduğu coğrafyalara bakın. Camiler, tekkeler ayakta ama cemaat yok. Çünkü İslamı yaşayacak, yaşatacak bir sosyal çevre kalmamış. İnsanlar birbirlerine bakarak dinden uzaklaşmışlar. İslamı öğrenecek, tatbikatını görecek bir modelleri olmamış.

Şimdi Türkiye’de aynı noktaya getirilmek isteniyor. Kiminin siyasi taassupları, kiminin milli hassasiyetleri kaşınarak cemaatlere karşı bir reaksiyon oluşturulmaya çalışılıyor. 28 Şubat bunun için yapıldı, dini hayatı yok etmek, bizi millet yapan değerleri budamak, ortada Türk milleti diye bir topluluk bırakmamak için. Bu çirkin saldırı hala sürüyor. Ve bazı aymazlar küfrün ehramlarına taş taşıyor, hem de hakka, hakikate hizmet ettiğini sanarak.