Geçen seçim sonuçlarının ilanından bu yana, Ak Parti’nin ve Başbakan’ın, laikliğe ve Cumhuriyet ilkelerine karşı olduğuna inananların siyasal hayatımızdaki yerini ve önemini göstermeye çalışan birçok yazı yazdım. Düşüncelerimi grubu tanımlayan kelimelere boğmamak için, bu kesime ‘kuşkulular’ adını koyup yazıma devam edeceğim.
Kuşkuluların sayısı o zamanlar altı milyon çevresindeydi. Onlar, ülkenin en çok okuyan kesimiydiler;
bu özellikleri nedeniyle resmi ve özel her çalışma alanında, her coğrafyada bulunmaktaydılar.
Kuşkuluların, cumhuriyet devrimlerini verip, değiştirecekleri hiçbir değer yoktu; laikliği ihmal edip, ekonomik gelişmelere öncelik veremezlerdi; laiklik ve demokrasi devrimleri yerine veya önüne başka bir değer koyamazlardı. Okuyucularımın çoğu, benim bunlardan biri olduğumu bilir.
Zamanla bunların sayısı arttı, duyguları sertleşti.
Bugün, kuşkuluların önemli bir kesimi eski anlayışlarını sürdürmektedirler. Onların yine laiklikle ilgili endişeleri
vardır, yine iktidarın bazı karar ve uygulamalarını laikliğe aykırı bulmakta, endişelerini sürdürmektedirler.
Son aylarda kuşkuluların bir kısmında, ‘laiklik endişesi’ yerini “Ak Parti’yi iktidardan uzaklaştırma kararı” na bırakmıştır! Bunlar Ak Parti’den ülkeyi kurtarmak için, herkesle işbirliği yapabilir, her çareyi kabul edebilir
wve her yola girebilir durumdadırlar.
Bunlarda laiklik kuşkusu, demokrasi korkusuna dönüşmüştür. Onlar artık belli görüşler için düşüncelerini yaygınlaştıran aydınlar değil, demokrasi korkaklarıdır.
Kuşkulular, laiklikle ilgili unsurlar ve kavramlarla konuşurlar, laiklikten taviz vermezler, laikliği savunmak
için her şeyi feda edebilirler; demokrasi korkaklarıysa, kim olursa olsun, nereden gelirse gelsin, ne amaçla
işbirliği önerirse önersin bütün iktidar karşıtlarıyla birlik olabilirler!
Kuşkulular iktidarın çalışmalarını kendi anlayışı ve bilgisi içinde değerlendirir, sonuçlarını beğenir ya da beğenmezler; demokrasi korkaklarıysa, iktidarın her yaptığının ve her söylediğinin istisnasız ve mutlaka karşısındadırlar!
Kuşkulular, kişisel siyasal amaçları için değil; ailelerinin, okuduklarının ve yaşamın öğrettiklerinden çıkarak kuşkulanmışlardır; demokrasi korkakları ise kişisel yararları ve siyasal çıkarları için o kuşkuyu istismar etmekte, anlaşılmaktan korkmaktadırlar!
Kuşkulular iktidarın demokraside ileri adımlar atamamasını, kendine göre toplumsal hayat oluşturma
istemesi olarak yorumlar; demokrasi korkaklarıysa, her adımı iktidarın oy hesabına bağlarlar!
Kuşkulular için tutarlılık önde gelen değerdir; demokrasi korkakları içinse değil!
Kuşkulular inanç sahibi cumhuriyetçi ve devrimcidirler; demokrasi korkaklarıysa, duymadığı bir ideolojinin ve bilmediği bir liderin militanı!
Sakın görüntüye aldanmayın; kuşkulular ve demokrasi korkakları birbirlerine çok yakın görünürler ama
omuz omuza değildirler!