Burada tuhaf ama “Baba” Demirel oluyor!
Demirel’den baba olur mu? Maruf tabiriyle onun “ebter” olduğunu herkes biliyor.
Ona bir zamanlar “baba” denilmesi nasıl bir hata?
Siyasette adlandırma hatalarına sanmayın ki Kemal Kılıçdaroğlu’na Gandi denilerek başlandı. Kılıçdaroğlu ne kadar “Gandi” ise, Demirel de o kadar “baba”dır anlayacağınız!
Demirel, 1960 darbesi sonrası sağın değişmez siyasi figürü. Kırk yıl geldi gitti. Zirvelerde dolaştı. Nihayet Cumhurbaşkanı olarak jübilesini yaptı. Fakat ölene dek siyaset ilkesinden de vaz geçmedi.
Demirel 28 Şubat’a kadar her türlü hatasına rağmen yenilir yutulurdu. 28 Şubat bütün foyalarını ortaya döktü. 28 Şubat Demirel’siz olamazdı. Demirel siyasi geleneğine ihanet ederek 28 Şubat’a omuz vererek 1950’den beri Türkiye’nin politik hayatını belirleyen merkez sağı bitirdi.
Dikkat edilirse o gelenekten halkın desteğini alan yeni partiler türemiyor. Şu sıralar Zeybek boşuna DP’yi diriltmeye çalışıyor.
Demirel’in siyasi hareketi de “ebter” oldu. Anlayacağınız, nesli kesildi. Necmeddin Hoca’nın hareketi ise habire dal budak salıyor. Türkiye’nin geleceğinde Demirel ekolü değil, Erbakan ekolü müessir olmaya devam edecek anlaşılan.
Sağı tüketen Demirel sola hamle yaptı.
Bu hamle yeni değil.
Geçen seçimde de CHP ile sıkı fıkı idi. Bazı adaylarda onun rolü konuşuluyordu. Bu seçimde işi daha ileri noktalara vardırdığı görülebiliyor.
Demirel’in CHP’ye en büyük kıyağı Mehmet Haberal!
Şu sembolizme bakınız: Demirel en dişli siyasi rakibi Bülent Ecevit’in yerine Zonguldak’tan Mehmet Haberal’ı aday yaptırıyor. Anlayacağınız, Bülent Bey’i mezarda bile rahat bırakmıyor!
Haberal Ergenekon sanığı, ama dokunulmaz! Öylesine dokunulmaz ki, Türkiye’nin anlı şanlı doktorlarını hapse yolladı, sahte rapor düzmekten. Kendisi de cezaevi koğuşu yerine lüks hastahane odasında keyfine baktı. Bu tezgah aylar, yıllar süren gayretle kırılabildi. Nihayet cezaevine konuldu, bu sefer de duruşmalara çıkmıyormuş.
Onun hesabı belli: Duruşmaya çıkmadan Meclis kürsüsüne çıkacak!
Demirel ekolünün CHP’deki isimleri yirmiye yakınmış. Yani biraz gayretle grup bile kurabilirlermiş!
Kimler yok ki? Süheyl Batum, Sinan Aygün, Aydın Ayaydın, Turhan Tayan...en meşhurları.
CHP’nin Demirel’le koalisyonu nasıl seyredecek?
13 Haziran sonrası senaryolarda bu da önemli bir unsur.
CHP son defa bir mağlubiyete uğrarsa, CHP’nin kontrolü Demirelcilerin eline geçebilir mi?
CHP’nin kendi kendini yenilemesinin imkansızlığı anlaşıldı ki, Demirel’in aşısını kabul ettiler.
Aşı şimdilik düşük dozda.
Seçimden sonra doz yükseltilerek CHP’de Demirel yörüngesinde siyaset devam edebilir. AK Parti’nin karşısında daha güçlü bir muhalefet, CHP-D muhalefeti oluşturulabilir!
“Deniz tutuşur mu?”
“İhtimaldir padişahım!”