Edebiyat, edebiyat, edebiyat.. Öylesine hapsetmişiz ki kendimizi birtakım kavramlara, burnumuzun ucunu göremiyoruz. Şöyle geriye dönüp bir baktım, meslek hayatım “velev ki” demekle geçmiş.. “velev ki” demeden, hiçbir şey anlatamaz olmuşum. Velev ki “çocuklar” dedik teröristlere, velev ki “gerilla” dedik, velev ki “BDP, PKK’yı terör örgütü ilan etti”.. Ya da tam tersi... velev ki “terör örgütü” dedik PKK’ya, velev ki, Öcalan için “bölücü başı” ya da “bebek katili” ifadesini kullandık, velev ki bizi gıcık eden her meselenin önüne “sözde” diye bir ucube kelime yerleştirdik.. Eee?.. Hangisi götürüyor bizi çözüme? Hangisi dindiriyor kanı, göz yaşını?.. Terörist dersek mi susacak silahlar gerilla dersek mi?

ALGI YÖNETİMİ

Türkiye Gazetesi’nden arkadaşlarım Adem Demir ve Osman Sağırlı, 8 şehit verdiğimiz gün, baskın yapılan karakolun 2 km yakınında, PKK tarafından alıkonuldu. Gazetecilerimizi alıkoyan PKK’lılar, güvenlik güçlerinin operasyonu sırasında da onları canlı kalkan olarak kullandı. Adem’in naklettiğine göre dediler ki; “Türk askeri sivil araç gördüğü zaman vurmaz”.. Bu sözü önemsiyorum. Zira bu söz, Uludere’yi, Devlet’in kasten yaptığı iddiasının PKK tarafından uydurulduğunun bir kanıtı.. Neyse konumuz o değil. Adem yaşadıkları dehşet dakikalarını anlatırken, kendilerini alıkoyan PKK’lılar için, bir tv programında “terörist” ifadesini kullanmış.. Benim tv programıma katıldığında ise “çocuklar” dedi.. Sanıyorum BBC’de ve TGRT’de de “çocuklar” demiş.. Ben merakımdan sordum, “neden çocuklar?” diye.. El cevap: çocuklar çünkü... Eminim “neden teröristler?” sorusunun da yanıtı farklı olmayacaktır.. “teröristler çünkü..”

FAŞİST TAARRUZ

Bir baktım, Adem yoğun taarruz altında.. Bir Kürt milliyetçisi (belki de PKK’lı ) “kafana sıksalarmış keşke. O zaman terörist olurlardı” gibi bir laf ediyor internette Adem için.. Bir başkası ise “sıfatına tüküreyim. Ha bir fazla ha bir eksik Kürt.. Gebereydin. Tohumuna para mı verdik?” diyebiliyordu.. Bakmayın sakin sakin yazdığıma.. Bu ifadeleri gördüğümde, kan beynime sıçradı.. Adem Demir gibi duygusal, insan yanı kuvvetli bir arkadaşımın, hem PKK’lılar hem de kendini Türk Milliyetçisi zanneden aşırı gruplar tarafından böylesine tehdit alması beni sarstı açıkçası.. Çok açık söylüyorum, sadece bir kesim eleştiriyor olsaydı Adem’i, “bu bir pozisyondur” derdim ve çok üzerinde durmazdım. Yani Adem’in aldığı pozisyondur bu ve bir kesimi memnun etmeyecektir.. Ama ortada apaçık faşist bir kafa görüyoruz.. Faşist iki kafa.. Hastalıklı.. Biri “terörist” dediği için diğeri “çocuk” dediği için Adem’in öldürülmesi gerektiğine inanıyor.. Oysa Adem, DNA testiyle kimliği tespit edilen şehit Mehmetçiklerimiz için hâlâ ağlıyor.. Geçimli’yi saldırıdan sonra gördüğü anı, hâlâ sakin sakin anlatamıyor Adem.. Birçoğunuz unuttunuz oysa ki oradaki vatan evlatlarını..

ÇOCUKLARA BAKALIM

Adem ve Osman’ı alıkoyan PKK’lılar için onlar “çocuk” ifadesini uygun buluyor. Yaşları kaç, bilmiyorum. Ama anlıyorum ki, dağda yol kesme yaşında değil, halı sahada top tepme yaşındalar.. Zaten az ötedeki Geçimli Karakolu baskınında ölen PKK’lıların yaşları da fazla değil.. Radikal Gazetesi’nin yazdığına göre, ölen PKK’lılar arasında üç kız çocuğu da var.. Yaşları olsun olsun 16.. Şimdi bu kız, çocuk değil mi?.. Hangi anneyi, kızının terörist olduğuna inandırabilirsiniz.. Anne için kızı, kızıdır sadece.

ALIN SİZE GERÇEK

Siyaseten ne derseniz deyin, 20 yaşında askere aldığınız İstanbul’daki bir pastanede çalışan pastacıyla 16 yaşındaki bir Kürt kızının hayatları, Geçimli Karakolu’nda bedenleri parçalanarak son buldu.. Size bir şey söyleyeyim mi?.. İkisi de çocuktu bunların. İstediğiniz kadar kızın.. Ateşi söndüreceksiniz, çocuklar ölmeyecek. Kalın sağlıcakla.