Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün’ün alıkonulmasından anlaşılan, terör örgütü PKK operasyonlar nedeniyle sıkıntıda... Adam kaçırma terör dilinde son çaredir.

PKK’nın elinde halen 12 tutsak var...

Sesini duyurmak, “ayaktayım yıkılmadım” imajını taraftarlarına vermek için artık öldürme, araç yakma yerine adam kaçırma veya gönüllüleri alıkoyma yeni bir yöntem...

Hem propaganda, hem de yöreye gözdağı...

Terörün seyir defteri bu raddeye kadar gelmişken eski Marksist takılanlardan Cengiz Çandar gibileri örgüt hesabına iktidara demokrasi dersi vermeye kalkışsalar da geç kaldılar diyebiliriz.

Bu beyler akşam uçağını çoktan kaçırdılar.

Türkiye artık son durağa varıncaya kadar terörle savaşmaya kararlı.

Bilmelidirler, PKK hiçbir zaman demokrasi sakızı ile bağlantılı olmadı, olmaz da....

Hesaplar tamamen Ortadoğu’nun yeniden yapılanması ile alakalı.

Hele de Suriye olayları gündeme düşünce terörü destekleyenlerin yöntemlerinde değişiklik olması halinde PKK’nın da havası birden sönebilir. Gündemden düşer...

O zaman örgüt içerisinde kanlı hesaplaşmalar başlar.

Son zamanlarda PKK’nın beyin takımı arızalandı...

Bana göre bu aşamada Öcalan bile devreden çıkarılmıştır...

Hatta şiddete ağırlık verenlerle propagandayı ön plana alanlar arasında tam bir görüş ayrılığı yaşanıyor. Örgütün Kürtçülüğe yönelik Kürt kökenlileri daha ılımlı, Ermeni gibi tarihi kin taşıyan diğer terörist unsurlar şiddet taraftarı.

Diğer taraftan siyası kanat BDP, her ne kadar “Kürt Hakları” kartını her seferinde kullanmaya kalkışsa da PKK ile “hakların” bir ilişkisi olmadığını kendileri de biliyor...

Kürtler Türkiye’de özgür, ama Suriye’ye sıra gelince oldukça sorunlu.

Eset rejimi bu kesime vatandaşlık hakkı bile tanımamıştır.

Altan Tan’ın bu konudaki çağrısı bence yerinde, ama PKK gibi dibi karanlık bir terör örgütünü Kürt halkı için kurtuluş simidi görerek yollara düşmek oldukça hatalı, hatta gafletin gafleti.

Bakmayın siz, BDP de emir kulu, ne derlerse onu yapıyor...

Türkiye “Kürt Hakları” denilen ne varsa hepsini yerine getirmiş olsa bile sırf bu nedenle PKK silah bırakarak dağdan ovaya inmez. Çünkü örgüt sadece bir konuya tahsis edilen bir olay değildir.

PKK olayına Ortadoğu denkleminden bakmak gerekiyor...

Gelelim Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün’ün kaçırılma olayına.

Kaçırılarak giden “arkadaşlardan selamla” dönen bu kişiye iyice dikkat etmek gerekiyor. Dert bir değil ki, PKK silah bıraksa yerini doldurmaya namzet Alevicilik kapıda hazır bekletiliyor.

Yine bir ihtimali gözardı etmiş olmayalım...

Ola ki Hüseyin Aygün’ü CHP’den istifa ettirip BDP’ye katılması veya dil değiştirmesi için misafir etmiş olabilirler. Veya kendi paralelinde olup da başka partilerde bulunanlara gözdağı....

Çünkü daha önce AK Partili belediye başkanına aynı yöntem uygulanmıştı.

BDP Eş Başkanı Selahattin Demirtaş:

“Şimdi bir milletvekili alıkonulmuş, hükümetin umurunda mı? Hüseyin Aygün özel yetkili mahkemeler tarafından alıkonulsaydı ailesi daha da kaygılı olurdu. Şimdi PKK tarafından alıkonulmuş, veyahut PKK tarafından alıkonulmuşların ailelerinin bir kaygısı yok.”

İşte Alevi kökenli Aygün’ün Kandil’e neden ısmarlandığının cevabı burada yatıyor.

PKK Özel Yetkili mahkemelerden daha insaflı imiş.

Yollara döşenen mayınlar, yakılan araçlar, Kürt Türk demeden katledilenler...

Anlaşılan bu cinayetler Demirtaş’ın hesabında yok.

Onlar Kürt özgürlüğü adına yapılan mukaddes eylemler!..

İşte gördük, silah zoru ile milletvekili kaçırıldı diye ağıt yakılan olay bir senaryo imiş...

Güya teröristler “Direnirsen kafana sıkarız” demişler.

O da “sıkın, gelmiyorum” demiş, ama sonradan tıpış tıpış dağa tırmanarak yola koyulmuş.

Bu konuda ilk açıklamayı yapan Gaziantep Milletvekili Şamil Tayyar’ı kutlamak lazım.

Dediği gibi çıktı...

Şimdi nerelere geldik sorusu önemli.

PKK gidiyor mu, kalıyor mu?

Bana göre örgüt oldukça sıkıntılı ama gitmek veya kalmak elinde değil.

Örgütün iki ayağından birisi Suriye’dir.

Muhalifler Suriye’nin bütünlüğüne hakim olurlarsa PKK’nın bir ayağı gider.

Kalır diğer Kuzey Irak ayağı...

Bu da topallama demektir...