Sağdan soldan “Erbakan haklıymış” sözünü duydukça hem doğal olarak gururlanıyoruz hem de iktidara yönelik yaptığı farklı uyarıları hatırlayıp endişeleniyoruz. Evet, rahmetli Erbakan hocamız sağlığında ne dediyse hepsi bir bir çıkıyor! Ve seveni-sevmeyeni, dostu-düşmanı “Erbakan haklıymış” diyerek bir hakkı teslim ediyorlar.
Bu açıklamaları duydukça iktidara dönüp, “Biz size dememiş miydik, bakın hepsi şimdi başınıza geliyor” demek istiyoruz. Ama aynı zamanda rahmetli Erbakan hocamızın iktidardakileri şöyle uyardığını da hatırlıyoruz:
“Bakın ne diyorum, başınız üzerinde dolaşan kara bulutları görüyorum.
Ayağınızın altındaki toprak kayıyor toprak. Bir süre sonra bu yaptıklarınızdan dolayı dizini dövmek isteyeceksiniz ama dövecek diz bulmayacaksınız.”
Rahmetli Erbakan hocamız son nefesine kadar “uyarı görevini” yapmaktan geri kalmadı.
Kardeş olarak gördüğü eski öğrencilerini “her fırsatta ve her zeminde” uyarmayı tabii bir görev saydı.
Şimdi geçmişte yaptığı her şey “Erbakan haklıymış” diye onaylanır olunca bizim de bu müthiş uyarılarını hatırlayıp “endişeye” kapılmamız mümkün mü? Mesela “baş üstünde dolaşan karabulutlar” uyarısı yabana atılabilecek bir uyarı mıdır?
Ya “ayağınızın altındaki toprak kayıyor toprak” uyarısı!
Böyle bir uyarıyı duyup da tüylerimizin diken diken olmaması mümkün mü?
“Yaptıklarınızdan sonra dizlerinizi dövmek isteyeceksiniz ama dövecek diz bulamayacaksınız” uyarısı ise aklı başında herkesi telaşa düşürecek ve tedirgin edecek bir uyarı değil mi?
Vakti zamanında Erbakan’ı beğenmeyip, yaptıklarını yeterli bulmayarak yollarını ayıranlar iktidara geldiler ama iktidarda geçen günleri gelecek açısından ümit verici değil.
İşler giderek sarpa sarıyor.
Ve içinden çıkılmaz bir hale geliyor.
Doğru dürüst “bir tane dostumuzun” kalmadığı açık seçik görülüyor!
Herkesin düşman haline geldiği bir ortamda “dövecek diz” bulmak mümkün olabilir mi?
Rahmetli Erbakan hocamız iktidarı ve bizleri o günlerden uyarmış ama bu tarihi uyarılardan nasibini alan yok gibi!