165
Endonezya'nın kuytu bir kasabasında hala sürdürülen gelenek akıllara durgunluk veriyor. Sulawesi adasına bağlı küçük bir yerde, ölüler mezara gömülmüyor, ev halkı ile birlikte aynı odada bekletiliyor. 'Toraja' ismi verilen bu kabile, cesetlerle birlikte yaşamayı, ölüye saygı olarak değerlendiriyor.
265
Endonezya'nın Sulawesi adasına bağlı ücra bir bölgesi olan Rantepo kasabasında ölüler, sosyal hayatın bir parçası olmaya devam ediyor. Hala devam ettirilen ve bir hayli ilginç karşılanan bu gelenek, şaşkınlıkla karşılansa da, kasaba halkı bunu ölülere saygının bir gereği olarak görüyor.
Risma Paembonan, iki hafta önce 84 yaşında ölen kayınvalidesi Maria Salempang'a yemek götürüyor. Evde anne-babayla geçirilen zamana çok değer veriliyor. Öldükten sonra bir yılı aşkın süre boyunca evde kalan 73 yaşındaki annesinden bahseden bir Toraja kadını, "Üzgün değilim, çünkü hâlâ bizimle," diyor.
365
Formalin isimli bir karışımı cansız bedene sürerek, cesedin çürümesini engelleyen kasaba halkı, günde 4 öğün yemek taşıyor, ölü ile konuşmaya devam ediyor. Babasını kaybeden ve halkın geri kalanı gibi cesedi evde tutan kasaba sakinlerinden Elisabeth Rante, bu tavrı şu sözlerle açıklıyor; "Bunu yapmamızın nedeni onu çok seviyor ve sayıyor olmamız. Önceden birlikte yemek yerdik, şimdi bizim onu doyurmamız lazım."
2009 yılında 73 yaşındayken hayatını kaybeden Debora Maupa'nın bedeni, arkadaşları tarafından inceleniyor. Formaldehit ve su karışımı bir sıvıyla mumyalandıktan sonra iyi durumda kalan bir bedenin şans getirdiğine inanılıyor.
465
National Geopraphic'de yayınlanan habere göre, Torajalar kabilesinde bir kişi öldükten sonraki 4 gün boyunca evde normal kıyafetleriyle tutuluyor. Daha sonra bir cenaze töreni düzenleniyor ve sonrasında tabutla yine evde 4 ay bekletiliyor.
115 yaşında ölen Pangkung Rante Rante'nin bedenini sergilemenin onu onurlandırmak olduğunu düşünüyorlar.
565
Ölümün bir son olmadığını düşünen halk, "Ölüleri dışlamak yerine yaşamın merkezine koyuyoruz" diyor. Ancak 4 ay sonra Torajalılar ölüleri evlerinden çıkarmaya razı oluyorlar. Cesetleri gömmek yerine kasaba yakınlarında büyük bir taş duvarda sergiliyorlar.
665
Aile üyelerinden biri 2006 yılında 65 yaşındayken ölen Tappang Rara’nın gözlüklerini düzeltiyor.
765
Sulawesi’de, Rantepao kasabası yakınlarında, bir gün önce ölen üç yaşındaki Syahrini Tania Tiranda’nın etrafına kuzenleri ve kız kardeşleri toplanmış.
865
79 yaşında ölen Sampe Rara' Tambing'in fotoğrafı, "tau tau" adı verilen ahşap heykelinin arkasına asılıyor. Yontu bin 500 dolara mal olmuş. "Tau tau"lar genelde mağaralardaki gömü alanlarının dışındaki balkonlara koyuluyor.
965
2011 yılında ölen Cristina Banne, oğlu Bartolomeus Bunga’ tarafından havaya kaldırılırken torunu Jerry Putra Bunga’ onaylama işareti yapıyor. Torajaların yarıdan çoğu başka yerlerde yaşıyor ve sonuçta cenazeler aileleri yeniden bir araya getirmek gibi bir işlev de üstleniyor.
1065
Ailesi, sekiz aylıkken ölen Karel Pongrangga'yla konuşup onu kucaklıyor. "Ma'nene'"adı verilen bu tören sırasında aileler akrabalarını mezardan çıkarıp onlara bakım yapıyor, bedenlerini temizleyip giysilerini değiştiriyor ve mezarlarına çeki düzen veriyor. Ölü çocuklardan birinin annesi, onu yeniden görmenin kendisini rahatlattığını söylüyor.
1165
Daniel Seba Sambara'nın bedeni aile fetlerinden biri tarafından fırçayla temizleniyor. Bazı akrabaları, ilk "ma'nene'" törenine katılmak için Papua Bölgesi'nden buraya iki bin kilometreye yakın bir yol kat etmiş. Bu uygulama, ailelerin birkaç yıl arayla gerçekleştirdiği ikinci cenaze töreni işlevi görüyor. Sambra 2012 yılında 71 yaşındayken ölmüş.
1265
Ma'nene'" sırasında hayattaki aile fertleri farklı kuşaklardan ölü akrabalarıyla bir araya geliyor. Buradakiler, 8 ila 18 yıl önce, 51 ila muhtemelen 110 yaşları arasındayken ölmüş. Akrabaların ziyareti sırasında, ölüler bambu direklere bağlanarak ayakta tutuluyor.
1365
Akrabalar ve arkadaşları Abraham Papa'nın cenazesini ahşap bir "duba duba" içinde mezarına taşıyor. Cenaze tahtının biçimi, tüm Toraja'da yaygın olan, "tongkonan" denilen ata evlerine benziyor.
1465
Kenya'da çocukların sünneti için gerçekleştiren gelenek şaşırtıyor.
1565
Kenya'nın batısında yer alan Bungoma'da Luhya kabilesi'na ait Bukusa halkının erkek üyelerinin her yılın Ağustos ayında yaptıkları bir gelenek var.
1665
16 yaşından küçük bütün erkekler sünnetten hemen önce buz gibi soğuk nehre girmektedir. Merasimde yapılan bütün sünnetlerde uyuşturma babında herhangi iğne veya alkol kullanılmamaktadır.
1765
Gece töreninden önce ailenin bir erkek üyesi bir inek kesmeli ve bu ineğin etinden elbise gibi sünnet edilecek olan erkeğin üst tarafına giydirilir.
1865
Ardından buz gibi suya birkaç dakika girdikten sonra sünnet işlemine başlanır.
1965
BÖYLE GELENEK GÖRÜLMEDİ
Bölgede yaşayanlar her 3 yılda bir ölülerine olan saygılarını göstermek ve onları onurlandırmak için mezarları açıyorlar.
2065
Açılan mezarlardan çıkarılan ölülerin üzerlerindeki giysiler temizleniyor, gerekirse yenileri giydiriliyor.
2165
Aile üyeleri, ölmüş akrabalarının mezarlarını tek tek açıp cesetleri dışarı çıkarıyorlar.
2265
Sonrasında da ölülerini yeni giysileri ile birlikte kasabanın etrafında gezdiriyorlar.
2365
Yerel halk, öleli yüzyıllar olsa bile aile üyelerinin hala kendileriyle birlikte olduğuna inanıyor.
2465
İnanışa göre ölen kişinin ruhu bir gün mutlaka o kişinin bedenine geri dönecek.
2565
Alkol ya da iğne kullanmıyorlar
2665
2765
2865
Amerika'da Miriam Marie adlı kadının vasiyetini görenler şaşkına döndü.
2965
Öldükten sonra arkasından ağlanmasını istenmeyen Marie, cenazesinin bir parti ortamında ziyaret edilmesini istedi.
3065
Kadın bu isteği ise dünya gündemine oturdu.
3165
3265
Ölümden sonra ilk kare
19. yüzyılda fotoğraf çektirmek oldukça lükstü. Ancak yakınlarını kaybeden insanlar ilginç bir geleneği sürdürerek cansız bedenlerle fotoğraf çekiliyorlardı
3365
Post mortem fotoğrafları ise ölen kişiyle son bir anı olması için çekilen fotoğraftır
3465
19. yüzyılda fotoğraf çektirmek oldukça lükstü
3565
Ancak yakınlarını kaybeden insanlar ilginç bir geleneği sürdürerek...
3665
Cansız bedenlerle fotoğraf çekiliyorlardı
3765
Üstüne üstlük bu durum Avrupa ve Amerika’da oldukça yaygındı.
3865
Konunun kaynağı 15. yüzyıla dayanıyordu.
3965
O zamanlar ressamlar, ölen rahiplerin resimlerini çizerlerdi.
4065
Şimdi geriye dönüp baktığımızda bu biraz çılgınca görülebilir.
4165
Ama ölü kişinin yakınları ölünün resminin çizilmesindense…
4265
Fotoğraf çektirmeyi tercih ederlerdi.
4365
Özetle amaç ölen kişinin ardından son bir anı bırakmaktı.
4465
Ölen kişilerin daha önce çektirdikleri herhangi bir fotoğrafı yoktu…
4565
Aile bireyleri de hatıra kalması amacıyla ölülerini canlı gibi giydirir, süslerlerdi.
4665
Fotoğraflarda genelde diğer aile bireyleriyle birlikte poz verilirdi.
4765
Bu fotoğraflar üzerine birçok yazarın tezler geliştirdiği…
4865
Fotoğraf sanatçılarının ise araştırmalar yaptığı bilinir.
4965
Post mortem fotoğraflarının insanı çeken de bir yanı olduğu söylenir…
5065
Ve bir çoğu melankoli kokuludur.
5165
Bu arada dikkatli baktığınızda bazı fotoğraflarda o dönemde pozlama tekniği uzun sürdüğü için…
5265
Ölü kişiler canlı ve net çıkarken…
5365
Fani kişiler flu bir şekilde çıkmıştır.
5465
Bazılarının ise ölü mü yoksa diri mi olduğunu ayırt edemeyebilirsiniz.
5565
5665
5765
5865
5965
6065
6165
6265
6365
6465
6565