Kim münafık kim Müslüman

Bilemez olduk halimiz duman

Bu muydu beklenen ahir zaman

Yetiş Allah’ım! El aman. El aman…

            Nuri K.

…………………..

Bir dost, Nuri K.’dan bu dörtlüğü okuyunca, rahmetli Abdurrahim Karakoç’un “Ecele Doğru” veya “Yol” isimli şiirini hatırlattı.

Bu şiir, ayrıca iki isim altında da bestelenmiş ve güzel bir türkü olarak da bilinmekte.

Şiirin olduğu yerde sözü fazla uzatmamalı ve işi ehline bırakmalı.

Abdurrahim Karakoç şiirini, “ölüme iman” etmekte zorlananlar için yazmış.

Bir bilge de şöyle diyor bu konuda;

-“Ölüme iman etmekte zorlanmak, dünyaya tapmak demektir. Ahireti için sancı çekmeyenler, dünyalıkları için kavga ederler.”

………………….

Ecele Doğru

Hayat kapısından tek tek 

Her giriş ecele doğru. 

Toprakta sürünür bebek 

Her karış ecele doğru. 

İster yürü, ister bekle 

İster çıkart, ister ekle 

Geç kaldım diye gam çekme 

Her varış ecele doğru. 

Ayaklar zemine değer 

Analar yavrusun döğer 

Kalpten damara kan yağar 

Her vuruş ecele doğru. 

Yürü, koş, uyu, otur, kalk 

Yukarı bak, aşağı bak 

Dört yana dönmeyi bırak 

Her duruş ecele doğru. 

Bir el yapar, bin el bozar 

Gün alçalır, gölge uzar 

Önü kundak, sonu mezar 

Her yarış ecele doğru. 

(Suları Islatamadım sh. 81)

………….

Abdurrahim ağabeyin ruhu için El Fatiha.