Bu haftaki kitabımız bir çizerimize ait. Her çizer yazarlık yapmaz, her çizer şair olmaz. Bu çizer hem yazar hem şair.

Şiir kitabını görünce şaşırdım. Çünkü çok munis, halis, masum, kibar, suya yeterince dokunup, sabunu rahatsız etmeyen cinsten şiirler yazmış. Hayretim bunadır.

Öyle şiirler ki; akla, duyguya, düşünceye, fikre, hayale, gerçeğe, umuda, sevgiye, arkadaşa, dostluğa, güvene dair söylenecek ne varsa “sade” mısralarla anlatmış.

Şiirlerle yazarını yan yana koyduğumda hala inanamazsam da gerçek. Gerçi “çizer, yazar, şairimiz” de sanırım pek çok kişinin, benim gibi düşüneceğini tahmin ederek, kitabının adını; “Kendime Kalan” diye koymuş.

Efendim eserimizin şairi, Yalçın Turgut Balaban. Yaşı 45 ve üzeri olan ve bu ülkenin dertleriyle dertlenen hemen herkes, Yalçın Turgut’u bir şekilde tanır, bilir.

Tabi en çok da çizgileriyle tanınır. Kader arkadaşlığıyla tanınır. Merhum Üstad Necip Fazıl’ın; “kanımdan değil canımdan evladım” dediği günden bu yana bu davanın eridir.

Yalçın Turgut, kendi ifadesiyle Fetih’le birlikte İstanbul Eyüp’e yerleşen Balabanoğulları’ndandır. Yani ilk İstanbullu geniş bir ailenin bağımsız bağlantısız üyesidir.

Bizim gazetenin Mustafa Bey’den sonraki en gediklisidir. Çizgilerinin ve yazılarının başlangıcı, dergilerle başlayıp, Milli ve Yeni Devir’den sonra bizim gazeteyle devam eder.

Mustafa Karahasanoğlu Bey ile o tarihlerden itibaren kavileşen kader arkadaşlıkları, hiçbir dünyevi tufandan etkilenmeden aralıksız devam etmektedir. 

Yalçın Turgut’u anlatmak için yazı dizisi yapmak lazım ama “kendime kalan” başlığını verdiği ilk şiiriyle hayatını öyle anlatmış ki, bize iş bırakmamış. O şiire yol verelim.

…………….

Sakın şaşırtmasın mısralarım sizi dostlar

Ben de sizle aynı akvaryumun içindeyim

Necip milletimin tamamı hangi haldeyse

Ne eksik ne fazlası var, aynı biçimdeyim.

………….

“İnsana layık insanca hayat” formülünü

Üstadım Necip Fazıl’ın söylediği gibi

Ceket cebinde kaybedip, Batı’da arayan

Aynı cemiyet karşıladı doğunca beni.

…………..

Okullarda ezberletti tüm doğmalarını

Çarkına yararlı bir parça olayım diye

Heyhat, tutmadı ne hesabı ne planları

Rahman bana başka bir hayat etti hediye

……………….

Elhamdülillah, hakirin ömrü perişanı

İnsanımın-inancımın kavgasıyla geçti

Bu hakiki İstiklal Savaşı’nın içinde

Kendimi yaşamaya zamanım yetişmedi.

...……….

Mısralarım şaşırtmasın sizi dostlarım

Kavga içinde kavga şiiri yazamadım

Bu okuyacağınız mısracıklar yalnızca

Kavgadaki ömürden, kendime kalan yanım….

Yalçın Turgut’un kitabını ve kendisine kalan yanını işte son dörtlük anlatıyor.