Kıyısından köşesinden eleştirilse de askerî okullardaki eğitim pek konuşulmuyor.
Konuşulmaması, askerî okullardaki eğitimde her şeyin yolunda gittiğini göstermez. Aksine, diğer okullarda olduğu gibi askerî okullardaki eğitimde de ciddî ‘muhteva’ problemleri vardır.
Elbette askerî okullar ‘en disiplinli’ okullardır, ama eğitim demek tek başına disiplin demek değil ki. Bu okullarda okuyan ve mezun olan ya da çeşitli bahane ve sebeplerle ‘atılan’ların anlattıklarına göre, okullarda disiplin var, ama aynı ölçüde ‘kaliteli, günün şartlarına uygun eğitim var’ demek kolay değil. Bu meseleler gündeme geldiğinde ‘resmî’ açıklamalar yapılıyor ve “En kaliteli eğitim bu okullardadır. Kalitede dünya ile boy ölçüşürüz” deniyor. Ancak bu beyanların kamuoyunu tatmin edip etmediği tartışma götürür.
Gazetelerde yer alan haberlere göre askerî okullara yapılan başvurularda dikkat çekici bir düşüş olmuş. Kara Kuvvetleri’ne bağlı liselere 2011’de 45 bin 367 başvuru yapılırken 2007’de bu rakam 66 bin 487 olarak gerçekleşmiş. Milli Savunma Bakanlığının açıkladığı bilgilere göre özellikle 2007’den itibaren askerî okullara yönelik büyük bir ilgi azalması yaşanmış.
Başka bir nokta da kayıt olanlarla mezun olanlar arasındaki fark. Meselâ, Deniz Lisesi’ne 2007’ye oranla 2011’de yüzde 30’a yakın bir azalma yaşanırken, verilen mezun sayısı yüzde 55 oranında azalarak 76’ya kadar düşmüş. Deniz Harp Okulu’na yapılan başvuru sayısında artış yaşanmış, ancak verilen mezun sayısında yüzde 35’e yakın bir azalma var. Deniz Harp Okulu, 2011 yılında sadece 130 teğmen mezun verebilmiş. Hava Lisesi’ne yapılan başvurularda da 2007 yılına oranla yüzde 29 oranında bir azalma yaşanmış, yine verilen mezun sayısı da yüzde 39 oranında azalarak 125’e düşmüş. Sadece Hava Harp Okulu’na yapılan başvurularda ve verilen mezun sayılarında bir artış var. Jandarma Astsubay Meslek Yüksek Okulu’na ise yapılan başvurular son 1 yılda rekor bir azalış ile yüzde 46 oranında azalmış. (Milliyet, 15 Ağustos 2012)
Elbette bu azalışları tek bir sebeple izah etme kolay değil. Belki on, belki yirmi sebep sayılabilir. Türkiye’yi idare edenler her halde bu rakamları önlerine koyup bir düşünmüştür ya da bundan sonra düşünür. Başkaları ne düşünür bilemeyiz, ama bu okullara karşı duyulan ilginin azalmasında kanaatimizce ‘kamusal alan’ anlayışı vardır. Nedir bu ‘kamusal alan?’ Bir defa bu okullara kayıt esnasında (son yıllarda değişiklikler olmuş olabilir) sıkı bir ‘başörtüsü yasağı’ uygulanıyordu. “Yok öyle bir şey” diyenler de çıkabilir, ama bu yasağın uygulandığının bir değil 1234 şahidi vardır. Askerî okullara müracaat eden bir öğrencini annesi başı örtülü olamazdı. Örtülüyse, ‘başı açık fotoğraf’ vermek durumundaydı!
“Onlar eskidendi, durum değişti” diyenler olabilir. Tabiî ne ölçüde değişip değişmediği bilinmese de şu soruya bir cevap verilsin: Şu anda eğitime devam eden askeri okullardan her hangi birinde mescid var mı? Bu okullarda okuyan öğrenciler hür bir şekilde, engellenmeden, ürkütülmeden namazlarını kılabiliyorlar mı?
“Konu ile ne ilgisi var?” diye düşünenler varsa Türkiye gerçeğinden haberdar değiller demektir. Nasıl ki başka okullara giden çocuklarımız namaz kılıyor, kılmak için mescid istiyorsa aynı şekilde askerî okullarda okuyan çocuklarımız da namaz kılar ve kılmak ister. “Bize bu yönde hiç bir talep gelmedi” diyerek kendisini kandırmak isteyenler kandırmaya devam etsin! Mescid açtınız da namaz kılmaya gelen olmadı mı? Tabii ki mescidi, ‘fiş’lemek, kimlerin namaz kıldığını tesbit etmek maksadıyla açmayacaksınız.
Askerî okullardaki mescid, namaz ve diğer inançla ilgili yasaklar kalksın, bakın ilgi artıyor mu artmıyor mu? Tabii ki arzunuz ilginin artması ise!
Her okula (askerî okullar da dahil) ikişer mescid açılsın, vesselâm...