Mes­le­ği ne olur­sa ol­sun, ne iş­le uğ­ra­şır­lar­sa uğ­raş­sın­lar, ger­çek ay­dın­lar, si­ya­set ko­nu­sun­da her za­man “dü­şün­ce in­sa­nı­” ola­rak kal­ma­yı ter­cih eder­ler. Ara­la­rın­dan ba­zı­la­rı, si­ya­se­ti uy­gu­la­ma­lı ola­rak da ya­par­lar ve bu­nun için de mil­let­ve­ki­li ve ba­kan olur­lar. Şu­ra­sı as­la unu­tul­ma­ma­lı­dır ki, ül­ke­de­ki ay­dın grup­la­rı, si­ya­set­çi­ler­den her za­man da­ha faz­la ve da­ha et­kin­dir­ler. 

Bu­gün, si­ya­se­ti An­ka­ra mer­kez­li bir “i­ş” ola­rak gör­me te­ma­yü­lü faz­la­dır ama asıl si­ya­set An­ka­ra­’da de­ğil, taş­ra­da ma­ya­la­nır. An­ka­ra si­ya­se­ti­ni be­lir­le­yen şey da taş­ra si­ya­se­ti­dir. (Bu­ra­da­ki “taş­ra­”yı, olum­suz­la­yı­cı bir un­sur ola­rak de­ğil, me­kân ifa­de­si ola­rak kul­la­nı­yo­rum.) Yu­ka­rı­da­ki “ay­dı­n” kav­ra­mı­na, taş­ra söz ko­nu­su ol­du­ğun­da “ir­fan sa­hi­bi in­san­la­r” da da­hil olur. Çün­kü taş­ra, sa­de­ce epis­te­mo­lo­jik bil­gi­nin ege­men ol­du­ğu yer de­ğil, top­lum­sal süz­geç­ten ge­çe­rek gel­miş olan bil­gi, sez­gi ve tec­rü­be­le­rin de bi­re­yi ve top­lu­mu zen­gin­leş­ti­rip şe­kil­len­dir­di­ği bir me­kân­dır.  
Bu üç un­sur; ya­ni, ay­dın­la­rı ir­fan sa­hip­le­ri ve si­ya­set­çi bir ara­da ol­du­ğu za­man, “top­lum­sal do­ku bir­lik­le­ri­” sağ­lan­mış olur ve böy­le bir ya­pı­ya da­ya­nan sos­yal ha­re­ket­ler her za­man ba­şa­rı­ya ulaş­mış­lar­dır.

Ge­çen Sa­lı ak­şa­mı, Muğ­la böy­le bir bir­lik­te­li­ğe şa­hit ol­du.

Ma­ni­sa mil­let­ve­ki­li Doç. Dr. Sel­çuk Öz­dağ ve Ak Par­ti Muğ­la mil­let­ve­ki­li ada­yı Yel­da E. Gök­can, Muğ­la­’da ika­met eden 100 ka­dar ay­dın­la bir ara­ya gel­di. Aka­de­mis­yen ay­dın­lar, Öz­dağ ile Muğ­la­’da me­sa­i ar­ka­daş­lı­ğı da yap­mış olan ay­dın­lar­dı. Şe­hir­den ka­na­at ön­de­ri özel­li­ği gös­te­ren­le­rin de ka­tıl­dı­ğı ye­mek­te, Tür­ki­ye ve Muğ­la ile il­gi­li en­di­şe­le­ri olan ve bu­nu sa­de­ce en­di­şe ola­rak bı­rak­ma­yıp, ha­ya­ta ge­çi­ri­le­bi­le­cek pro­je­ler ha­lin­de de plan­la­yan ay­dın­lar var­dı. 

Top­lan­tı­nın ko­nuş­ma dü­zen­le­me­si­ni, fa­kir ben­de­niz yap­tım. (O ak­şam o top­lan­tı­da, ben­de­niz, Sel­çuk Öz­dağ ve Prof. Dr. Ali Os­man Gün­do­ğa­n’­ın bi­rer ko­nuş­ma yap­ma­la­rı; top­lan­tı­ya Vah­det ga­ze­te­si ağır­lı­ğı da ver­me­di de­ğil.) Frak­si­yon far­kı gö­zet­me­den ama dü­şün­ce te­me­li yer­li­lik olan her­ke­se açık olan bu top­lan­tı­da, Muğ­la­’nın de­ğer­li ya­tı­rım­cı­la­rın­dan ama ay­nı za­man­da si­ya­si tec­rü­be­si olan bir ka­na­at ön­de­ri olan Ha­ya­ti Ni­za­moğ­lu, bir ko­nuş­ma yap­tı. Ar­ka­sın­dan, ga­ze­te­ci Öz­can Öz­gür, genç aka­de­mis­yen­ler­den Doç. Dr. Ad­nan Çe­vik, Prof. Dr. Ali Os­man Gün­do­ğan, Mil­let­ve­ki­li ada­yı Yel­da E. Gök­can ve Ma­ni­sa mil­let­ve­ki­li Doç. Dr. Sel­çuk Öz­dağ bi­rer ko­nuş­ma yap­tı­lar. Top­lan­tı, emek­li müf- ­tü­le­ri­miz­den İl­han Ar­mut­çu­oğ­lu­’nun dua­sı ile so­na er­di.

Bu top­lan­tı­yı ni­ye an­lat­tım?

Ya­zı­mın ba­şın­da da de­di­ğim gi­bi, si­ya­set­çi­ler, ay­dın­lar­la ve ir­fan sa­hi­bi in­san­lar­la be­ra­ber olur­lar­sa, o top­lum­da sos­yal den­ge­ler çok da­ha ra­hat olu­şur. O ak­şam o top­lan­tı­ya ka­tı­lan hiç­bir ay­dı­nın ve ir­fan sa­hi­bi­nin si­ya­set­ten bi­rey­sel ola­rak bir bek­len­ti­si yok­tu.  On­la­rın tek dü­şün­ce­le­ri var­dı: Bu ül­ke­nin re­fa­hı ve ge­le­ce­ğin Tür­ki­ye­’si­nin bir dün­ya dev­le­ti gü­cü­ne ka­vuş­ma­sı.  Si­ya­se­tin de or­ta­ya çı­kış ama­cı ay­nı ol­du­ğun­dan, Muğ­la­’da­ki bir grup ay­dın, dü­şün­dük­le­ri­nin ve üret­tik­le­ri­nin si­ya­set­te akis bul­ma­sı için bir ara­ya gel­di ve ko­nuş­tu o ak­şam.

Gö­nül is­ter ki, bu Muğ­la mo­de­li, bü­tün Tür­ki­ye­’de uy­gu­la­nır ve has­bi bir şe­kil­de dü­şü­nen in­san­lar, hiç­bir çı­kar bek­len­ti­si ol­ma­dan, si­ya­se­te doğ­ru­dan et­ki­de bu­lu­nur­lar. Bu ya­zı­yı, iş­te bu gü­zel ör­ne­ğin bü­tün Tür­ki­ye­’ye ya­yıl­ma­sı öz­le­miy­le yaz­dım.