Ölüm, dünyann terk edilişi, yalvarş ve yakarşlarn son noktas ve veda ediş… diye tarif edilebilir. Diğer bir tarifi ise; biçilen bir ömrün hayatta kalma mücadelesine son veriş. Dinlenme, huzura ve istirahata çekilme diye de tarif edilir. Hangi şekilde alglanrsa alglansn bu geçiş zor ve zdrapldr. Bütün bir ömrün muhasebesinin birkaç saniyeye sğdrlmas düşünülürse, altndan kalklmaz ağrlğn hissedersin. Gelmiş ve geçmiş günahlar affedilmiş iki cihan güneşinin bile alnndan terler boşaldğn düşününce vahametinin ne kadar yüksek olduğu hissedilir.
Elli üç senelik hayat arkadaşmn zdraplarna şahit oldum. Böbreklerinin iflas ettiği, nefeslerinin kifayet etmediği anlarda:
“Allah’m emanetini al!” diye yalvarşna tank oldum. Bu çaresizlik içinde bana dönerek:
- Bana yardm etmiyorsun! Diyen bakşlarn hissediyorsun. Gözlerin doluyor, yüreğin ağzna geliyor. Onun çektiği zdraba dayanamyor, ellerini açyor:
- Yerlerin göklerin yaratcs, Rahman ve Rahim olan Allahm! Şifâ ismin hürmetine iki iyilikten birini ver. Sabah namaz kap çalyor. Giydirip kuşatyor, diyalize gönderiyorsun. İki saat sonra:
“Gelin aln!”
Haberi geliyor. Elli üç senelik hayat iki kelimeye sğyor: “Gelin, aln! Bitmez ve bitmeyeceğini sanan ömrün son noktas iki kelime: “Gelin, aln!”
Gidildi, alnd. Ebedi istirahatna teslim edildi. Gelinen yere dönüldü.
Allah rahmet etsin. Okuyucum da bir Fatiha lutfetsin.
Allah böyle kanun koymuş, biz de uyuyoruz. Hiç ölmeyecek gibi dünyaya, yarn ölecekmiş gibi ahirete hazrlanyoruz. Sevsek de sevmesek de bu dünyay brakyoruz. Ölenlere rahmet, kalanlara iyi imtihanlar diliyorsun. “Ölenlerinizi hayrla annz” hadisini rehber kabul ediyor, hepsine Allah’tan rahmet diliyorum.
Cenazem dolaysyla; taziyelerini bildiren bütün Müslümanlara teşekkür ediyorum. Bir gün bizim de gideceğimizi unutmayalm.