‘İlim meclisleri’; edeb, tevâzu, mahviyet, nezâket, zarâfet meclisleridir.

Bunun için Efendimiz, “cennet bahçeleri” demiştir bu meclislere.

Cennet bahçelerinde didişme, tahakküm, istibdat, sûizan, kavga olur mu!

Atâlet, tembellik, kibir, gösteriş yakışır mı Cennet bahçelerine?

İlim meclislerinde daima ‘yeniden başlarsınız’ seyahate.

Yeniden doğmuş gibi olursunuz her hakikat, kalbinizde taptaze ‘iman’ pırıltısına dönüştükçe.

Hakîkatleri keşfettikçe, ne kadar çok ‘bilinmeyen’ olduğunu görür; ‘Bilen’i tanıdıkça ‘bilmeyen’ sıfatınızı daha ziyade fark eder, bunu fark ettikçe, Alîm (ilmi her şeyi kuşatan) Celâl sâhibi Yaratıcı’nın sonsuz ilmini tefekkürle sermest olursunuz.

Tefekkürünüz, tezekkürle (hatırlamakla) muhkem bir kale gibi imar eder ruhunuzu.

Tereddütler, nizâlar, tenâkuzlar, paradokslar kaybolur, gider!

Derûnî âleminizdeki fırtınalar diner, sükûnet ve huzur tüm zerrelerinize yayılır...

Hikmet, böyle yakınlaştırır kendini ‘tâlipli’ ‘talebe’ye işte.

‘Çokça hayırlar’ sağanak gibi yağar samimiyetle ilmin merdivenlerinde tırmanan talebenin semâsına...

Sîmasında Rahmet’in izi görünür, izzeti okunur...

Mâsivâyı kendisine yabancılaştıracak kadar, marifetin lezzeti, sinesine siner talebenin.

İlimlerin şâhı da azizi de ‘marifet ilmi’dir onun için.

İnsanın kemâli de cemâli de ‘marifet ilmi’ndedir onun için.

Bütün ilimlerin başlangıcı da nokta-i müntehası da ‘marifet ilmi’dir onun için.

Bu ilmin tahsil edildiği mekteptir İrfan Mektebi.

Her evin bir İrfan Mektebi olması arzu edilir onun için.

İrfan Mektebi’nde üç büyük küllî muarrif (tarif edici) olan ‘Peygamber Efendimiz (asm)’, ‘Kur’ân’ ve ‘kâinat’tan dersler alınır ve çıkartılırken gaye ve hedef âşikârdır: Marifetullah.

Zihin, marifetle meşgul oldukça, irade ibadetullaha meyleder; kalp, muhabbetullah ile atar. İşte vicdan terazisi ancak bu şekilde doğru tartar.

Bu mektepte tüm mürekkep nehirleri aynı marifet denizine akar.

Kalemler, kelimeler, kelâmlar marifete hizmet eder.

Bitmek tükenmek bilmeyen okuma ve yazma aşkı ve iştiyakı, vicdanı tamir, iz’anı tahkim etmek içindir; nefsi tatmin, aklı tazim etmek için değil!

İlim talebeleri, en nadide varlıklardır onun için.

İlim talebesi olmak; ilme tâlip, hikmete râm, hakikate hizmetkâr olmak hepimizin arzusudur onun için.

Bir elimizde dua ve tevekkül, diğer elimizde tevbe ve istiğfarla.

Hayra meyletmek, şerden menetmek için.

Aslımızı ve asrımızı...

Nefsimizi ve neslimizi...