Serdar Arseven

Serdar Arseven

Bir anne ağlıyor!..

Bir anne ağlıyor!..

Mevlîd…

Ahmed-i Mahmud-u Muhammed Mustafa (s.a.s.) Efendimizin teşriflerinin yıl dönümü.

 … 

Sana (c.c.) yalvarıyoruz. 

Bu Mevlîd’i bize Mevlîd eyle.

Doğalım bu gece!

Bir hanımefendi, canlı yayında misafirimdi.

Bir saat boyunca sakince anlattı, anlattı, anlattı…

Gözlerinde yaş donmuş, beklemekten ve daha ziyade belirsizlikten yorulmuş, çocukları olmasa her şeyi ama her şeyi bırakacak belki…

O hâl ile konuştu.

Süre bittiğinde ve son sözlere geldiğinde…

Kameraya baktı ve….

“Ey kardeşlerim, dua, dua, dua!” dedi.

“Sizlerden ne para, ne pul, ne mevki ne makam isterim.

Sizlerden bu mübarek gecede sadece dua isterim.

Dua edin, Allah aşkına!” 

Dua edin…

Dua, yalnızca dua!..

İki çocuğu var, biri kız.

Aslında 6 yaşında lâkin, o bunu asla kabul etmiyor…

“Bire gidiyorum, okumayı da biliyorum. Ben nasıl 6 yaşında olurum ki!” diyor.

İlle de 7!..

Öteki erkek, 12 yaşında…

Çok öfkeli, “Babama bunu yapanları” diyor…

“Bunu yapanları var ya…

Bunu yapanları…

Bir gün, yani büyüyünce, fena yapacağım!.. Hepsini döveceğim! Biraz daha ‘büyüyüm’ anne… O vakte kadar ağlama anne!..”

Ağlama anne!..

Annenin omuzlarında bir dünya yük…

Ve yapayalnız!..

Öyle bir hissi var;

“Benim beyim” diyor, “Ünlü bir sanatçı ya da gazeteci olsaydı, yer yerinden oynamıştı!..”

Doğru…

Bir Bülent Ersoy hafiften bayıldı da dünya ayağa kalktı!..

Diva, Diva ne oldu sana!..

Alâka fevkalade, 

hatta fevkaladenin de fevkinde!..

Tam 511 gün…

Bugün, yani bu yazının neşredildiği gün, tam 511 gün.

Arzu Kadumi, tam 511 gündür kocasını arıyor!

Suriye’de görevini yaparken ortadan kaybedilen meslektaşımız Başar Fehmi Kadumi’yi gece gündüz arıyor!..

Hayatta mı, öldü mü?..

Çocukları “bazen” soruyor, o bir şey diyemiyor.

Esad garanti bilir de akıbetini, kimse öğrenemiyor!..

Arzu Kadumi bir anne…

Bugüne kadar ulaştığı ipuçları kocasının hayatta olduğunu düşündürüyor ona…

Öyle tahmin ediyor ve elbet öyle olmasını diliyor.

Yazık!..

Dünya ayağa kalkmalıydı. 

Türkiye hiç oturmamalıydı.

Zira biliyorum ki, bir “ünlü” gazeteci olsaydı Vadi’den veya Etiler’den…

Hep birlikte oynatırdık yeri zemininden!..

Beddua etmiyor kimseye Arzu Kadumi.

Sadece “Dua!..”

Sadece “Dua!..”

Bu gece mübarek gece.

Dua, dua!..

Önceki ve Sonraki Yazılar
Serdar Arseven Arşivi