Ta­rih­te “Ça­nak­ka­le Sa­vaş­la­rı­” di­ye ge­çi­yor... Hem ka­ra sa­va­şı, hem de de­niz sa­va­şı­nı bir­lik­te dü­şün­dür­mek için bu tanımı yapan savaş ta­rih­çi­le­ri, Ça­nak­ka­le Sa­vaş­la­rı­’nı, in­san gü­cü­nün, ha­ya­tı­nın ve ce­sa­re­ti­nin en et­ki­li olduğu “son sa­va­ş” ola­rak ni­te­ler­ler. Dü­şü­ne­bi­li­yor mu­su­nuz? İn­san­la­rın 10 sa­ni­ye son­ra öle­cek­le­rin­den emin ol­ma­la­rı­na rağ­men, si­per­le­rin­den ce­sa­ret­le çı­kıp koş­ma­ya baş­lı­yor­lar ve ha­yat­la­rı­nı ora­cık­ta kay­be­di­yor­lar! Müt­hiş bir şe­ca­at ve fe­da­kâr­lık; ke­li­me­ler­le an­la­tı­la­cak cins­ten de­ğil! Bu­nun için­dir ki “Ça­nak­ka­le Za­fe­ri­” hiç­bir za­man “tam ola­ra­k” an­la­şı­la­bi­le­ce­ği­ni ve “tam ola­ra­k” an­la­tı­la­ma­ya­ca­ğı­nı dü­şü­nü­yo­rum. Bel­ki bun­dan do­la­yı eş­siz ve em­sal­siz tas­vir­le­rin ada­mı mer­hum Meh­met Akif Er­soy Ça­nak­ka­le Ru­hu­nu “la­yı­kıy­la­” an­la­yan ve an­la­tan tek ki­şi..! 

Bu top­rak­lar uğ­run­da bu top­ra­ğın in­san­la­rı­nın ver­di­ği ilk sa­vaş da de­ğil, la­kin bir mil­le­tin onu­ru, na­mu­su ve ba­ğım­sız­lı­ğı uğ­ru­na, on­ca yok­luk­lar içe­ri­sin­de, gö­zü­nü kırp­ma­dan tat­lı ca­nın­dan vaz­ge­çe­rek em­per­ya­liz­me kar­şı ver­di­ği “en bü­yü­k” sa­vaş­lar­dan bi­ri­si­di­r… Dün­ya­da eşi ben­ze­ri gö­rül­me­miş çe­tin ve kan­lı bir sa­va­şa sah­ne olan, top­ra­ğın her zer­re­si­nin şe­hit kan­la­rıy­la su­lan­dı­ğı, met­re ka­re­ye tam al­tı bin mer­mi­nin düş­tü­ğü bu müt­hiş des­tan, ke­sin­lik­le tak­vim yap­ra­ğın­da bir gü­nün ka­lı­bı­na sığ­dı­rı­la­cak ka­dar kü­çük bir za­man di­li­min­den iba­ret de­ğil­dir! 

Bu em­sal­sin za­fe­rin şe­ref pa­yı; “Ya is­tik­lal! Ya ölüm! ” yol ay­rı­mı­na ge­lin­di­ğin­de, “Ger­çek­ten İna­nı­yor­sa­nız Üs­tün­sü­nüz!” ila­hi il­ke­si­ni ken­di üzer­le­rin­de la­yı­kıy­la so­mut­laş­tı­ra­bi­len aziz Türk mil­le­ti­nin­dir. ­Bu des­tan­sı za­fe­rin 100.yıl­dö­nü­mü ve­si­le­siy­le; biz­le­re hür, müs­ta­kil, te­miz ve kut­lu bir va­tan tes­lim eden tüm şe­hit­le­ri­mi­zi hür­met­le yâd edi­yor, min­net ve şük­ran­la­rı­mı su­nu­yo­rum.

Hü­la­sa,

Ba­nak­ka­le Za­fe­ri; kan­la­rıy­la uğ­run­da mü­ca­de­le ver­dik­le­ri top­rak­la­rı su­la­yan ve bu top­rak­lar üze­rin­de çök­mek­te olan bir dev­let­ten “Ye­ni bir Tür­ki­ye­” ye­şer­ten­le­rin ese­ri­dir! Ya­ni an­la­ya­ca­ğı­nız bu coğ­raf­ya­da eğer ‘Ye­ni Tür­ki­ye­” ku­ru­la­cak­sa; mü­za­ke­re ma­sa­la­rın­da de­ğil, an­cak ad­sız bir me­zar ol­ma­yı ter­cih eden­le­rin müt­hiş fe­da­kâr­lık­la­rı üze­ri­ne ku­ru­la­bi­lir! ­Bil­has­sa; geç­miş­ten bu­gü­ne ka­dar ül­ke­nin mu­kad­de­ra­tı ve hür­ri­ye­ti için mü­ca­de­le ve­ri­len her yer­de ko­yun ko­yu­na top­ra­ğa düş­müş yüz bin­ler­ce kar­deş Türk ve Kürt şe­hi­din ha­tı­ra­sı­nı, eli kan­lı “Te­rör Ör­gü­tü­”y­le bir tu­ta­rak sah­te ba­rış sü­reç­le­ri yü­rü­ten­ler ve ege­men­lik hak­la­rı­mı­za ağır ha­sar­lar ve­ren­ler için “Ça­nak­ka­le Za­fe­ri­” de­rin an­lam­lar yük­lü­dür! ­He­le; va­tan sa­vun­ma­sı için şe­hit olan­la­rı “bir hiç uğ­ru­na öle­n” ola­rak ni­te­le­yen­ler, “a­na­lar ağ­la­ma­sı­n” ve “ar­tık şe­hit ce­na­ze­si gel­mi­yo­r” sığ an­la­yı­şıy­la mü­ca­de­le ve mü­ca­he­de ru­hu­nu as­kı­ya alan­lar, kar­nın­da baş­ka he­sap­lar ta­şı­yan ve bu ül­ke­ye sa­de­ce nü­fus cüz­da­nıy­la bağ­lı koz­mo­po­lit zih­ni­yet­ler için “Ça­nak­ka­le Za­fe­ri­” içe­ri­sin­de müt­hiş ib­ret­ler mev­cut­tur! 

Has­sa­ten bu müt­hiş za­fer; öl­müş ec­da­dı­mı­zın, do­ğa­cak ah­fa­dı­mı­zın ve ta­ri­hi­mi­zin bi­zim üze­ri­miz­de hak­kı ol­du­ğu­nu dü­şü­nen her­kes için, içe­ri­sin­de çok mü­him ders­ler ba­rın­dı­ran ha­ri­ka bir ör­nek­tir.