Dört çocuk babası bir beyim. Büyük kızım üniversite üçüncü sınıfta okuyor. Ama küçüklüğünden beri kendine güveni yok ve her şeyden etkilenen biri. İki seneden beri de okulu bırakmaya karar veriyor ve bu konuda sürekli yakınmalarda bulunuyor. Kendi tercih ettiği bir bölümde okuyor ve okulunu bitirince de iyi bir yere gelecek. Ama o şu günlerde bunları hiç hesap etmiyor ve sürekli okulu bırakma hayalleri kuruyor. Bu konuda uyardığımız zaman da "Beni anlamıyorsunuz, ben çok mutsuzum okulu sevmiyorum" türünden yakınmalarda bulunuyor. Onu bir psikoloğa götürmek istedik kabul etmedi. İçine kapanık biri olduğu için sorununu da tam olarak anlayamıyoruz. Zaten bizimle hiçbir şeyini paylaşmaz o yüzden ona yardımcı olamıyoruz. Geçenlerde annesi günlüğünü bulmuş ve günlükte "Hayatımı mahvetti, onu affetmeyeceğim" türünden ibareler varmış. Bunu tam olarak çözemedik ama onun okulunu bitirmesini ve mesleğini eline almasını istiyoruz. Bu konuda neler yapabiliriz? Z. Ş

Sorun nereden kaynaklanıyor ?

İfadelerinizden anladığıma göre, kızınız ikinci yıldan sonra okula gitmek istememeye ve bunun için de çeşitli bahaneler uydurmaya başlamış. Acaba bu dönem ne oldu, hayatında ne gibi bir değişim meydana geldi de okulla ilgili sorunlar yaşamaya başladı? Öncelikle bunun tanımlanması ve okula gitmek istememe nedeninin bilinmesi gerekir. Eğer sorunun sebebini anlarsanız çözümüne daha rahat ulaşırsınız... Kızınızın günlüğünde ifade ettiği ibareler de bu dönem bir sorununun olduğunu anlatır gibi görülüyor... Öncelikle bunu öğrenmenizi ve buradaki sorunu ortadan kaldırmanızı tavsiye ederim. Kızınızın öteden beri içine kapanık ve sakin bir yapısının olduğunu söylüyorsunuz, biraz da buna bağlı olarak sorunlarını içine gömüyor ve kimseye bir şey anlatmadan başaçıkmaya çalışıyor olabilir. Bunun için, öncelikle onu bir psikiyatriste gitmesi yönünde ikna etmeye çalışın. Bununla beraber kızınızın yakın olduğu biriyle ya da onunla rahat iletişim kurabilecek bir yakınızla görüştürerek kendini ifade etmesini ve yaşadığı zorlukları aktarmasını sağlayabilirsiniz. Zaman zaman kendisini anlamadığınızı ifade ettiğini ve çok mutsuz olduğunu okulu sevmediğini belirttiğini söylüyorsunuz. Böyle zamanlarda, kendisine nasıl davranılmasını istediğini ve beklentilerini sorabilirsiniz. Mutsuzluğunun kaynağını kendisiyle paylaşabileceğinizi ve ona sorunlarını ifade ettiği takdirde yardımcı olabileceğinizi belirtebilirsiniz. Kızınızın size her şeyi rahatça ifade edebilmesi için, onu eleştirmeyeceğinizden, kızıp öfkelenmeyeceğinizden ve kendisini anlayabileceğinizden emin olması gerekir. Onunla bu tarzda bir iletişim kurarsanız sorununu açabilir ve yardımcı olabilirsiniz. Ancak kızınızın size ifade ettiği sorun ne olursa olsun yardımcı olmaya, eleştirmemeye çalışın ve gerçekten onu anladığınızı hissettirin.

Onunla vakit geçiremiyorum
30 yaşında memur bir anneyim. Dört yaşında bir oğlum var ve işe giderken onu anneme bırakıyorum. Arasıra da babaannesi bakıyor ama kendim yeterince vakit ayıramıyorum. İşten geldiğimde onunla ilgilenmeye çalışıyorum ama çocuk bana biraz soğuk davranıyor ve ne yaparsam yapayım istediğim şekilde bir iletişim kuramıyorum. Bu yaz yıllık iznimde onun istediği bir yere gittim ve tatilde daha yakından ilgilenmeye çalıştım ama o sürekli annaanneyi istedi ve telefonla arayıp onu yanına çağırdı. Ekonomik nedenlere bağlı olarak çalışmak zorundayım ama çocuğuma yeterince vakit ayıramadığım için üzülüyorum. Acaba ileride benden uzaklaşır mı ya da benimle arasında sorunlar çıkar mı? Bu konuda bir sorun yaşamamak için neler yapabilirim? N. K

İletişimde kalite önemli

Çalışan annelerin çoğu çocuklarıyla yeterince vakit geçirememekten yakınırlar. Elbette annenin belli bir döneme kadar çocuğuyla birlikte olması ve onun bakımıyla yakından ilgilenmesi çocuk açısından önemli bir kazançtır. Ama ekonomik sorunlar, içinde bulunduğumuz hayat şartları çoğu zaman buna elvermiyor. Böyle durumlarda da, mümkünse sizin de yaptığınız gibi çocuğun birinci derecede yakınlarından birisi onun bakımını üstlenmelidir. Burada elbette çocuk kendisiyle tüm gün vakit geçiren ve onun bakımını üstlenen kişiye özel bir ilgi ve yakınlık besleyecektir. Ama siz de onunla kurduğunuz ilişkilerinizde nitelikli vakit geçirmeye çalışın. Vaktin ne kadar olduğundan ziyade dolu dolu geçmesi ve çocuğun beklentilerine cevap vermesi önemlidir. Bunun için işten geldiğinizde ve hafta sonları ona vakit ayırmaya çalışın ve birlikte vakit geçirmeye özen gösterin. Ona "Şu saatleri senin için ayırdım senin için ne yapmamı istersin" türünden sorular sorun ve birlikte geçirdiğiniz süre içinde onunla konuşun duygularını aktarmasını sağlayan, onu sevdiğinizi ve değer verdiğinizi hissettirin. Ayrıca çocuk gün içinde kendisine vakit ayıramadığınızdan şikayet ediyorsa çalışma nedeninizi onun anlayacağı tarzda izah edin. Rahat olun ona imkanlarınız dahilinde vakit ayırdığınız ve onunla geçirdiğiniz vaktin içini doldurduğunuz sürece bir sorun yaşamazsınız.