45 yaşında bir bayanım. Elli yaşındaki ablamla birlikte yaşıyorum. Ablam hiç evlenmemiş bir bayan ve gerçekten çok pis biri. Ne üstüne başına dikkat eder ne de yaşadığı yere. Onunla yemek yemekten iğreniyorum, üstüne döküyor ağzını şapurdatıyor, yemekte burnunu filan siliyor. Ona rahatsızlığımı anlatıyorum, benimle kavga ediyor, hiç laftan anlamıyor. Ablamı tek başına bırakamam ama onunla yaşamak da benim için işkence. Ne yapacağımı bilemiyorum, bana neler tavsiye edersiniz? S. A.

Sınanıyoruz

İfadenizden anladığıma göre, bir yandan ablanızın davranışlarına katlanamıyor ve bir çıkış yolu arıyorsunuz diğer yandan da onu incitmeden sorunu çözmeye gayret ediyorsunuz. Bu gerçekten zor bir durum. Fakat bizler kimimiz ailemizle, kimimiz çocuklarımızla, kimimiz sağlığımızla... sınanıyoruz. Bunun bir imtihan olduğuna inanarak ablanızla yeniden konuşabilirsiniz. Anladığım kadarıyla konuşsanız da rahatsız olduğunuz noktalarda bir değişim göstermiyor... Bu durumda siz rahatsızlığınızı tekrar tekrar görüşün ve "ona yardımcı olmak istediğinizi ve birlikte yaşamaktan memnuniyet duyduğunuzu fakat, bazı durumların kendinizi çok rahatsız ettiğini bu konuda biraz daha dikkatli olursa her ikiniz için de daha iyi olacağını" ifade edin.

Bazen, rahatsız olduğumuz şeyi karşımızdaki kişiye anlatmakta zorlanırız. Böyle zamanlarda sorunun içinden çıkamaz ve kendimizi değiştirmeye ve olayı olduğu gibi kabullenmeye çalışırız. Ama bu bizi çok yorar... Anladığıma göre siz de aynı şekilde yoruluyorsunuz ama umarım sorununuz bu noktadan sonra çözüme ulaşır...
Babamı kıramıyorum

Bu yıl lise son sınıftayım. Sınava hazırlanıyorum. Sizinle bir sorunumu paylaşmak istiyorum umarım bana yardımcı olursunuz. Babam mühendis ve benim de mühendis olmamı istiyor. Sırf bu yüzden hiç istemediğim halde beni matematik bölümüne teşvik etti. Ama ben bölümü hiç sevmedim çünkü sosyal dersleri seviyorum ve sosyal derslerde daha başarılıyım. Ben eğitimci olmak istiyorum o beni mühendis olmaya zorluyor... Onu kırmadan nasıl ikna edebilirim? F. Ş.

Herkes sevdiği işi yapmak ister

Babalarımız her zaman bizim iyiliğimizi isterler ve bunun için çoğu zaman bizim yerimize karar vermeye kalkarlar. Ama bizler hayatımızla ilgili kararları verirken ilgi alanlarımızı ve beklentilerimizi dikkate alırız. Meslek seçimi de bu anlamda ilgi alanımıza ve yeteneklerimize uygun alanlarda olmalıdır. Bunun için, ebeveynler çocuklarına anlayış göstermeli ve onların meslek seçimine saygı göstermelidirler.

Anladığıma göre, istemediğiniz halde babanızın gönlünü almak için matematik bölümünde okumuşsunuz. Oysa ilgi duyduğunuz sosyal bölümde okusaydınız daha başarılı olabilirdiniz de. Sana bu konuyu babanla konuşmanı tavsiye ederim. Bunun için babana kararlarına saygı duyduğunu fakat istemediğin ve yeteneklerinle örtüşmeyen bir bölümde okuduğun takdirde başarısız olabileceğini ifade edebilirsin.

Her insan sevdiği işte daha başarılı olur. Senin de ilgi duyduğun ve sevdiğin bir mesleği seçme hakkın var...