Kendimi yalnız hissediyorum

Selamün Aleyküm Fatma abla, Ben 23 yasındayım, Milli Gazete'den yazılarınızı okuyorum sorunumuzu size danışmak istedim. Fransa'da yaşıyorum bundan 5 yıl önce ailemle Fransa'ya geldim, alışmakta çok zorlandım depresyon nedir bilmiyorum ama kendimi depresyonda zannediyordum ve bu sıkıntılı günleri yaşarken kuzenimle nişanlandım. 1 sene nişanlı kaldık. Sanki dünya değişmişti benim için. Çok mutluydum evlenince de böyle olacak zannediyordum ama olmadı. Evlendikten bir zaman sonra ben çeşitli sıkıntılar yaşamaya başladım. Doktora gitmek istiyorum ama dil bilmediğim için gidemiyorum. Bir buçuk senedir evliyim. Eşimi seviyorum, ailesiyle bir sorunum yok ama ben onlarla beraber yasamak istemiyorum. Fakat eşim ailemden ayrılmam diyor. Şimdi ailesiyle beraber yasıyoruz ve ben bundan rahatsız oluyorum. Özgür olmak istiyorum nasıl olacak bilmiyorum, dil bilmiyorum, eğitimim yok, Türkiye'de sadece ilk okulu okudum bazen aileme çok kızıyorum, iyi bir eğitim alamadığım için inanın Türkçeyi bile doğru düzgün konuşamıyorum. Arkadaş çevrem yok insanlara güvenemiyorum kendimi çok yalnız çok kötü hissediyorum... S.E.

Kendine ait bir evin olsun istiyorsun

Kayınvalide gelin sorunlarıyla ilgili çeşitli illerimizden mektuplar alıyoruz. Ancak onlar daha ziyade, anlaşamadıklarını, baskı altında olduklarını ve sürekli kavga ettiklerini ifade ediyorlar. Oysa sen ne eşinle ne de eşinin ailesiyle bir sorununun olmadığını sadece özgür olmak istediğini belirtiyorsun. Peki ama özgürlük deyince neyi kastediyorsun? Dışarı çıkıp gezmeyi mi? Sosyal faaliyetlere katılmayı mı? Arkadaşlarınla sohbet etmeyi mi? Alış veriş yapmayı mı? Sanırım bütün bunların ötesinde kendine ait bir evin olsun istiyorsun. Bu en doğal hakkın. Ama bazen hayat bizim istediğimiz gibi olmuyor canım kardeşim. Peki şu anda sahip olduğun şartlar dahilinde kendine bir özgürlük alanı çizemez misin? Bence çizebilirsin... Yani mademki eşinin ailesiyle bir sorunun yok, o halde kendine ait bir evin olmasa da mevcut şartlar içinde özgürlüğünü yaşamaya gayret edebilirsin...

Düşüncelerimiz hislerimizi ve duygularımızı etkiler ve yönlendirir. Eğer kalabalık bir ailede yaşamayı felaket olarak düşünürsen burada yaşadığın her şeyi katlanılmaz olarak görebilirsin. Ama bunun avantajları da var diye düşünürsen sıkıntıların ortadan kalkabilir. Ayrıca yaşın daha çok genç, yaşadığın şehirde katılabileceğin eğitim çalışmaları, kurslar varsa değerlendirerek kendini geliştirebilirsin. Vaktinin bir kısmını dil öğrenmeye ayırabilirsin.... Selam ve dua ile

Uyum sağlayamıyorum

Altı aylık evli bir bayanım. İstanbul çok büyük bir şehir. Buraya hiç alışamadım. Kendimi eve kapatıyorum eşim gelinceye kadar hayattan kopuyorum. Eşimden sevgi ve ilgi bekliyorum o da yemeğini yiyip yatıyor. Ailem Mersin'de yaşıyor ben de orada doğdum ve orada büyüdüm. Alışırım sanıyordum ama İstanbul'a alışamadım. Bir de yalnızım akrabalarımdan ailemden uzağım. Hiç arkadaşım yok, komşularımla pek görüşemiyorum, çekiniyorum. Evde kendimi dizilere verdim, televizyon seyrediyor ve uyuyorum. Elimde olmadan ağlıyorum, hiçbir şeyden keyif alamıyorum, bana neler tavsiye edersiniz? N.B.

Adapte olmakta zorlanıyorsunuz

Alıştığımız mekandan arkadaş grubundan uzaklaştığımızda kendimizi kötü hissederiz. Çünkü bu kimselerle paylaşımlarımız vardır. Alıştığımız bildiğimiz yerdir burası...Diğer yandan hayatımıza giren her yeni şey bir alışma ve adapte olma sürecini de beraberinde getirir. Yeni arkadaşlar, yeni iş yeri, yeni şehir ya da hastalıklar, evlilikler...Her başlangıç bir adaptasyon sürecine tabidir. Bu nedenle yaşadığınız durumun doğal bir süreç olduğunu düşünüyorum. Yani doğduğunuz şehirden, ailenizden ve arkadaş çevrenizden uzaklaşarak uzak bir şehre geldiniz. Bir süre sonra bu şehirde de arkadaşlarınız olacak ve yaşadığınız sorunlar kendiliğinden ortadan kalkacaktır. Ancak bunun için kendi çabalarınızın da büyük önemi vardır. Her şeyden önce işe, komşularınızla tanışarak başlayabilirsiniz. Ayrıca sosyal faaliyetlere katılabilir, yeni arkadaşlar edinebilir ve vaktinizi daha iyi nasıl geçirebileceğiniz konusunda kararlar alabilirsiniz. Anladığıma göre yaşadığınız süreçte büyük zorluklar yaşadınız. Bu sorunlara bağlı olarak bir depresyon gelişmiş olabilir diye düşünüyorum. Bunu anlayabilmek için hiç vakit kaybetmeden bir psikiyatriste giderek yardım alabilirsiniz...