Süleyman Demirel'in Dışişleri Bakanı, diye anılan İhsan Sabri Çağlayangil'in (1908-1993) anılarında ilginç bir bölüm vardır.
"Tito viski severdi. Sabahleyin saat onda içmeye başlardı. Ve Chivas Regal viskisine düşkündü" diye başlıyor... Devamı şöyle:
"Ben devlet başkanlarının adetlerini öğrenir, ilişkilerde bunları cevaplamaya çalışırdım.
Diyetleri mi var, perhizleri mi var, onlar benim için mühimdi.
"Tito'nun da odasına bol miktarda Chivas Regal viskisi koydururdum." ("Anılarım", der. Tanju Cılızoğlu) Eğer "Siyaset, savaşın başka araçlarla sürdürülmesi" ise (Michel Foucault)... Siyasetin parçası olan diplomatik ilişkilerde de, şiddet içerenler hariç, hemen her türlü araç kullanılır.
Burada Çağlayangil'in, Yugoslavya Devlet Başkanı Mareşal Tito ile samimi bir diyalog kurarak anlaşmaya varmak için Chivas Regal'i bir "aracı" olarak kullandığını görüyoruz.
Eğer alkollü içkiler dozunda içilirse, insanlar arasındaki iletişimin gelişmesine ve hoşça vakit geçirmeye yarar.
Fazlası ise tam tersine, diyalogu bozar, hatta gönülleri kırar. (Formül belli: "Azı karar, çoğu zarar.")
***

Sabah yazarı ve Şamdan Plus dergisinin Yayın Yönetmeni Bülent Cankurt'un organize ettiği Chivas Regal gecesi, hafta içinde Cipriani restoranda yapıldı.
Toplantının esprisi, otuz kadar "şövalyenin" (burada kastedilen "erkekler" oluyor), kadınların olmadığı bir ortamda, viskilerini yudumlayıp sohbet etmeleriydi.
Biliyorsunuz ben malt viskileri, özellikle de "füme" olanları tercih ederim. Ama harman viskilerde İskoçya kökenli Chivas, elbette önemli bir yere sahiptir.
Sadece benim için değil, dünyada böyle. Verilere baktım, 2002 ile 2008 yılları arasında satışı yüzde 60 artmış.
O gece epey sohbet edildi. Neler konuşulduğunu yazmayayım. Çünkü bazı arkadaşlar "lütfen aramızda kalsın" diye anlattılar.
Ama şu kadarını söyleyebilirim: İlerleyen saatlerde, Reha Muhtar'ın (bütün sempatikliğiyle), "Ben Atatürkçüyüm arkadaş!" diye bağırmasına yol açtım!
(Bu da bana bir hatıra...)