Türkiye “futbol ve şike” suçlamalarıyla çalkalanıyor.
Ülkemiz taraftardan, takımlardan, yöneticilere dek 50 milyon insan ile dehşetli bir kaos ortamına sürüklendi.

Gerginlik, düşmanlık, bölünmüşlük alabildiğine körükleniyor.
Futbola bu çomağı kim soktu?
Hayır, hayır, soruyu şöyle soralım:
Türkiye’ye bu çomağı kim soktu?
Anayasa değişikliğini konuşacaktık.
PKK’yı konuşacaktık.
Yargı sistemini düzeltecektik.
Ne oldu? Niçin oldu, kim yaptı?
İslâm âlemi, bilhassa Ortadoğu kaynıyor.
Libya, Yemen, Irak ve Suriye ve sair İslâm ülkelerinde kan gövdeyi götürüyor.
O zaman Ortadoğu’nun önemli aktörlerinden Türkiye’ye kim bu oyunu oynadı?
Şimdi bu problemlerle cedelleşecekken, Türkiye Ortadoğu’da belirleyici bir aktör olacakken…
Beyinler ne ile meşgul?
Kanal-7 ve Deniz Feneri bombardımanı.
Seçim ve ardından yemin krizi.
Kıbrıs meselesi.
Yeni anayasa...
İsrail krizi ve özür bile dilememesi…
ABD’nin Türkiye’ye yerleştirmek istediği füze kalkanı.
Ve ABD’li yetkililerin Türkiye’yi ziyaret üstüne ziyareti.
Millet niçin şaşkına ve serseme döndürülüyor?
Bunların ardından neler gelecek?
Biz bu konularla meşgul iken, birileri malı götürüyor? Acaba bunun püf noktası şurada değil mi?
ABD Başkanı Clinton, Müslümanlarla birlikte hareket etme ihtiyacını, 1999’un son ayında gerçekleştirilen İstanbul AGİT zirvesinde Hıristiyan bir toplumun devlet başkanı sıfatı ve gözüyle şöyle demişti:
“Bölgede ve dünyada milyarlarca insanın geleceği, 25 yıl boyunca alacağınız kararlara bağlı. Beraber inşa etmek istediğimiz gelecek, Türkiye’nin evindeki demokrasiyi derinleştirmesiyle başlıyor. Evrensel İnsan Hakları Beyannamesi’nin söz verdiklerini gerçekleştirebilmek için daha yapacağımız çok şey var. Bu konular üzerinde durmamızın sebebi, Türkiye’nin başarısında derin bir çıkarımızın olmasıdır.”
Ve kimi Hıristiyan politikacıların “Bizi siz kurtaracaksınız!” ve “İşbirliği yapalım!” çağrılarını da bunun üstüne ilâve edin…
Ve 2001’den bu güne dönen bu abra-kadabraları düşünün… Acaba, futboldaki deprem, bu önemli meseleleri ötelemek için mi?
Ne derseniz…