- Lütfü Bey; CNN Türk kanalındaki “Dört Bir Taraf” adlı programda bir konuşmacının “Atatürk diktatördü, Che de yamyamdı” demesiyle başlayan tartışma gündemdeki yerini koruyor. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?

- Ülkemizde az ya da çok herkes Atatürk hakkında bilgi sahibidir; ama Che hakkında bilgisi olmayanlar olabilir. Öyleyse Che kimdir? Bir cümleyle onu anlatırsak; Che, dünyadaki sömürüye, adaletsizliğe, eşitsizliğe karşı verdiği mücadeleyle sembolleşmiş bir devrimcidir. Fikirleri, inançları uğruna bedeller ödemiş, en sonunda da bu uğurda can vermiştir.

Dünyanın sevip saydığı böyle bir insanı “yamyamdı” türü ifadelerle tartışma konusu yapmak yanlış değil mi? Che olsun, Atatürk olsun, böylesine saygısız ifadelerle tartışılacak kişiler mi? Öncelikle bunu belirtelim. Sonra da giderek Atatürk üzerine odaklaşan bu tartışmanın özüne gelelim. Elbette hiç kimse tartışılmaz değildir. Her lider tartışılabilir. Hiç şüphesiz ki Atatürk’ün de artıları vardır, eksileri vardır. Doğruları vardır, yanlışları vardır. Atatürk’e hiç doğrusu yokmuş gibi davranmak da yanlıştır. Atatürk’e hiç yanlışı yokmuş gibi davranmak da yanlıştır. Hele hele Atatürk’ün tartışılmasını engelleyen, onu tabu haline getiren Atatürk’ü Koruma Kanunu tümüyle yanlıştır. Bu, Atatürk’e korunmaya muhtaç kişi muamelesi yapmaktır! Kaldı ki dünyanın hangi ülkesinde bir lideri koruma kanunu vardır?

Ne ABD, ne Rusya, ne Çin ne de dünyanın hiçbir ülkesi, kurucu liderlerini kanunla korumaya almamıştır. Onlara korunmaya muhtaç kişi muamelesi yapmamıştır! Bakın mesela yerlerde sürünen bir ülkeye, uzaya ilk giden ülke olma yolunu açan Sovyet Rusya’nın kurucusu Lenin, açlıktan kırılan bir ülkeyi dünyanın süper gücü olma yoluna sokan Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurucusu Mao, ülkelerinde özgürce tartışılıyor da Atatürk niye tartışılmasın? Artık bırakın da Atatürk de özgürce tartışılsın. Atatürk’ün ne olup ne olmadığı, ne yapıp ne yapmadığı ortaya çıksın. Ancak Atatürk’ü Koruma Kanunu oldukça, özgürce bir tartışma yapılamayacaktır. Çünkü Atatürk hakkında yapılacak eleştiriler dava konusu olacaktır.

Öyleyse Atatürk’ü tarihi gerçeklerin ışığında tartışabilmek için yapılacak ilk şey Atatürk’ü Koruma Kanunu’nu yürürlükten kaldırmaktır. Hem bir lider kendi halkına karşı kanunla korunur mu? Halktan böylesine korkulur mu?

“DAR BE” DEDİRTMEYECEK ANAYASA YAPILSIN!

- CHP yapılacak yeni anayasa için görüş alınacak kurumlar arasında Genelkurmay’ın olmasına itiraz etti ve onun bu teklifi kabul edildi. Nasıl yorumluyorsunuz CHP’nin bu konudaki tavrını?

- CHP bu konuda son derece olumlu bir tavır aldı. Eğer CHP bu tavrı almasaydı, yeni anayasa için Genelkurmay’dan da görüş alınacaktı. Yahu zaten kurtulmaya çalıştığımız 12 Eylül anayasası, darbeyi yapan Genelkurmay Başkanı ile kuvvet komutanlarının görüşleri doğrultusunda yapılmadı mı? Onlar nasıl bir anayasa istiyorsa, öyle bir anayasa hazırlanmadı mı? Orduyu yöneten Genelkurmay’ın görüşleri üzerine kurulu bir anayasa, doğal olarak özgürlükçü, demokrat bir anayasa olmayacaktı. Ülkeyi kışla gibi gören, milleti asker gibi gören ve milleti emir komuta zinciri içine almak isteyen bir anayasa olacaktı. Bu anayasa özgürlükçü değil yasakçı, demokrat değil baskıcı olacaktı. Asker kafasıyla hazırlanan bir anayasa, çok dar bir elbise gibi milleti sıkacaktı.

Nitekim 12 Eylül anayasası da aynen böyle olmadı mı? Bunu vurgulamak için, o zamanlar dünyanın en çok okunan mizah dergisi Gırgır, benim “Darbecilerin anayasası millete dar be!” şeklindeki cümlemi kapak yapmıştı. Genelde asker kafası bu olduğuna göre, Genelkurmay yeni anayasanın 12 Eylül anayasasının tam tersi bir anayasa olmasını ister mi? Yeni anayasa böyle olmadıkça da özgürlükçü, demokrat bir anayasa olabilir mi? Oysa halkın istediği demokratik hak ve özgürlükleri alabildiğine genişleten bir anayasa yapılması değil mi? Zaten yeni anayasa böyle olmazsa, yeni anayasa yapmanın ne anlamı var ki?

Hiç değilse bu defa Genelkurmay’dan, askerden görüş alınmadan bir anayasa yapılsın. Hiç değilse bu defa sivillerin görüşlerini yansıtan bir anayasa hazırlansın. Meclis’teki partiler elbirliğiyle millete dar gelmeyecek, “Bu da dar be!” dedirtmeyecek bir anayasa yapmak için çalışsın.